Image240

Top WWW)

z ruchomym systemem pasków-sztachet - systemy z dynamiczną barierą paralaksy. W jednym z takich starych, dających dobry efekt przestrzenny egzotycznych systemów swego rodzaju wiatrak czy „wirująca beczka ze sztachetami” umieszczona była pomiędzy widzem a ekranem, na którym wyświetlany był obraz.

W każdym razie pojawiło się szereg pokrewnych systemów, między innymi z różnymi odmianami bariery paralaksy, niektóre o intrygujących nazwach jak parallactiscope czy stereohyperscope. Jednak były to tylko ciekawostki i ze względu na skomplikowaną budowę mechaniczną nie miały szans na upowszechnienie. Ponadto w większości nie były to wyświetlacze elektroniczne, a realizacja wersji elektronicznych oprócz problemu ogromnych kosztów wiązała się z dodatkowymi przeszkodami, a w związku z postępem elektroniki nie dawała gwarancji sukcesu rynkowego, bo opracowane w ciągu kilku lat komercyjne systemy okazałyby się przestarzałe już przy próbie wprowadzenia na rynek.

Wyświetlacze

wolumetryczne

Wszystkie omówione do tej pory wyświetlacze były stereoskopowe, czyli ich działanie opierało się na przekazywaniu dwóch obrazów, „prawego” i „lewego”, żeby każdy trafił do właściwego oka. Istnieją także odmienne sposoby obrazowania, wykorzystujące zupełnie inne sposoby. Artystyczną wizję takiego wyświetlacza warto zobaczyć, na stronie

ciody laserowe bezpłacznkl/oprawki bezpiecznikowa wyłączniki termobimetaUczne gniazda/moduły zasilające

Rys. 76

whw« vu nl/~ełienx/medic/local/scneens/ecainp{e/3deepJpg ale koniecznie przez okulary anglifowc, które otrzymali wszyscy prenumeratorzy EdW.

Na pewno godne uwagi są wyświetlacze wolumetryczne, czyli objętościowe. Warto zwracać uwagę na rozwój tego rodzaju wyświetlaczy, w których prezentowany obiekt można obserwować z różnych stron. Czytelnicy F.dW od lat znają przykład takiego wyświetlacza firmy Actuality Systems, Inc., zaprezentowanego w roku 2002. Na fotografii 114 pokazana jest nowsza wersja Perspecta Display /. 0, wprowadzona na rynek w roku 2005. Ten objętościowy wyświetlacz ma zwyczajny, płaski ekran - patrz rysunek 76. Obwody wyświetlające umieszczone są na doić urządzenia, pod ekranem. Biały, ale prześwitu

jący ekran wiruje szybko wokół swej osi pionowej (20obr/s) i podczas wirowania jest praktycznie niewidoczny. Wyświetlenie na tym ruchomym ekranie serii odpowiednio przygotowanych obrazów wręcz odtwarza obiekt w przestrzeni, jak pokazuje fotografia 115. Dzięki temu, że ten biały ekran est prześwitujący, obraz jest widoczny ze wszystkich stron.

Drugim godnym wzmianki objętościowym wyświetlaczem, jest niezawierający ruchomych elementów, 20-calowy DepthCube z 1024 z firmy LightSpace Technologies -fotografia 116. Urządzenie to, wyglądające jak zwyczajny, przestarzały dziś monitor kineskopowy, jest dostępne na rynku od roku 2004. Jest to wyświetlacz projekcyjny (z tylną projekcją i wykorzystaniem DLP). Obraz z projektora jest rzutowany nie na pojedynczy ekran, tylko na jeden z 20 ekranów umieszczonych jeden za drugim na podobieństwo plasterków szynki czy kromek chleba - patrz rysunek 77. Jest to możliwe, ponieważ ekrany te zbudowane

63

Elektronika dla Wszystkich Sierpień2006

i