PAL a NTSC nie powodowała błędnego wyświetlania (momentami miałem wrażenie, że mój telewizor wyświetli wszystko, co podam mu na wejście, niezależnie od standardu). Do mojego projektu wybrałem sposób najprostszy, a zarazem dający najlepsze efekty. Nie jestem niestety pewien, czy jest on do końca zgodny ze standardem, chociaż był sprawdzony na dwóch różnych telewizorach i w obu przypadkach obraz wyglądał dobrze. Nie znalazłem również informacji o sposobie wyświetlania obrazu w monitorach komputerowych. a dokładniej o sposobie generacji osobnych sygnałów synchronizacji poziomej i pionowej, potrzebnych do poprawnej pracy monitora. Może po prostu nie szukałem we właściwym miejscu? Tak czy inaczej, zgromadzone informacje były wy starczające do opracowania tego projektu. Pracuję również nad projektem gry’ telewizyjnej „Arkanoid ' na procesorze A l V0S2313. W przyszłości planuję też zbudować uniwersalny wyświetlacz graficzny TV na bazie układów CPLD.
Z przyjemnością kieruję projekt do sprawdzenia i publikacji, a Autora zachęcam do częstszego udziuhj w Szkole i do nadsyłania swoich projektów do publikacji.
Choć prac było mniej niż zwykle, jestem zadowolony z wyników tego bardzo trudnego zadania. Zachęcam do ponownego zajęcia się tym interesującym tematem. Co ciekawe, nie chodzi tylko o nieznaczący gadżet. Świadczy
0 tym fakt, że najdroższe telewizory Philipsa są wyposażone w system Ambilight. który podświetla ścianę za telewizorem różnymi kolorami. Generalnie technologia Ambilight polega na oświetlaniu ściany za telewizorem barwą zgodną z tym, co dzieje się na ekranie. Z obu boków odbiornika umieszczone są świecące kolorowe paski (RGB), zapewne rodzaj lamp wyładowczych. W EdW pisaliśmy o systemie Ambilight. który został wprowadzony już dawno. W kwietniu 2005 pojawiła się informacja o systemie Ambilight2. w którym są dwa niezależne kanały świetlne
- lewy i prawy - analizujące i dopasowujące oświetlenie po obu stronach ekranu. Pierwotny Ambilight był niejako systemem MONO
- jednokanałowym, a o Ambilight2 możemy śmiało mówić - STEREO. Dla przykładu -ujęcie ulicy, przy której z jednej strony stoją ceglane budynki, a po przeciwnej odbijające niebo konstrukcje ze szkła i stali, spowoduje, że jedna strona ściany za telewizorem oświetlona będzie na czerwono, a draga — na niebiesko. Ostatnie informacje uzyskane od przedstawiciela Philipsa wskazują, żc powstał już system Ambilight4, który ma cztery niezależne źródła światła, umieszczone wzdłuż wszystkich czterech boków płaskiego ekranu plazmowego czy LCD. I wszystkie te cztery źródła światła są niezależnie sterowane
1 kolor świecenia każdego odzwierciedla dominujący kolor części ekranu przy danej
krawędzi.
Philips stwierdza, że koncepcja Ambilight powstała po dokładnym przeanalizowaniu badań dotyczących funkcjonowania oka, narządu wzroku oraz percepcji obrazu. Złe warunki oświetleniowe, a więc zupełnie ciemne pomieszczenie lub pojedyncze źródło światła odbijające się w ekranie powodują szybsze zmęczenie oczu, uniemożliwiają dłuższą koncentrację na wyświetlanych obrazach, a w dalszej konsekwencji - pogorszenie wzroku. Producent powołuje się na wyniki badań przeprowadzonych przez Eind-hovcn Uniyersity of Technology (TU/e). Badania potwierdziły, że oświetlenie Ambilight redukuje ból oczu u widzów, polepsza ich koncentrację oraz tworzy nastrój, wpływający pozytywnie na percepcję widza.
Wyniki zadania 112 naszej Szkoły pokazują, żc podobny system można wykonać samodzielnie. Oczywiście nie będzie to Ambilight! czy tym bardziej Ambilight4, gdzie trzeba analizować kolor na czterech częściach ekranu. A to wymaga skomplikowanego systemu analizy zawartości poszczególnych linii obrazu (krawędzie górna i dolna) oraz zawartości początku i końca linii (krawędzie prawa i lewa). Jednak odpowiednik „monofonicznego” systemu Ambilight może zostać zrealizowany względnie prosto, zwłaszcza jeśli dostępne są sygnały RGB. Należy tylko dopasować poziomy i wykonać sterownik trzech diod LED lub żarówek, w którym sygnał wideo RGB będzie sterował jasnością analogicznie jak w kineskopie. Wtedy średni kolor takich lamp będzie odpowiadał średniej barwie ekranu. Co ciekawe, tylko trochę trudniejsze byłoby wykonanie systemu dwukanałowego, niezależnie odzwierciedlającego kolory górnej i dolnej części ekranu. W tym celu wystarczy wykorzystać impulsy odchylania pionowego, pojawiające się co 20ms (50Hz). Każdy impuls synchronizacji pionowej uruchamiałby przerzutnik monostabilny o czasie około lOms, a ten sterowałby przełącznikiem, kierującym sygnał do jednego z dwóch kanałów'. Po impulsie synchronizacji pionowej (ramki) na ekranie rysowane są kolejne linie obrazu, od góry do dołu. Sygnał z takiego przerzutnika powodowałby, żc sygnały linii rysujących górną częśc kranu trafiłyby do jednego kanału, rysujące dolną część - do drugiego kanału.
Natomiast system dwukanałowy odpowiadający Ambilight2, czyli odzwierciedlający zawartość prawej i lewej strony ekranu, wymagałby wykorzystania impulsów synchronizacji linii. Jak wiadomo, czas odpowiadający jednej linii to 64 mikrosekundy. Należałoby zatem zastosować elektroniczny przełącznik (klucz analogowy) i przerzutnik monostabilny o czasie trwania impulsów 32us. wyzwalany impulsami synchronizacji linii. Oczywiście taki „siekany” sygnał w obu kanałach należałoby wypoziomować i uśrednić, a następnie wykorzystać do sterowania diodami LED RGB lub po prostu kolorowymi żarówkami.
Jak z tego widać, zadanie można zrealizować, stosując względnie proste .rozwiązania, bez żadnej zaawansowanej obróbk: cyfrowej. Jak pisałem wcześniej, chodziłoby raczej o przystawkę włączoną między telewizor a magnetowid (odtwarzacz DVD) czy dekoder satelitarny. Kluczowym elementem byłaby tu przejściówka: gniazdo-wtyk w gmeżdzie SCART(Euro) telewizora która służyłaby do „podkradania " sygnału RGB podawanego na telewizor. Należy tylko zadbać, żeby taka przy-stawka-podkradacz nie obciążała linii sygnałowej, co można uzyskać przez zastosowanie
38 Listopad 2005 Elektronika dla Wszystkicł