59
Do strzał zaliczyć jeszcze wypada ostrza mające koniec szeroki czyli brzusiec poprzeczny, jakie przedstawiają w naturalnej wielkości nr. nr. 24 — 26. Niegdyś poczytywano tego kształtu wyroby krzemienne za miniatury siekier, bo nie domyślano się, do czegoby służyć mogły. Przypadek zdarzył, że w torfowisku duńskiem znaleziono taki krzemień oprawny na brzechwie przedstawiony u Madsena (Antiąuites prćh. du Danemark, tab. 22 n. 19), zkąd poszło, że Nilsson (Steinalter str. 62) takie krzemienie za ostrza strzał poczytał, do czego przyczyniło się i porównanie z podobnem ostrzem na strzale z Egiptu pochodzącej, jako też wyobrażenia podobnych strzał w Rosseliniego Monumenti. Madsen jednakże nie nazywa ich strzałami, a do rysunku daje takie objaśnienie: Narzędzie opa-
U
trzone trzonkiem drewnianym, do którego przywiązane jest za pomocą łyka.
Być łatwo może, że tego rodzaju wyroby były używane jużto jako ostrza strzał, jużto jako narzędzia do dłubania, mianowicie jeżeli miały szersze brzuśce, jak np. nr. 27, którego za ostrze strzały uważać nie można, chociaż obrobieniem a mianowicie poprzecznym brzuścem zbliżony jest do strzał pod nr. 24—26 podanych.
Podobnie i o wyrobach krzemiennych pod nr. nr. 28, 29 w naturalnej wielkości przedstawionych nie śmiem na pewne twierdzić, że służyły za ostrza strzał; w ogóle należy o tern pamiętać, że wyroby krzemienne mogły stosownie do chwilowej potrzeby być jaknajrozmaiciej używane. Wedle zapewnie-
zbiorów Biblioteki Głównej AGH http://www.bg.agh.edu.pl/