2011-05-17
• 1 stopień-uszkodzenie najbardziej powierzchownej warstwy skóry, rumień, ból
• II-uszkodzenie głębszych warstw,rumień, silny ból,obumarcie powierzchownej warstwy skóry,uszkodzenie ścian naczyń. Płyn tkankowy tworzy pęcherze pod naskórkiem.
Oparzenie III stopnia
• uszkodzenie skóry wraz ze strukturami dodatkowymi (włosy, gruczoły łojowe), tkanki podskórnej, mięśni
• uszkodzenie zakończeń nerwowych i drobnych naczyń
• utrata bogato białkowych płynów, osocza
• zagęszczenie krwi, upośledzenie perfuzji tkankowej
• spadek dostarczania tlenu do tkanek
• gromadzenie się w tkankach produktów przemiany materii powoduje narastanie kwasicy i dalsze pogorszenie krążenia
• utrata płynów i kwasica prowadzą do rozwoju wstrząsu
• rozpad białek prowadzi do uszkodzenia nerek
Rany oparzeniowe, rozwijający się wstrząs i niewydolność nerek tworzą obraz choroby oparzeniowej prowadzącej do niewydolności wielonarządowej
i śmierci.
Rany oparzeniowe stanowią wrota zakażenia a martwicze tkanki sprzyjają namnażaniu bakteriL
Groźne dla życia dorosłego człowieka to oparzenie II st. i cięższe obejmujące ponad 18% powierzchni ciała.
Pierwsza pomoc
• usunąć źródło wysokiej temperatury- (płonącą, gorącą odzież)
• miejscowo zaopatrzyć ranę- (polewać zimną wodą 20-30 min. Jałowy opatrunek)
• zwalczać zaburzenia ogólnoustrojowe- zapobiegać wystąpieniu wstrząsu i choroby oparzeniowej.
• ochrona przed zakażeniem
• unikanie wychłodzenia organizmu przy dużych powierzchniach oparzenia
• uzupełnianie płynów ustrojowych