img109 (12)

109

śeó lunety dla każdego kierunku oraz poprawki wynikające z różnicy odczytów wyjściowych 1 kontrolnych dla kierunku początkowego, rozłożone równomiernie na każdy kierunek. V ruhryco 9 obliczamy następnie tzw. średnie zredukowane do zera, tzn, różnice pomiędzy średnimi każdego kierunku a średnią kierunku początkowego lub dowolnie obranego kierunku zerowego. Żądane kąty możemy obliczyć Jako różnice średnich zredukowanych odpowiednich kierunków. Rubryka 10 (Uwagi) Jest przeznaczona na zanotowanie następujących danych: dzień i godzina rozpoczęcia pomiarów, stan. pogody, rodzaj instrumentu i Jego numer, lnię i nazwisko obserwatora 1 protokołuntą, godzina zakończania pomiarów oraz Inne dane mające znaczenie dla oceny dokładności pomiarów (np. słaba widoczność pewnego kierunku v danej serii). Pomiar całeży wykonać w s seriach na różnych częściach llabuea dla eliminacji błędu podziału liabusa. H tym celu po ukończeniu pierwszej serii przeeuwamy limbus o

(56)

(5?)

P» _s 2“!

* na

gdzie i n - ilość nonluezy (mlkroekopćw), s - ilość serii. Jeżeli instrument ma, jak zwykle, 2 noniusze (n e 2), to

_po ..na£

oa przykład dla pomiaru w J seriach p° = 60°.

Po przecunięoiu limhusa o p° wykonujemy tak samo, Jak poprzednio, pomiar drugiej serii w obu położeniach lunety i dalej, przesuwając limbus o p°₃ pomiary następnych serii. Przesuwanie limbuea możliwe jest tylko w instrumentach rcpetycyjnych lub reiterscyjnych.

Tartość mierzonego kierunku w ogólnym przypadku będzie średnią arytmetyczną z żne wielkości

^śr ⁼ 7za    (50)

gdzie: /3 - wartości mierzonego kierunku ublic2one z odczytów poszczególnych nonluezy w każdym położeniu lunoty (poczęcie), 2 - ilość położeń luno ty (poczetów) w serii, a - ilość noniuszy, s - ilość serii.

Jeżeli z pęku prostych obliczamy kąty względom pierwszego kierunku redukowanego do zora, to średnia kierunku z s serii jest wartością odpowiedniego kąta.

Szczególnym przypadkiom tej metody jest pomiar pojedynczego kąta w jednej lub dwóch seriach, gdzie ilość kierunków wynosi dwa (dwa raniona kąta/. Pomiar odbywa się podobnie (bez zamykaniu aurii), traktując często jodca z punktów ranienia jako cel wstecz 1 coi w przód. Metoda tą nosi nazwę? prosty pomiar kąta.