img117 (8)

46

Sposób ustawienia elektrod, rodzaj prądu i biegunowość przy spawaniu dwoma lub trzema elektrodami pokazano na rys. 29.

46

k = 20 - 25mm

a₃ = 45 - 60°    J,: J„: J_s= 1 : 0.8 : 0.6

Rys. 29. Ustawienie drutów elektrodowych przy wykonywaniu spoin czołowych: a - przy spawaniu dwutukowym (I elektroda - prąd staty II elektroda - prąd przemienny), b - przy spawaniu trójtukowym (I elektroda - prąd stały II i III elektroda - prąd przemienny)

Spawanie wielołukowe charakteryzuje się wysokimi energiami (energię spawania można obliczyć ze wzoru empirycznego E = 2-g, gdzie E - kJ/cm, g - mm), w związku z czym osiągnięcie wysokich własności plastycznych spoin realizowane jest poprzez odpowiedni dobór drutów i topników (topniki aglomerowane).

7.4. Spawanie elektrożużlowe

Spawanie elektrożużlowe (żużlowe) jest to metoda pozwalająca na łączenie doczołowe lub kątowe grubych blach i odlewów w jednym przejściu. Spawane elementy ustawione są pionowo, z odstępem 20-40 mm i spawane jednowarstwowo z dołu do góry.

Schemat spawania tą metodą pokazano na rys. 30 (spawanie elektrożużlowe przesuwne). Źródłem ciepła jest kąpiel żużlowa, przez którą przepływa prąd (ciepło Joule'a), stapiając elektrodę, a topnik dosypywany jest porcjami. Nakładki miedziane formujące spoinę, razem z automatem, przesuwane są skokowo lub ciągle do góry w miarę narastania spoiny. Szybkość przesuwu nakładek, tj. szybkość spawania, wynosi w przybliżeniu 1 m/h.

20-40

30-150

Rys. 31. Zapoczątkowanie procesu żużlowego (a) i typy złączy spawanych żużlowo (b); 1 - materiał spawany; 2 - płyta dobiegowa; 3 - drut elektrodowy, 4 - topnik; 5 - luk; 6 - ciekły metal; 7 - ciekły żużel