Zakrzep zatoki strzałkowej górnej
Zakrzep
zatoki
bocznej
Zakrzep zatoki skalistej dolnej
Zakrzep zatoki jamistej
krzepliwość krwi na skutek przenikania do krwiobiegu łożyskowej tromboplastyny.
W zakrzepie zatoki strzałkowej górnej (sinus łongitudinalis s. sagit-talis superior) stwierdza się obrzęk wraz z zasinieniem skóry głowy oraz rozszerzeniem żył, zamroczenie, tarczę zastoinową, drgawki, porażenie kończyn dolnych lub wszystkich 4 kończyn, niedowłady połowicze oraz korowe zaburzenia czucia, przy czym kończyny dolne są bardziej zajęte aniżeli górne; nadto zjawiają się bóle głowy, wymioty. Płyn mózgowo--rdzeniowy bywa krwawy. Angiografia, zwłaszcza faza żylna mogą być pomocne w rozpoznaniu.
W zakrzepie zatoki bocznej ć sinus lateralis s. transu er sus), zazwyczaj pochodzenia usznego, występują: gorączka, dreszcze, bóle głowy, bolesny obrzęk w okolicy wyrostka sutkowego, ograniczenie ruchów głowy, nieraz kręcz szyi; z kolei dołączyć się może zastoina tarczy nerwu wzrokowego, zwłaszcza po stronie chorej oraz porażenie nerwów czaszkowych (IX, X i XI). Ucisk na żyłę szyjną po stronie chorej nie prowadzi do zwiększenia ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego, co ustalić się daje w nakłuciu lędźwiowym (próba Tobey-Aycra).
W zakrzepie zatoki skalistej dolnej (sinus petrosus inferior), występującym w spiawach zapalnych wyrostka sutkowego, stwierdza się tzw. zespół Gradcnigo (porażenie nerwu odwodzącego z nerwobólem nerwu trójdzielnego).
Zakrzep zatoki jamistej (sinus canernosus) towarzyszyć może sprawom zapalnym w oczodołach oraz w twarzy. Następujące objawy są wówczas charakterystyczne, a mianowicie, silne bóle głowy, zwłaszcza nad okiem, obrzęk i zasinienie powiek, wybroczynki na powiekach tegoż oka, wytrzeszcz, porażenie mięśni ocznych, zewnętrznych i wewnętrznych, tarcza zastoinowa, osłabienie wzroku. Z kolei dołączają się również objawy ze strony oka drugiego. Zapalenie zakrzepowe rozprzestrzenia się na zatokę skalistą poprzeczną oraz na żyłę szyjną wewnętrzną, wreszcie wystąpić może zapalenie opon.
We wszystkich wymienionych sprawacłi chorobowych w płynie mózgowo-rdzeniowym wystąpić mogą nieznaczne zmiany w postaci zwiększonej ilości komórek oraz białka.
CHOROBA BEZ TĘTNA, ZESPÓŁ ŁUKU TĘTNICY GŁÓWNEJ
Tzw. zespół luku tętnicy głównej lub choroba bez tętna spowodowany jest zważeniem lub zamknięciem .światła tętnic odchodzących od łuku tętnicy głównej (thrombarteriitis obli ter ans subclauio-carolica). Stwierdza się brak tętna w tętnicach szyjnych, skroniowych oraz kończyn górnych. Kończyny górne są blade i zimne; tkanka podskórna oraz mięśnie
484