PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA - wykład, dn. 08.12.2010

DYSONANS POZNAWCZY FESTINGERA

*Podstawowe założenie:

Tym, co decydująco wpływa na kierunek i sposób naszego działania jest efekt porównania między przekonaniami.

*Wynik porównania:

1. Treści są ze sobą zgodne.

2. Treści są ze sobą niezgodne.

*Konsekwencje niezgodności:

Rozbieżność (niezgodność) jest zdecydowanie nieprzyjemna.

*Konsekwencje nieprzyjemności:

Podejmowanie działań zmierzających do likwidacji nieprzyjemności.

Te działania - chcemy podjąć, czy też musimy podjąć?

*Poznanie a emocja:

1. Na gruncie poznawczym rodzi się dysonans.

2. Na gruncie emocji zostaje to obdarzone energią.

*Drogi likwidacji dysonansu:

1. Poszukiwanie dodatkowych danych.

2. Zmiana dotychczasowego przekonania (związane z kosztami i zyskami).

3. Poszukiwanie „wyjątku od reguły”.

*Samoocena a dysonans:

Samoocenę przy dysonansie należy podwyższać czy też obniżać?

*Inicjacja a dysonans:

Inicjacja przy dysonansie powinna być surowa czy też łagodna?

*Oszukiwanie a dysonans:

Swą postawę wobec oszukiwania złagodzą ci, którzy już wcześniej oszukiwali czy też ci, którzy dotąd nie oszukiwali?

*Zasady sformułowane przez Aronsona:

1. Co się stanie, gdy kogoś skutecznie skusić?

2. Co się stanie, gdy kusić kogoś tak, by się temu ostatecznie oparł?

*Wyjaśnienia oparte na pojęciu racjonalizacji:

1. Uzasadnienie zewnętrzne.

2. Uzasadnienie wewnętrzne.

3. Uzasadnienie wystarczające.

4. Uzasadnienie niewystarczające.

RODZAJ UZASADNIENIA	WYSTARCZAJĄCE	NIEWYSTARCZAJĄCE
WEWNĘTRZNE
ZEWNĘTRZNE

*Wielkość uzasadnienia a dysonans: