LABOLATORIUM MECHANIKI DOŚWIADCZALNEJ |
|||
grupa 21 B |
Ignacak Tomasz |
ćwiczenie nr 3 |
data 06,03,1997 |
CEL ĆWICZENIA:
Celem statycznej próby rozciągania jest wyznaczenie:
wyraźnej lub umownej granicy plastyczności
wytrzymałości na rozciąganie
naprężenia rozrywającego
wydłużenia względnego
wydłużenia równomiernego
przewężenia względnego.
Próbę tę przeprowadza się na próbkach okrągłych, pięciokrotnych. Wykonania próby polega na jednoczesnym uruchomieniu maszyny wytrzymałościowej i programu do rejestracji sygnałów. W czasie próby należy uważnie obserwować proces rozciągania i po zerwaniu próbki należy przerwać realizację programu. Po wstępnym uznaniu ważności próby należy dokonać pomiaru wymiarów próbki po zerwaniu, a mianowicie:
średnicy przekroju poprzecznego próbki w miejscu zerwania,
średnicę próbki po zerwaniu, mierzną w połowie odległości między miejscem zerwania i końcem długości pomiarowej.
CZĘŚĆ TEORETYCZNA
W podstawowych badaniach wytrzymałościowych stosowane są takie przypadki obciążenia, które w przekroju poprzecznym badanej próbki wywołują proste stany naprężenia. Przykładem takiej próby jest statyczna próba rozciągania, która zaliczana jest do podstawowych prób wytrzymałościowych.
Próby rozciągania wykonywane są najczęściej na maszynach wytrzymałościowych zwanych zrywarkami. Są to maszyny uniwersalne pozwalające na wykonywanie oprócz próby rozciągania także próby zginania, ściskania, ścinania. Próby rozciągania przeprowadzać można na uniwersalnych maszynach wytrzymałościowych z napędem hydraulicznym bądź śrubowym.
Do pomiaru odkształceń próbek używa się czujników tensometrycznych (ekstensometrów) lub tensometrów mechanicznych.
Własności mechaniczne badanych materiałów dzielą się na wytrzymałościowe i technologiczne. Własności wytrzymałościowe obejmują: umowną granice sprężystości, wyraźną granicę plastyczności, wytrzymałość na rozciąganie, naprężenia rozrywające. Własności technologiczne określa się za pomocą takich wskaźników jak: wydłużenie względne, wydłużenie równomierne, przewężenie względne. Podstawowe własności mechaniczne określane są najczęściej w statycznej próbie rozciągania. W wyniku badania uzyskuje się wykres zależności siły rozciągającej od wydłużenia próbki a charakter otrzymanego wykresu zależy od rodzaju badanego materiału.