Kręgosłup
Wyrostek kolczysty
Łuk kręgowy
Parzyste wyrostki
Poprzeczne Wyrostki stawowe górne i dolne
(stawowe międzykręgowe)
Trzon
W kręgosłupie wyróżniamy od 32- 34 kręgów. Kręgosłup dzieli się na następujące odcinki:
Kręgi szyjne 7 - C 1- 7
Kręgi piersiowe 12 - Th 1- 12
Kręgi lędźwiowe 5 - L 1- 5
Kręgi krzyżowe 5 - S 1- 5
Kręgi ogonowe (guziczne) 5 - Co 1- 5.
Przedział II
sterowanie ruchem na
poszczególnych częściach
kręgosłupa
Przedział I to podpór i
Amortyzacja
I kręg szczytowy- dwa łuki przedni i tylny, nie posiada wyrostka kolczystego, ma wyrostki poprzeczne - biegną tętnicą kręgową.
II kręg obrotowy - ma trzon wysuwa go do góry (wyrośl), rozdwojony wyrostek kolczysty.
1. Budowa krążka międzykręgowego.
Pierścień włóknisty (od strony
grzbietowej ciaśniejsze pasma)
Jądro miażdżyste (galaretowate, białawe, przeświecające,
uwodnione w postaci żelu)
Przód
Jądro (bliżej tyłu niż przodu)
Poziom uwodnienia pierścienia włóknistego:
Ur. pierścień włóknisty ma ok. 78% wody (po 20 r. życia widzimy
pęknięcia na tylnej
części p. włó.)
30 r. życia ok. 69% wody
70 r. życia mniej więcej na tym poziomie co w 30 roku życia (z pierścienia wody nie ubywa)
Poziom uwodnienia jądra miażdżystego:
Ur. ok. 88% wody
Wody ubywa systematycznie
Ok. 18 r. życia 80% wody
70 r. życia ok. 66- 69% wody
2. Przyczyny zmian degeneracyjnych krążka między kręgowego:
Systematyczny spadek poziomu wody
Ciągłe pochylanie się do przodu (mechanizm wyciskania pestki)
Mamy newralgiczne miejsca które są szczególnie narażone na to wyciskanie - to miejsca gdzie kręgosłup przesuwa się po nieruchomym;
końcówka odcinka szyjnego C 5- 7
piersiowy poprzeczny
lędźwiowo- krzyżowy L 4- 5, S 1 (ruchy w pozycji strzałkowej, skłon do przodu).
3. Dyskopatia - patologie krążka międzykręgowego
więzadło poprzeczne
kręgosłupa
Wypływ jądra w lewo lub prawo , jeżeli nastąpi dotknięcie mechanicznie (wylanie jądra) to będzie ból.
Nagłe wystąpienie ostrego bólu, wzmożonego napięcia mięśniowego okolicy kręgosłupa - lumbago.
Wzmacnianie mięśni kręgosłupa:
Kładziemy na brzuchu ciężki przedmiot (ćwiczenia izometryczne) - trzymamy wdech ok. 6 sekund, wydech ok. 5 sekund (izometria mięśni brzucha). Ćwiczenie to powoduje wzrost ciśnienia w jamie brzusznej, tym samym odciążymy kręgosłup.
Leczenia: lumbago, rwa, postrzał;
1. Pozycja pacjenta: leżenie na plecach (zgięta biodra, kolana 90*)
Pozycja Perszchla - pozycja przeciwbólowa, chory powinien przebywać w tej pozycji kilka godzin dziennie (według Perszchla 8 godzin), przez ok. 10 dni (2 tygodnie), w tej pozycji wyrównujemy lordozę lędźwiową. Musimy spowodować ciśnienie które będzie zasycało jądro, potem polecamy choremu pracę kończynami dolnymi (kręgosłup nieruchomy).
2. Pozycja klęku podpartego:
Potem przechodzimy do siadu, gdzie grzbiet będzie oparty
Między oparciem a siedzącym powinno być 120*. Perszchl w pozycji siedzącej - zaczynamy coś podkładać pod lędźwie 1, 2, 3 ręczniki.
Przy żylakach stosujemy pozycję Bityera.
Ukł. mięśniowy:
początek ścięgna (mocny, silny, bardzo rozciągliwy), głowa
mięśnia- początek mięśnia,
brzusiec,
końcowy przyczep (ścięgna), ogon mięśnia,
Siła tego mięśnia zależy od przekroju poprzecznego tego mięśnia w najgrubszym miejscu.
3. Nerw kulszowy:
więzadła
Zmniejszenie przestrzenie międzykręgowych spowoduje rozluźnienie się więzadła, co pociągnie za sobą kość( będą powstawać osteofity, wyostrzone bardzo długie szpice). Otwór międzykręgowy mamy bardzo wąski i ciasny (jeden z mniejszych).
Profilaktyka:
pozycja leżenia na plecach na twardym nie podatnym podłożu,
Średnice wałka dostosowujemy do lordozy człowieka,
Pozycja ta powoduje mechanizm przeciwny do wyciskania pestki, wzmocnienie mięśni brzucha.