makroekonomia
data: 21.05.2012
Dekompozycja Solowa* (model wzrostu gospodarczego)
Robert Solow ekonomista, laureat Nagrody Nobla w latach 50 tych zainicjował badania nad wzrostem gospodarczym
G, Y - stopa wzrostu gospodarczego
A - stopa wzrostu produktywności czynników prod. postęp naukowo techniczny (TFP)
K - Udział kapitału we wzroście gosp.
ၡ - Udział nakładu pracy we wzroście gosp.
Czynniki wzrostu gospodarczego w modelu R. Solowa
Postęp naukowo techniczny określony przez stopę wzrostu ogólnej produktywności czynników wytwórczych
Stopa akumulacji kapitału (jest proporcjonalna do jej udziału w PKB określa to współczynnik ၡ )
Wzrost nakładów pracy ( wpływ na wzrost gospodarczy jest określony przez współczynnik (1-ၡ))
Tempo wzrostu dochodu narodowego w modelu M. Kaleckiego
u - współczynnik usprawnień bezinwestycyjnych
a - parametr amortyzacji
KONIUNKTURA GOSPODARCZA
Zdefiniowanie podstawowych pojęć
Klasyfikacja wahań gospodarczych
Morfologia cyklu koniunkturalnego
Rodzaje cykli koniunkturalnych
Wskaźniki stanu gospodarki
Klasyczny a współczesny cykl koniunkturalny
Teorie cyklu koniunkturalnego
przyrodnicze i psychologiczne
teoria niedokonsumpcj i pieniężna teoria cyklu inwestycyjno-innowacyjna
Nauka o koniunkturze - wyłoniła się z ogólnej teorii ekonomii w II poł. XIX w.
J.C. Juglar „Kryzysy handlowe i ich nawrót periodyczny we Francji, Anglii, USA”
Naukę o koniunkturze gospodarczej dzieli się na:
Teorię cyklu koniunkturalnego. Wyjaśnia ona przyczyny i mechanizmy zmian koniunktury.
Prognozowanie koniunktury. Przewidywanie przyszłych zdarzeń w gospodarce .
Brak jest w historii przykładów jednakowych cykli (nie ma wśród nich bliźniaków - A. Pigou) odnośnie:
długości cyklu,
długości faz,
amplitudy wahań.
Zatem przewidywania przyszłych warunków gospodarczych jest dziedziną wiedzy niedoskonałą.
Koniunktura gospodarcza - to wszelkie okresowe zmiany aktywności gospodarczej przejawiające się w podstawowych wskaźnikach ekonomicznych (PKB, PNB, P, I, C, U, .. ) występujące w stosunkowo równych odstępach czasu z powtarzającą się regularnością.
Kryzys - (gr. moment zwrotny, przełomowy, odsiew, rozstrzygniecie)
Kryzys gospodarczy - okresowe zwolnienie aktywności gospodarczej
Trend - długookresowy ruch w górę lub w dół pewnych zmiennych ekonomicznych, np. produkcji. Trend jest ścieżką wygładzoną pozbawioną krótkookresowych wahań.
Klasyfikacja wahań gospodarczych
zmiany długookresowe (trendy)
wahania sezonowe - zmiany nasilenia działalności gospodarczej dokonujące się na przestrzeni roku kalendarzowego i wynikające ze zjawisk bezpośrednio lub pośrednio związanych z porami roku
wahania przypadkowe (nieregularne) - spowodowane czynnikami losowymi
wahania koniunkturalne - względnie regularnie pojawiające się zmiany aktywności gospodarczej wokół linii trendu.
wahania koniunkturalne - wahania rzeczywistej wielkości produkcji (innych wielkości ekonomicznych) wokół trendu długookresowego, który ukazuje zmiany wielkości potencjalnej.
Cykl koniunkturalny i trend
Morfologia klasycznego cyklu koniunkturalnego
faza recesji (kryzysu):
- nadwyżka podaży nad popytem,
- wzrost zapasów u producentów,
- spadek produkcji, ograniczenie zatrudnienia, wzrost bezrobocia w gospodarce,
- spadek dochodów podmiotów gospodarczych (spadek zysków, pojawienie się strat, bankructwo firm),
zmniejszenie popytu inwestycyjnego,
na rynku rośnie nadwyżka podaży w stosunku do popytu,
spadek cen (współcześnie - zwolnienie inflacji), w przedsiębiorstwach dominujących możliwy wzrost cen
Depresja:
Kontynuacja tendencji z okresu kryzysu, ale ich natężenie jest mniejsze
Ustabilizowanie się podstawowych wielkości na bardzo niskim poziomie (gospodarka osiąga dno)
Impulsy powodujące ożywienie
Wzrost popytu inwestycyjnego o charakterze restytucyjnym
Postęp naukowo techniczny, pojawienie się innowacji
faza ożywienia (ekspansji):
Wzrasta popyt na dobra inwestycyjne
Rosną ceny
Poprawia się rentowność produkcji (rosną produkcja, sprzedaż, przychody, zyski)
Następuje wzrost zatrudnienia
Maleje stopa bezrobocia
Rosną zyski
Wzrasta popyt globalny
Występuje trend ↑ inwestycji
faza rozkwitu (szczyt, boom):
gdy aktywność gospodarcza osiąga najwyższy poziom (gdy przekracza poziom aktywności podczas poprzedniego szczytu)
- równowaga na wysokim poziomie
- wysoka produkcja, sprzedaż, przychody, zyski, zatrudnienie
wysoki poziom cen i płac
występują ↑ tendencje dochodu narodowego, inwestycji, konsumpcji
rozpoczyna się okres najwyższego poziomu koniunktury.
Klasyfikacja wahań koniunkturalnych
500-letni cykl Wheelera - powstanie i upadki imperiów,
cykle Wagemana 150 lat, na podstawie kształtowania się stóp procentowych,
cykl Kondratiewa (długie 50 - 60 lat)
cykl Juglara (klasyczny 8 - 10 lat)
cykl Kitchena (krótki, trwa około 3,5 lat)
na giełdach obserwuje się tzw. „efekt stycznia” - wzrost indeksów
28-dniowy cykl handlowy - odkryty w latach 30. XX wieku na rynku pszenicy
cykl tygodniowy, tzw. „efekt poniedziałku”
5
2