1996.10.31 wyrok s.apel. I ACa 9/96 Wokanda 1997/8/41
w Poznaniu
Samo wejście 8-letniego dziecka na trzepak nie może być uznane za przyczynienie się do powstania szkody, gdyż w normalnym toku zdarzeń tego rodzaju zachowanie poszkodowanego nie powinno wywołać skutków dla niego szkodliwych (przewrócenie się tego urządzenia).
Pozwana nie może też żądać na podstawie art. 362 k.c. zmniejszenia odszkodowania należnego małoletniemu dziecku na tej podstawie, że szkoda pozostaje w związku przyczynowym z zawinieniem ojca poszkodowanego wyrażającym się w braku należytego nadzoru. Powołany przepis dotyczy bowiem zachowania się poszkodowanego, a nie innych osób.
1975.09.20 uchwała SN III CZP 8/75 OSNC 1976/7-8/151
7 sędziów - zasada prawna
Zachowanie się małoletniego poszkodowanego, któremu z powodu wieku winy przypisać nie można (art. 426 k.c.), może stosownie do art. 362 k.c. uzasadniać zmniejszenie odszkodowania należnego od osoby odpowiedzialnej za szkodę na podstawie art. 436 k.c.
IV CSK 228/08 - wyrok z dnia 29 października 2008 r.
Przyczynieniem się poszkodowanego do powstania szkody jest każde jego zachowanie pozostające w normalnym związku przyczynowym ze szkodą, za którą ponosi odpowiedzialność inna osoba.
Takie czynniki jak podstawa odpowiedzialności sprawcy szkody, stopień winy obu stron, wina lub nieprawidłowość zachowania poszkodowanego, stanowią przesłanki oceny, czy i w jakim stopniu uzasadnione jest zmniejszenie obowiązku naprawienia szkody.
IV CSK 494/09 - wyrok z dnia 16 kwietnia 2010 r. (BSN 5/10)
Przepis art. 362 k.c. nie ma zastosowania do kary umownej.
1
ART. 362 K.C.