ZAŁĄCZNIK 4
Ćwiczenie
Jednostka poniosła w bieżącym okresie następujące koszty:
materiały bezpośrednie 20.000,-
płace bezpośrednie 5.000,-
koszty wydziałowe 10.000,-
razem 35.000,-
Wytworzono 800 sztuk wyrobów gotowych oraz 400 sztuk przetworzonych w 50% w stosunku do wyrobów gotowych. Wyznaczyć koszt jednostkowy bez i z podziałem na pozycje kalkulacyjne.
Wyznaczanie kj bez podziału na pozycje kalkulacyjne:
wielkość produkcji:
800 sztuk + (400 sztuk x 50%) = 1 000 EJP
kjG |
= |
35 000,- |
= |
35,- |
zł |
|
|
1 000 EJP |
|
|
EJP |
kj wyrobu gotowego:
kj produkcji niezakończonej = 35,- × 50% = 17,50 zł/EJP
Sprawdzenie:
800 sztuk x 35,- = 28 000,-
400 sztuk x 17,50 = 7 000,-
35 000,- → ogół poniesionych kosztów
Wyznaczanie kosztu jednostkowego z podziałem na pozycje kalkulacyjne przedstawia poniższa tabela.
L.p
|
Pozycje kalkulacyjne
|
Poniesione
|
Wielkość
|
kj wyrobu
|
kj produkcji niezakończonej |
.
|
|
Koszty [zł]
|
produkcji [EJP] |
|
(50% kj wyrobu gotowego)
|
l.
|
Materiały bezpośrednie
|
20.000,-
|
l.000
|
20,-
|
10,-
|
2.
|
Płace bezpośrednie
|
5.000,-
|
1.000
|
5,-
|
2.50,-
|
3.
|
Koszty wydziałowe
|
10.000,-
|
1.000
|
10,-
|
5,-
|
4.
|
Rzeczywisty koszt
|
35.000,-
|
1.000
|
35,-
|
17,50
|
|
wytworzenia
|
|
|
|
|
Taki sposób wyznaczania kosztu jednostkowego daje jednostce szczegółowe informacje z zakresu kształtowania się struktury kosztów w pozycjach kalkulacyjnych. Dane o wysokości kosztów na zużyte materiały, płace bezpośrednie, inne koszty bezpośrednie oraz koszty wydziałowe są podstawą do szukania dróg obniżki kosztów oraz dokonania pełnej analizy poniesionych kosztów.
Ćwiczenie:
Przedsiębiorstwo A wytwarza z tego samego surowca trzy rodzaje wyrobów X, Y, Z. Wyprodukowano: 100 sztuk wyrobu X o wadze l kg, 50 sztuk wyrobu Y o wadze 2 kg,
300 sztuk wyrobu Z o wadze 0,5 kg. Koszty produkcji wyniosły:
- materiały bezpośrednie 35.000,-
- płace bezpośrednie 31.500,-
- koszty wydziałowe 3.500,-
razem 70.000,-
Ustalić jednostkowy koszt wyrobów X, Y, Z bez podziału i z podziałem na pozycje kalkulacyjne przyjmując, ze współczynnikami jest waga wyrobów.
Koszt jednostkowy bez podziału na pozycje kalkulacyjne
1) poniesione koszty 70.000,-
2) wielkość produkcji X - 100 sztuk, Y - 50 sztuk, Z - 300 sztuk
3) współczynniki [UJP/szt.] l; 2; 0,5
4) produkcja w UJP:
100 × l + 50 × 2 + 300 × 0,5 = 100 + 100 + 150 = 350 UJP
5) koszt jednostkowy jednostki UJP
zł/UJP
6) koszt jednostkowy poszczególnych wyrobów:
kjx = 200,- zł/UJP× l UJP/szt. = 200,- zł/szt.
kjY = 200,- × 2 = 400,- zł/szt.
kjZ = 200,- × 0,5 = 100,- zł/szt.
7) sprawdzenie prawidłowości obliczeń:
100 szt. × 200,-zł/szt. = 20.000,- zł
50 szt. × 400,- zł/szt.= 20.000,- zł
300 szt. × 100,- zł/szt.= 30.000,- zł
70.000,- zł
Koszt jednostkowy z podziałem na pozycje kalkulacyjne
L.p.
|
Wyrób
|
Poniesione koszty [zł]
|
Wielkość produkcji [szt] |
Współczynnik [UJP/szt.] |
Produkcja we współczynnikach [UJP] |
kj jednostki współczynnikowej [zł/UJP] |
kj wyrobu [zł] |
l
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6 (kol.4 x kol.5)
|
7 (kol.3/kol.6)
|
8 (kol. 7×kol.5)
|
Ma t e r i a ł y b e z p o ś r e d n i e |
|||||||
l. 2. 3.
|
X Y Z
|
35.000,-
|
100 50 300
|
1 2 0,5
|
100 100 150 350 |
|
100,- 200,- 50,-
|
P ł a c e b e z p o ś r e d n i e |
|||||||
l. 2. 3.
|
X Y Z
|
31.500,-
|
100 50 300
|
1 2 0,5
|
100 100 150 350 |
|
90,- 180,- 45,-
|
K o s z t y p o ś r e d n i e |
|||||||
l. 2. 3.
|
X Y Z
|
3.500,-
|
100 50 300
|
1 2 0,5
|
100 100 150 350 |
|
10,- 20,- 5,-
|
|
|
70 000,-
|
|
|
|
|
|
kjX = 100,- + 90,- + 10,- = 200,-
kjY = 200,- + 180,- + 20,- = 400,-
kjZ = 50,- + 45,- + 5,- = 100,-
Podział na pozycje kalkulacyjne wskazuje, że w koszcie jednostkowym największy udział zużytych materiałów wystąpił w wyrobie Y. Należałoby się zastanowić, czy zużywane materiały nie są zbyt drogie, czy zachowane są właściwe normy zużycia, czy nie należałoby zastąpić wykorzystywanych materiałów innymi.
W koszcie jednostkowym wszystkich wyrobów obserwuje się duży udział płac bezpośrednich. Ta informacja stwarza podstawę do szczegółowej analizy kształtowania się wynagrodzeń (ilości zatrudnionych, stawek zaszeregowania, wydajności pracy, itd.).
Udział kosztów pośrednich - wydziałowych w koszcie jednostkowym wyrobu X Y i Z jest proporcjonalnie niski w stosunku do innych elementów kosztu jednostkowego.
Ćwiczenie:
W przedsiębiorstwie M produkcja odbywa się na dwa zlecenia produkcyjne. Na zlecenie l wytwarza się wyrób A, natomiast na zlecenie 2 wyrób B. Wyrobu A wytworzono 5 sztuk, a wyrobu B - 10 sztuk. Zebrane koszty na obu zleceniach obejmują:
L.p.
|
Pozycje kalkulacyjne
|
Suma kosztów
|
Zlecenie 1 (5 szt.)
|
Zlecenie 2 (10 szt.)
|
l. 2. 3. |
Materiały bezpośrednie Płace bezpośrednie Koszty wydziałowe |
40 000,- 16 000,- 24 000,-
|
16 000,- 6 000,- .............?
|
24 000,- 10 000,- .............?
|
4. |
Rzeczywisty koszt wytworzenia |
80 000,- |
.............? |
.............? |
Koszty wydziałowe rozliczane są w stosunku do płac bezpośrednich obu zleceń.
Ustalić rzeczywisty koszt jednostkowy dla wyrobów A i B.
Nkw zlecenie l = 150% × 6 000,- = 9 000,-
Nkw zlecenie 2 = 150% × 10 000,- = 15 000,-
24 000,-
Rzeczywisty koszt wytworzenia zlecenia 1 → 16 000,- + 6 000,- + 9 000,- = 31 000,-
Rzeczywisty koszt wytworzenia zlecenia 2 → 24 000,- + 10 000,- + 15 000,- = 49 000,-
Sprawdzenie prawidłowości obliczeń:
Wyrób A - 5 sztuk × 6 200,- = 31 000,-
Wyrób B - 10 sztuk × 4 900,- = 49 000,-
80 000,- →ogólna kwota poniesionych kosztów
W przypadku, gdy jednostki otwierają karty kalkulacyjne dla danego asortymentu lub grupy asortymentowej wyrobów kalkulacja doliczeniowa przybiera formę kalkulacji asortymentowej zwanej inaczej kalkulacją okresową lub remanentową.
Uruchamianie w sposób równoległy serii produkowanych wyrobów powoduje możliwość przepływu (przemieszczeń) materiałów, płac i innych kosztów, a tym samym przemieszczania kosztów między poszczególnymi zleceniami. Wyznaczanie kosztu jednostkowego z wykorzystaniem zleceń produkcyjnych mija się wtedy z celem. Przy kalkulacji asortymentowej kalkuluje się koszty produkcji danego wyrobu wytwarzanego w konkretnym miesiącu bez względu na liczbę serii uruchamianych w tym okresie. Koszty danego asortymentu produkcji grupowane są według pozycji kalkulacyjnych i dzielone w końcu miesiąca na koszty dotyczące produkcji zakończonej i niezakończonej. Zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości produkcja niezakończona może być wyceniona:
w wysokości rzeczywistego kosztu wytworzenia,
w wysokości kosztów bezpośrednich pozostających w bezpośrednim związku z produktem, a więc tylko materiałów bezpośrednich,
może być w ogóle nie wyceniana, jeżeli nie zniekształca stanu aktywów i wyników jednostki.
Pierwszy sposób wyceny dotyczy produkcji niezakończonej zaliczonej do produkcji jednostkowej i małoseryjnej. Drugi i trzeci sposób dotyczy wyceny produkcji niezakończonej zaliczonej do produkcji masowej i wielkoseryjnej.