1995.02.21 postanow. SN WZ 35/95 OSNKW 1995/7-8/52
Przez przeciwwskazanie do stosowania tymczasowego aresztowania w wypadku, gdy pozbawienie oskarżonego wolności spowodowałoby dla jego życia lub zdrowia poważne niebezpieczeństwo (art. 218 pkt 1 k.p.k.), należy rozumieć taką sytuację, w której charakter schorzenia, na jakie cierpi oskarżony, lub rozmiar doznanego przez niego uszkodzenia ciała są tego rodzaju, że - z uwagi na brak środków do odpowiedniej interwencji medycznej w warunkach pozbawienia wolności lub co najmniej znacznego utrudnienia w aplikowaniu zaleconego sposobu leczenia - osiągnięcie rezultatów zapewniających uniknięcie w tych warunkach wskazanego wyżej niebezpieczeństwa nie jest możliwe.
Przewodniczący: sędzia płk J. Steckiewicz. Sędziowie: płk A. Kamieński, płk S. Przyjemski (sprawozdawca).
2001.09.13 postanow. s.apel. II AKz 326/01 KZS 2001/9/21
w Krakowie
Ważne względy rodzinne uzasadniające przerwanie wykonania kary pozbawienia wolności (art. 153 § l k.k.w.) to okoliczności uzasadniające uznanie za ciężką sytuacji życiowej najbliższej rodziny skazanego, a zarazem nadające się do poprawienia poprzez obecność skazanego i jego osobiste starania.
1999.05.20 postanow. s.apel. II AKz 245/99 KZS 1999/5/42
w Krakowie
Nie jest powinnością sądu wykazywać specjalnymi badaniami bezpodstawność każdej wątpliwości co do stanu zdrowia skazanych na pozbawienie wolności, jaka zostanie zgłoszona, by uniknąć odbywania zasłużonej kary. Gdyby w każdym takim przypadku sięgać po opinie biegłych medyków, postępowanie wykonawcze zostałoby obezwładnione sprawdzaniem tych kolejno zgłaszanych dolegliwości. Opinia taka będzie potrzebna, gdy sąd poweźmie wątpliwość wymagającą rozstrzygnięcia w oparciu o wiedzę specjalną. Dla respektowania konstytucyjnego prawa skazanych do ochrony zdrowia wystarczające będzie zwykłe badanie lekarskie przy przyjęciu do zakładu karnego bądź późniejsze usługi więziennej służby zdrowia.
1
ART. 150 K.K.W.