(1995) WIEDZA KTÓRA PROWADZI DO ŻYCIA WIECZNEGO (DOC), rozdział 16, Rozdział 1


Rozdział 16

JAK MOŻNA

 ZBLIŻYĆ SIĘ DO BOGA

W PEWNYM kraju na Dalekim Wschodzie turystka ze zdumieniem obserwowała obrzędy religijne w świątyni buddyjskiej. Chociaż wizerunki nie przedstawiały Marii ani Chrystusa, wiele rytuałów przywodziło jej na myśl praktyki, które znała ze swojego kościoła. Zauważyła na przykład, że posługiwano się różańcem i recytowano modlitwy. Również inni dostrzegają takie wspólne elementy. Zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie ludzie religijni w bardzo podobny sposób próbują przybliżyć się do Boga lub do obiektów kultu.

2 Wiele ludzi próbuje zbliżyć się do Stwórcy przez modlitwę. W pewnym dziele nazwano ją „komunikowaniem się człowieka z tym, co święte—z Bogiem, bóstwami, dziedziną transcendentalną bądź siłami nadprzyrodzonymi" (The New Encyclopcedia Britannica). Niektórzy jednak modlą się do Boga, myśląc jedynie o własnych korzyściach. Na przykład pewien mężczyzna zapytał Świadka Jehowy: „Jeżeli pan się za mnie pomodli, czy dzięki temu zostaną rozwiązane moje problemy rodzinne, zawodowe oraz zdrowotne?" Człowiek ten najwyraźniej tak myślał, ale przecież wiele ludzi się modli, a mimo to ich trudności nie znikają. Nasuwa się więc pytanie: „Dlaczego powinniśmy zbliżyć się do Boga?"

DLACZEGO TRZEBA ZBLIŻYĆ SIĘ DO BOGA

3 Modlitwa nie jest czczym rytuałem ani po prostu środkiem do osiągnięcia czegoś, na czym nam zależy. Jej głównym celem powinno być pragnienie utrzymywania bliskiej więzi z Bogiem. Swoje modlitwy winniśmy więc kierować do Jehowy Boga. „Jahwe jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają"—oświadczył psalmista Dawid (Psalm 145:18, BT). Jehowa zachęca nas do nawiązania z Nim pokojowych stosunków (Izajasza 1:18, NW). Osoby przyjmujące to zaproszenie zgadzają się ze słowami psalmisty: „Mnie (...) dobrze jest być blisko Boga". Dlaczego? Ponieważ kto się zbliża do Jehowy Boga, ten zazna prawdziwego szczęścia i spokoju umysłu (Psalm 73:28, BT).

4 Dlaczego należy modlić się do Boga o pomoc, skoro On 'wie, czego potrzebujemy, zanim go poprosimy'? (Mateusza 6:8; Psalm 139:4). Modlitwa stanowi dowód, że pokładamy wiarę w Bogu i uważamy Go za Źródło „każdego dobrego daru i każdego doskonałego podarunku" (Jakuba 1:17; Hebrajczyków 11:6). Jehowie podobają się nasze modlitwy (Przypowieści 15:8). Cieszy się, gdy wyrażamy Mu głębokie docenianie i gdy Go wysławiamy, jak się raduje ojciec, słysząc z ust dziecka słowa szczerej wdzięczności (Psalm 119:108). Jeżeli ojca łączy z dzieckiem mocna więź, prowadzą serdeczną wymianę myśli. Dziecko, które jest kochane, pragnie rozmawiać z ojcem. To samo można powiedzieć o naszych stosunkach z Bogiem. Jeśli naprawdę cenimy to, czego się dowiadujemy o Jehowie, oraz miłość, jaką nam okazuje, będziemy gorąco pragnęli dawać temu wyraz w modlitwie (l Jana 4:16-18).

5 Kiedy się zwracamy do Boga Najwyższego, powinniśmy to czynić z głębokim szacunkiem, nie musimy się jednak zbytnio niepokoić, czy używamy właściwych słów (Hebrajczyków 4:16). Jehowa jest dla nas zawsze dostępny. A jakimż zaszczytem jest możliwość 'wylania przed Nim serca' w modlitwie! (Psalm 62:9). Wdzięczność pomaga zadzierzgnąć z Jehową serdeczną więź, jaką się cieszył wierny Abraham, przyjaciel Boga (Jakuba 2:23). Niemniej modląc się do Zwierzchniego Władcy Wszechświata, musimy spełniać wymagania, jakie stawia On osobom, które do Niego przystępują.

CO TRZEBA ROBIĆ, BY SIĘ ZBLIŻYĆ DO boga

6 Czy do nawiązania kontaktu z Bogiem potrzebne są i pieniądze? Wiele ludzi płaci duchownym, by się za nich l modlili. Co więcej, zdaniem niektórych skuteczność modlitw jest proporcjonalna do wysokości datku. Jednakże ' Słowo Boże nic nie mówi o tym, jakoby osoba pragnąca zwrócić się do Jehowy w modlitwie musiała ofiarować ;pieniądze. Pochodzące od Boga dobra duchowe oraz błogosławieństwo utrzymywania z Nim więzi za pośrednictwem modlitwy są dostępne za darmo (Izajasza 55:1, 2).

7 Co jest więc wymagane? Do podstawowych warunków należy zaliczyć właściwy stan serca (2 Kronik 6:29, 30;Przypowieści 15:11). Nasze serce powinna przepełniać wiara w to, że Jehowa Bóg 'wysłuchuje modlitwy' oraz że „nagradza tych, którzy go pilnie szukają" (Psalm 65:3; Hebrajczyków 11:6). Winniśmy też pielęgnować w sercu pokorę (2 Królewska 22:19; Psalm 51:19). W jednej ze swych przypowieści Jezus Chrystus wykazał, że uniżony w sercu poborca podatkowy, modlący się pokornie do Boga, był bardziej prawy niż faryzeusz, który wynosił się nad innych (Łukasza 18:10-14). Kiedy przystępujemy do Boga w modlitwie, pamiętajmy, iż „każdy pyszałek jest ohydą dla Pana" (Przypowieści 16:5).

8 Jeżeli chcemy, by Bóg wysłuchiwał nasze modlitwy, musimy zaniechać grzesznego postępowania. Zachęcając drugich, by się zbliżyli do Boga, uczeń Jakub napisał: „Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, niezdecydowani" (Jakuba 4:8). Nawet złoczyńcy mogą nawiązać pokojowe stosunki z Jehową, jeżeli okażą skruchę i porzucą dotychczasowy tryb życia (Przypowieści 28:13). Nie możemy jednak liczyć na to, iż Jehowa nas wysłucha, jeśli tylko pozornie zmieniliśmy swe postępowanie. „Oczy Jehowy są zwrócone ku ludziom prawym, a jego uszy ku ich błaganiu, ale oblicze Jehowy jest przeciwko tym, którzy czynią zło"—powiada Słowo Boże (l Piotra 3:12).

9 Biblia oznajmia: „Nie ma na ziemi człowieka sprawiedliwego, który by tylko dobrze czynił i nie grzeszył" (Kaznodziei 7:20). „Jak wobec tego możemy się zbliżać do Jehowy Boga?"—zapytasz. Pismo Święte odpowiada: „Gdyby (...) ktoś popełnił grzech, to mamy wspomożyciela u Ojca: Jezusa Chrystusa, prawego" (l Jana 2:1). Chociaż jesteśmy grzesznikami, możemy ze swobodą mowy zwracać się do Boga przez Jezusa Chrystusa, który umarł, aby dać za nas okup (Mateusza 20:28). Tylko Jezus zapewnia nam przystęp do Jehowy Boga (Jana 14:6). Nie wolno nam uważać dobrodziejstw ofiary okupu za coś, co nam się należy, i rozmyślnie trwać w grzechu (Hebrajczyków 10:26). Jeżeli jednak dokładamy wszelkich starań, by stronić od zła, a mimo to zdarzy się nam zbłądzić, możemy okazać skruchę i prosić Boga o przebaczenie. Jeśli przybliżymy się do Niego z pokornym sercem. On nas wysłucha (Łukasza 11:4).

KIEDY MOŻNA ROZMAWIAĆ Z BOGIEM

10 Jezus Chrystus bardzo wysoko cenił swą więź z Jehową. Dlatego rezerwował czas na rozmowy z Nim w osobistych modlitwach (Marka 1:35; Łukasza 22:40-46). Warto iść za tym przykładem i regularnie modlić się do Boga (Rzymian 12:12). Dobrze jest rozpoczynać dzień modlitwą, a także dziękować za niego Jehowie przed udaniem się na spoczynek. W ciągu dnia zwracaj się do Boga „przy każdej sposobności" (Efezjan 6:18). Możemy się nawet modlić po cichu, w sercu, gdyż Jehowa i tak nas słyszy. Osobiste, codzienne rozmowy z Bogiem umacniają łączącą nas z Nim więź, jeszcze bardziej nas do Niego zbliżają.

11 Jehowa słucha też modlitw zanoszonych w imieniu grupy ludzi (l Królewska 8:22-53). Jeżeli mąż przewodzi pod tym względem rodzinie, przybliża się ona do Boga, co zacieśnia zespalające ją więzy. A kiedy dzieci słuchają, jak rodzice pokornie modlą się do Jehowy, staje się On dla nich realną osobą. Czasami ktoś reprezentuje w modlitwie całe grono osób—jest tak na przykład na zebraniach Świadków Jehowy. Jak się wtedy zachować? Obecni winni uważnie się przysłuchiwać, żeby na koniec modlitwy mogli z głębi serca powiedzieć „amen", co znaczy: niech się tak stanie (l Koryntian 14:16).

MODLITWY, KTÓRYCH JEHOWA WYSŁUCHUJE

12 Niektórzy odnoszą wrażenie, że Bóg nie wysłuchuje ich modlitw, mimo iż zanoszą je przez Chrystusa. Jednakże apostoł Jan oświadczył: „O cokolwiek prosimy zgodnie z jego [Boga] wolą, on nas wysłuchuje" (l Jana 5:14). A zatem prośby kierowane do Boga powinny być zgodne z Jego wolą. Ponieważ zależy Mu na naszej pomyślności duchowej, więc w modlitwach możemy poruszać wszystko, co ma z nią związek. Nie ulegajmy pokusie koncentrowania się wyłącznie na potrzebach materialnych. Stosowne jest na przykład modlenie się o mądrość i siły niezbędne do radzenia sobie z chorobą, niemniej troska o zdrowie nie powinna przesłaniać spraw duchowych (Psalm 41:2-4). Kiedy pewna chrześcijanka zdała sobie sprawę, że zbytnio zamartwia się o zdrowie, zaczęła prosić Jehowę, by umiała właściwie spojrzeć na swą dolegliwość. W rezultacie kłopoty zdrowotne zeszły na dalszy plan i odczuła, że otrzymała „moc wykraczającą poza to, co normalne" (2 Koryntian 4:7). Zapragnęła w większej mierze pomagać drugim pod względem duchowym i została pełnoczasową głosicielką Królestwa.

13 Czego mogą dotyczyć nasze modlitwy, aby Jehowa z u podobaniem ich słuchał? Jezus Chrystus pouczył swych naśladowców, jak się modlić. W modlitwie wzorcowej, zanotowanej w Ewangelii według Mateusza 6:9 13, poruszył sprawy, które mogą być treścią naszych modlitw. Co powinno zajmować w nich pierwsze miejsce? Imię i Królestwo Jehowy Boga. Stosowne są też prośby o zaspokojenie naszych potrzeb materialnych. Ważne jest także, byśmy prosili o przebaczenie naszych grzechów oraz o wyzwolenie od pokus i od wielkiego niegodziwca, Szatana Diabła. Jezus nie chciał, żebyśmy recytowali czy też ustawicznie powtarzali tę modlitwę bez zastanawiania się nad jej treścią (Mateusza 6:7). Gdyby dziecko zwracało się do ojca wciąż tymi samymi słowami, czy łączyłaby ich jakaś więź?

14 Oprócz próśb i szczerych błagań powinniśmy zanosić do Boga wysławiania oraz dziękczynienia (Psalm 34:2;92:2; l Tesaloniczan 5:18). Możemy też modlić się za drugich. Jeżeli w modlitwach wspominamy o naszych duchowych braciach i siostrach dotkniętych jakimś nieszczęściem lub prześladowanych, dajemy tym dowód, że się nimi interesujemy, a wyrazy takiej troski cieszą Jehowę (Łukasza 22:32; Jana 17:20; l Tesaloniczan 5:25). Apostoł Paweł napisał: „O nic się nie zamartwiajcie, ale we wszystkim niech wasze gorące prośby zostaną przedstawione Bogu w modlitwie i błaganiu wraz z dziękczynieniem; a pokój Boży, który przewyższa wszelką myśl, będzie strzegł waszych serc i władz umysłowych poprzez Chrystusa Jezusa" (Filipian 4:6, 7).

WYTRWAŁOŚĆ W MODLITWIE

15 Mimo zdobywania wiedzy o Bogu możesz odnosić wrażenie, iż niektóre twe modlitwy nie są wysłuchiwane. Niewykluczone, że jeszcze nie nadeszła pora, by Bóg spełnił daną prośbę (Kaznodziei 3:1-9). Nieraz Jehowa dopuszcza coś przez pewien czas, niemniej On naprawdę odpowiada na modlitwy; wie też, kiedy jest na to najlepsza pora (2 Koryntian 12:7-9).

16 Wytrwałym zanoszeniem modlitw pokazujemy, iż całym sercem pragniemy tego, o co prosimy Boga (Łukasza 18: l -8). Możemy się na przykład zwracać do Jehowy o pomoc w przezwyciężeniu jakiejś słabości. Jeżeli nie ustajemy w modlitwach i zgodnie z nimi postępujemy, dajemy tym dowód szczerości. Nasze prośby powinny być konkretne i otwarte. Kierowanie żarliwych modlitw ma szczególną wagę wtedy, gdy jesteśmy wystawieni na pokusę (Mateusza 6:13). Jeżeli wytrwale będziemy się modlili, próbując przy tym okiełznać grzeszne skłonności, przekonamy się, iż Jehowa nam pomaga. Umocni to naszą wiarę oraz więź ze Stwórcą (l Koryntian 10:13; Filipian 4:13).

17 O modlitwie warto też pamiętać podczas świętej służby dla Jehowy Boga, gdyż będzie nam to przypominać, że nie pełnimy jej o własnych siłach. Dzieło to prowadzi Jehowa (l Koryntian 4:7). Uświadamianie sobie tego pomoże nam przejawiać pokorę oraz wzmocni naszą więź z Bogiem (l Piotra 5:5, 6). Mamy więc istotne powody, by się wytrwale modlić. Dzięki żarliwym modlitwom i nabywaniu drogocennej wiedzy o tym, jak się zbliżyć do naszego kochającego Ojca niebiańskiego, będziemy naprawdę szczęśliwi.

ŁĄCZNOŚĆ Z JEHOWĄ NIE JEST JEDNOKIERUNKOWA

18 Jeżeli chcemy, by Bóg słuchał naszych modlitw, powinniśmy się wsłuchiwać w to, co On mówi do nas (Zachariasza 7:13). Nie objawia już swej woli za pośrednictwem natchnionych proroków i w żadnym wypadku nie posługuje się spirytyzmem (5 Mojżeszowa 18:10 12). Mimo to możemy słuchać Boga przez studiowanie Jego Słowa, Biblii (Rzymian 15:4; 2 Tymoteusza 3:16, 17). Podobnie jak niekiedy musimy rozbudzać w sobie apetyt na coś, co służy naszemu dobru, tak też powinniśmy 'rozwinąć gorące pragnienie nie sfałszowanego mleka mającego związek ze słowem'. Rozbudzaj swój apetyt na pokarm duchowy codziennym czytaniem Słowa Bożego (l Piotra 2:2, 3; Dzieje 17:11).

19 Rozmyślaj o tym, co czytasz w Biblii (Psalm 1:1-3; 77:12, 13, BT). Uważnie analizuj dany materiał. Można to przyrównać do trawienia. „Trawienie" pokarmu duchowego polega na upatrywaniu związku między tym, co czytasz, a tym, co już wiesz. Zastanawiaj się, jak ten materiał wpłynie na twoje życie bądź też co mówi o przymiotach i metodach postępowania Jehowy. Dzięki takiemu studium osobistemu będziesz sobie przyswajać pokarm duchowy, dostarczany przez Jehowę. Pomoże ci to jeszcze bardziej przybliżyć się do Boga i radzić sobie z codziennymi problemami.

20 Ponadto możesz się zbliżyć do Boga, przysłuchując się rozważaniom Jego Słowa na zebraniach chrześcijańskich, podobnie jak Izraelici uważnie słuchali Prawa Bożego czytanego publicznie podczas zgromadzeń. Ówcześni nauczyciele czytali i objaśniali Prawo, dzięki czemu słuchacze mogli je zrozumieć i czuli się pobudzeni do wprowadzania w czyn podawanych wskazówek. Sprawiało im to ogromną radość (Nehemiasza 8:8, 12). Nabierz więc zwyczaju chodzenia na zebrania Świadków Jehowy (Hebrajczyków 10:24, 25). Pozwoli ci to pogłębiać wiedzę o Bogu oraz wprowadzać ją w życie, a ponadto przysporzy ci szczęścia. W utrzymywaniu ścisłej więzi z Jehową pomoże ci przynależność do ogólnoświatowej chrześcijańskiej społeczności braterskiej. A jak się jeszcze dowiemy, wśród ludu Bożego można znaleźć naprawdę bezpieczne schronienie.

SPRAWDŹ, CO JUŻ WIESZ



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
(1995) WIEDZA KTÓRA PROWADZI DO ŻYCIA WIECZNEGO (DOC), rozdział 17, Rozdział 1
(1995) WIEDZA KTÓRA PROWADZI DO ŻYCIA WIECZNEGO (DOC), rozdział 12, Rozdział 1
(1995) WIEDZA KTÓRA PROWADZI DO ŻYCIA WIECZNEGO (DOC), rozdział 09, Rozdział 1
(1995) WIEDZA KTÓRA PROWADZI DO ŻYCIA WIECZNEGO (DOC), rozdział 03, Rozdział 1
(1995) WIEDZA KTÓRA PROWADZI DO ŻYCIA WIECZNEGO (DOC), rozdział 15, Rozdział 1
(1995) WIEDZA KTÓRA PROWADZI DO ŻYCIA WIECZNEGO (DOC), rozdział 18, Rozdział 1
(1995) WIEDZA KTÓRA PROWADZI DO ŻYCIA WIECZNEGO (DOC), rozdział 11, Rozdział 1
(1995) WIEDZA KTÓRA PROWADZI DO ŻYCIA WIECZNEGO (DOC), rozdział 07, Rozdział 1
(1995) WIEDZA KTÓRA PROWADZI DO ŻYCIA WIECZNEGO (DOC), rozdział 04, Rozdział 1
(1995) WIEDZA KTÓRA PROWADZI DO ŻYCIA WIECZNEGO (DOC), rozdział 05, Rozdział 1
(1995) WIEDZA KTÓRA PROWADZI DO ŻYCIA WIECZNEGO (DOC), rozdział 01
(1970) PRAWDA, KTÓRA PROWADZI DO ŻYCIA WIECZNEGOid 890
1970 Prawda, która prowadzi do życia wiecznego
Chemia labolatorium, Hydroliza2, Hydroliza - reakcja niektórych zwiazków chemicznych z wodą, która p
milosc do boga i blizniego droga do zycia wiecznego
prawo do życia jako najwyższa wartość(5 str), Prawo Administracyjne, Gospodarcze i ogólna wiedza pra
1996 Panie do kogóż pójdziemy Ty masz słowa życia wiecznego (J 6, 68)
Penny Jordan Powrot do zycia doc
Problem nadmiernego jedzenia słodyczy prowadzący do otyłości dzieci

więcej podobnych podstron