SZUKAMY UCIEKINIERÓW
Poszukiwania, gra rozwijająca spostrzegawczość
Miejsce: korytarz przed drzwiami wszystkich sypialni
Czas trwania: około 10 minut lub dłużej
Przeznaczona dla: dzieci w wieku 6-9 lat; grupy wielkości klasy
Opis zabawy
Przed kolacją nauczyciel prosi wszystkie dzieci, aby przyniosły swoje pluszowe zwierzątka, ponieważ chcą one zrobić zebranie maskotek. Powiedział mu o tym na ucho duży królik Sabiny. Przytulanki zbieramy do kosza i wynosimy do pomieszczenia obok. Możemy też potajemnie „uprowadzić" pluszaki. Poza tym dzieci mają przynieść do jadalni wszystkie latarki, ponieważ — rzekomo — po kolacji musi być coś naprawione, a w związku z tym przez pewien czas zabraknie światła. Podczas posiłku jeden z opiekunów lub wtajemniczony uczeń, roznosi pluszowe zwierzątka po pokojach, ale nie do właściwych, tylko na chybił trafił. Zanim dzieci wstaną od stołu, ogłaszamy straszliwą wiadomość: „Pluszaki uciekły!”. Wtedy zapalamy latarki i tak długo szukamy po całym budynku, aż każdy odnajdzie swojego towarzysza snu. Oczywiście można sobie nawzajem pomagać. Być może Jola widziała słonika Michasi w pokoju numer 8?
Inna możliwość
Zamiast pluszowych maskotek roznosimy po pokojach duże szyszki, które dzieci wcześniej zebrały w lesie. Szyszki są dokładnie policzone. Każdy wynosi na korytarz tyle, ile znalazł, aż do momentu, kiedy zebrane zostaną wszystkie. Także w tym przypadku wykorzystujemy do poszukiwań latarki.
Materiały pomocnicze
Pluszowe zwierzątko i latarka dla każdego dziecka. W przypadku wybrania drugiej możliwości, potrzebujemy co najmniej 50 dużych szyszek.
Wskazówki pedagogiczne
Pluszowe maskotki są dla młodszych uczniów jeszcze bardzo ważne i niezbędne przy zasypianiu oraz dla ogólnego dobrego samopoczucia. Może się zdarzyć, że niektóre dzieci niechętnie oddadzą swojego ulubieńca. Wtedy przytulanki układamy w dużym kole w pomieszczeniu obok, aby dzieci widziały, gdzie się znajdują. Poszukiwania są wówczas naprawdę intensywne. Pierwsze osiągnięcia innych dają pozostałym dzieciom nadzieję, że również one wkrótce odnajdą zgubę. Ponieważ latarki oświetlają w danym momencie tylko pewną część pokoju, zauważenie zwierzaka położonego po prostu na czyimś łóżku, wcale nie jest takie proste. Dzieciom, które mają trudności, trzeba oczywiście pomóc. Może na przykład w ten sposób, że wszyscy razem wyruszą na poszukiwania ostatniego uciekiniera?