31 RODZAJE PŁYNÓW DOŻYLNYCH
PŁYNY STOSOWANE W PŁYNOTERAPII
-KRYSTALOIDY
-KOLOIDY
-PŁYNY KRWIO POCHODNE
KRYSTALOIDY
Są stosowane do uzupełniania deficytów płynowych wynikających z nie przyjmowania płynów i pokarmów w okresie poprzedzającym operację ,śródoperacyjnego uzupełniania niedoborów wolemii i w początkowym okresie resuscytacji płynami.
NAJCZĘŚCIEJ STOSOWANE KRYSTALOIDY
-płyn Ringera
-5% glukoza w płynie Ringera
-0,45% NaCl
-0,9% NaCl
-5% glukoza w wodzie
ZALETY
-niedrogie
-poprawiają diurezę ( wzrost objętości wewnątrznaczyniowej)
- płyn z wyboru w początkowej fazie resuscytacji w przypadku urazu (krwotoku)
-zasilają przestrzeń wewnątrznaczyniową(1/4 objętości podanej pozostaje w naczyniach)
-uzupełniają straty do trzeciej przestrzeni
WADY
-obniżają ciś. Onkotyczne
-sprzyjają powstawaniu obrzęków obwodowych (częściej występuje obrzęk pluc)
-konieczne jest przetaczanie większej objętości
-krótko trwały efekt
KOLOIDY
Roztwory koloidowe zawierają naturalne lub syntetyczne makrocząsteczki ,które gorzej przenikają przez nie uszkodzony śródbłonek naczyniowy. Cząsteczki takie dłużej pozostają w przestrzeni wewnątrznaczyniowej i utrzymują lub zwiększają koloidowe ciśnienie onkotyczne osocza, ograniczając przemieszczenie się płynu z naczyń do przestrzeni śródmiąższowej.
NAJCZĘŚCIEJ STOSOWANE KOLOIDOWE PŁYNY iv.
-5% albumina
-25% albumina
-6% HES
ZALETY
-Trwalszy wzrost obj. Wewnątrznaczyniowej
-utrzymują lub zwiększają ciś. Onkotyczne osocza
-potrzeba mniejszej obj. Do uzyskania równoważnego efektu
-mniej zaznaczone obrzęki obwodowe
-mogą obniżać ciś. Wewnątrzczaszkowe
WADY
-drogie
-mogą powodować zaburzenia krzepnięcia (HES i dekstran)
-przy uszkodzeniu naczyń włosowatych mogą nasilać ucieczkę płynu do przestrzeni śródmiąrzszowej
-zaburzają wynik próby krzyżowej (dekstran)
-powodują rozcieńczenie czynników krzepnięcia i płytek krwi
-spadek zdolności płytek do adhezji
-mogą blokować kanaliki nerkowe i zaburzać funkcję komórek układu siateczkowo-śródbłonkowego w wątrobie
-możliwa reakcja anafilaktyczna po podaniu dekstranu
PŁYNY KRWIOPOCHODNE
Utrata krwi musi być uzupełniona na bieżąco, choć niekoniecznie z użyciem krwi. Dopuszczalna utrata krwi powinna być wyliczona indywidualnie dla każdego pacjenta przed przystąpieniem do operacji. Pojęcie to oznacza utratę takiej objętości krwi, która może zostać zastąpiona płynami nie zawierającymi erytrocytów, tak aby możliwe było utrzymanie prawidłowego wypełnienia łożyska naczyniowego pacjenta przy jednoczesnej wartości hematokrytu powyżej wcześniej określonej (h1)
DOPUSZCZALNA UTRATA KRWI=(EBV)x(HO-H1)/Have
EBV- szacunkowa obj. Krwi w ml.
H0- wyjściowa wartość hematokrytu (%)
H1- najniższa dopuszczalna wartość hematokrytu (%)
Hawe= (H0+H1)/2
WSKAZANIA DO TRANSFUZJI
-anemia
-koagulopatie
-trombocytopenia
UNIKANIE TRANSFUZJI HOMOLOGICZNYCH
transfuzja autologiczna; ograniczenia -operacja ze wskazań nagłych, anemia, przekonania religijne
hemodylucja przedoperacyjna; ograniczenia- konieczność zapewnienia jak najwyższej zdolności krwi do przenoszenia tlenu lub przekonania religijne
podciśnienie kontrolowane; ograniczenia- choroba serca, schorzenia tętnic szyjnych, przebyty udar.
odzyskiwanie krwi z pola operacyjnego; przeciwwskazania-