3. ZAKRES OBOWIĄZYWANIA KPA W POST. JURYZDYKCYJNYM
celem ogólnego ( juryzdykcyjnego) post. adm. jest wiążące ustalenie konsekwencji norm prawa materialnego adm. w odniesieniu do zindywidualnego adresta i w konkretnie oznaczonej sprawie przez organ adm. publicznej w formie decyzji. Jest to postępowanie typowe, powszechne i zapewniające średni standard stosowania prawa w sprawach określonych znamionami abstrakcyjnymi
4. ZAKRES STOSOWANIA PRZEPISÓW KPA W SPRAWIE WYDAWANIA ZAŚWIADCZEŃ
Zbliż się do ogólnego post. adm. ze względu na to iż toczy się ono przed organami adm. publicznej i dotyczy konkretnie określonej sprawy i zyndywidualizowanego podmiotu. Celem tego postępowania nie jest jednak ustalenie sytuacji prawnej adresata poprzez wydanie decyzji , lecz urzędowe potwierdzenie określonych faktów lub stanu prawnego poprzez wydanie zaświadczenia.
5. ZAKRES STOSOWANIA PRZEPISÓW KPA W SPRAWACH SKARG I WNIOSKÓW
Realizuje inne cele oraz dokonuje się w odrębnym trybie i na odrębnych zasadach niż ogólne post. adm. W szczególności szerszy jest krąg organów prowadzących to post. , nie zawsze występuje tu wiążące prawnie ustalenie konsekwencji prawnych w odniesieniu do podmiotu który ponadto nie musi legitymować się interesem prawnym opartym na prawie materialnym aby wszcząć postępowanie (skarga popularna)
6. WYŁĄCZENIE SPOD PRZEPISÓW KPA
Przepisów kpa nie stosuje się do:
-postępowania w sprawach karnych skarbowych
-w sprawach uregulowanych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 Ordynacja podatkowa, z wyjątkiem przepisów działu IV, V, VII, VIII.
-w sprawach należących do właściwości polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej
Przepisów kpa nie stosuje się również do postępowania w sprawach wynikających z
-nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami państwowymi i innymi państwowymi jednostkami organizacyjnymi
-podległości służbowej pracowników organów i jednostek organizacyjnych
7.CHARAKTER I ZNACZENIE ZASAD OGÓLNYCH POST> ADM>
Zawarte są w rozdziale 2- sż to normy prawne wspólne dla całego kodeksu. Zasady te obowiązują we wszystkich fazach post. adm. Organy adm. publ. zobowiązane są do ich współstosowania z innymi przepisami kpa. Naruszenie przez organy zasad w połączeniu z naruszeniem konkretnego przepisu oznacza wadliwość decyzji adm. W kpa unormowane są następujące zasady:
1) praworządności
2) uwzględniania z urzędu interesu społecznego i słusznego interesu obywateli
3)prawdy obiektywnej
4)pogłębiania zaufania obywateli do organów państwowych
5)informowania uczestników postępowania
6)czynnego udziału stron w postępowaniu
7)przekonywania
8)szybkości i prostoty postępowania
9)ugodowego załatwiania spraw
10)pisemnego załatwiania spraw
11)dwuinstancyjności postępowania
12)pozainstancyjnej weryfikacji decyzji ostatecznych
13)sądowej weryfikacji dezyzji ostatecznych
9. ZASADA PRAWORZĄDNOŚCI
organy adm. publ. mają obowiązek działania na podstawie przepisów prawa, czyli na podstawie ustaw i aktów normatywnych powszechnie obowiązujących. Organ adm. kontroluje przestrzeganie prawa przez strony i innych uczestników postępowania, tzn. że naruszenie zasady praworządności obarczają wyłącznie organ adm. nawet gdy przyczyną wadliwości post. lub decyzji są zachowania uczestników postępowania.
10. ZASADA UWZGLĘDNIANIA SPOŁECZNEGO I SŁUSZNEGO INTERESU OBYWATELI
wymienione interesy są równorzędne, tyn. że organ adm. nie może kierować się hierarchią tych interesów, lecz określenia ich treści , rozważenia i rozstrzygnięcia ewentualmych konfliktów między interesem społecznym a słusznym interesem obywatela.
Przepis ten nakłada na organy obowiązek harmonizowania tych interesów jeżeli są one w konkretnym przypadku ze sobą sprzeczne.
11. ZASADA PRAWDY OBIEKTYWNEJ
organy adm. publ. podejmują wszelkie kroki niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy. Organ prowadzący postępowanie ma obowiązek zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego aby ustalić stan faktyczny sprawy zgodny z rzeczywistością.
12. ZASADA UDZIELANIA INFORMACJI PRAWNEJ STRONOM
Organ ma obowiązek należycie i wyczerpującą informować strony post. o okolicznościach faktycznych i prawnych, który może mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem post. Organy mają czuwać aby strony nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa i w tym celu winne są udzielać niezbędnych wyjaśnień i wskazówek.
13. ZASADA CZYNNEGO DZIAŁANIA STRON W POST.
Organ adm. ma obowiązek zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium post. oraz możliwość wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Organ może odstąpić od tej zas. jeżeli załatwienie sprawy nie cierpi zwłoki ze względu na zagrożenie życia lub grozi niepowetowaną szkodą materialną. Przyczyny odstąpienia od tej zas. muszą być utrwalone w aktach sprawy.
14.ZASADA PRZEKONYWANIA
Jej podstawowym celem jest wyjaśnienie stronomprzesłanek jakimi organ kierował się przy załatwieniu sprawy. Chodzi o doprowadzenie do wykonania przez strony decyzji bez potrzeby stosowania środków przymusu.
15.ZASADA SZYBKOŚCI I PROSTOTY POST>
Nakazuje organom adm. działać wnikliwie i szybko posługując się możliwie najprostrzymi środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy. Celem tej zasady jest doprowadzenie do możliwie szybkiego wydania decyzji co realizuje postulat niezawodności post.
16. ZASADA OGODOWEGO ZAŁATWIENIA SPRAWY
Dotyczy spraw, w których uczestniczą strony o spornych interesach. Zasada ta wprowadza instytucję ogody adm., która może być sporządzona przed organem adm. Organ powinien podejmować czynności skłaniające strony do zawarcia ugody lecz organ nie może podejmować czynności władczych, których celem byłoby wymuszenie taliej ugody wbrew woli stron.
17. ZASADA PISEMNOŚCI
sprawy w postępowaniu należy załatwiać w formie pisemnej. Mogą być załatwiane ustnie gdy przemawia za tym interes strony a przepis nie stoi temu na przeszkodzie, ale wtedy treść oraz istotne motywy załatwienia sprawy powinny być utrwalone w aktach w formie protokołu lub podpisanej przez stronę adnotacji.
18. ZASADA DWUINSTANCYJNOŚCI POST. ADM.
Każda sprawa rozstrzygnięta w I instancji podlega (na skutek odwołania) ponownemu rozpatrzeniu przez organ II instancji. przepisy szczególne mogą przewidywać wyjątek od tej zasady. Decyzje od których nie służy odwołanie są decyzjami ostatecznymi. Uchylenie, zmiana, stwierdzenie nieważności, wznowienie post. może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w kodeksie lub w ustawach szczególnych. Decyzje można zaskarżyć do sądu adm. z powodu jej niezgodności z prawem.
19. ZASADA TRWAŁOŚCI DECYZJI
Trwałość ostatecznych decyzji znaczy, że decyzje od których nie służy odwołanie w adm. toku instancji mogą być uchylone lub zmienione tylko w przypadkach przewidzianych w kpa i w ustawach szczególnych.
20.ZASADA SĄDOWEJ KONTROLI DECYZJI
Decyzje mogą być zaskarżane do NSA z powodu ich niezgodności z prawem Ta sądowa kontrola jest też wykonywana przez sądy powszechne
21. ZASADA POGŁĘBIANIA ZAUFANIA OBYWATELI DO ORGANÓW PAŃSTW.
To wymóg praworządnego i sprawiedliwego prowadzenia postępowania i rozstrzygnięcia sprawy przez organ adm.
22. ORGANY PROWADZĄCE POSTĘPOWANIE
1) organ adm. publ. w znaczeniu ustrojowym
2) w znaczeniu funkcjonalnym
Ad 1) Można podzielić na
- organy adm samorządowej tj. wójt, burmistrz ( prezydent), starosta, marszałek
- organy adm. rządowej zespolonej, np. wojewoda i na niezespolonej, np. dyrektor urzędu celnego, oraz naczelne i centralne organy adm. publ.
Mogą też to być organy kontroli państ. ,np. państwowa inspekcja sanitarna
Ad. 2) Są to inne organy państwowe oraz inne podmioty tj. państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne , organy organizacji zawodowych, samorządowych, spółdzielczych i innych organizacji społecznych.
23. ORGANY WYŻSZEGO STOPNIA W ROZUMIENIU PRZEPISÓW KPA
- samorządowe kolegia odwoławcze w stosunku do organów jednostek sam. teryt.- chyba, że ustawa szczególna stanowi inaczej
- właściwi ministrowie w stosunku do wojewodów
- organy nadrzędne lub właściwi ministrowie ( lub organy państ. sprawujące nadzór nad działalnością organów adm. publ.)
- odpowiednie organy wyższego stopnia lub organy sprawujące nadzór nad działalnością organów organizacji społecznych
24. ORGANY NACZELNE W ROZUMIENIU KPA
- prezes RM lub właściwi ministrowie w stosunku do organów adm. rządowej, org. jedn. samorz. z wyjątkiem sam. kolegiów odwoławczych oraz organów państ. i sam. jedn. organizacyjnych
-odpowiednie organy o ogólnokrajowym zasięgu działania w stosunku do organów państ. innych niż określonych wyżej
- naczelne organy organizacji lub w przypadku ich braku prezes RM lub właściwi ministrowie sprawujący nadzór nad działalnością organów organizacji społecznych
25. RODZAJE WŁAŚCIWOŚCI ORGANÓW
Przepisy prawa materialnego ustalają tzw. kompetencję ogólną organów adm. publ. do prowadzenia postępowania tyn. upoważniają do rozstrzygnięcia określonej kategorii spraw rodzajowo oznaczone w tych przepisach organy, ale nie wskazują, który konkretnie organ będzie kompetentny do rozstrzygnięcia danej sprawy. O tym przesądza tzw. kompetencja szczególna organu wyznaczona przez instytucję właściwości i instytucji wyłączenia organu i pracownika organu..
Art. 19 nakłada na organy adm. publ. obowiązek przestrzegania z urzędu swojej właściwości tyn. że organ, który dostrzegł swoją niewłaściwość w sprawie powinien przekazać sprawę organom właściwym nie czekając na odpowiedni wniosek strony post. Oznacza to też, że organ właściwy nie może uchylić się od załatwienia sprawy.
Właściwość rzeczowa- to zobowiązuje org. adm. publ. do przeprowadzenia post. i rozstrzygnięcia w formie decyzji określonych rodzajowo spraw adm. Właściwość rzeczową ustala się wg. przepisów o zakresie jego działania
Właściwość miejscowa- określa granice jedn. podziału teryt. podstawowego względnie specjalnego na obszarze którego organ wykonuje ustawowe kompetencje. Kryterium określenia właściwości miejscowej organu ustala się wg. miejsca zamieszkania ( osoba fiz. ), lub miejsca siedziby ( osoba pr.) strony w kraju.
W sprawach dotyczących nieruchomości- wg. miejsca położenia. W sprawach dotyczących zakładu pracy- wg. miejsca w którym zakład pracy jest, był lub ma być prowadzony. Gdyby nie było możliwe ustalenie organu właściwego miejscowo to sprawa należy do organu właściwego dla miejsca gdzie nastąpiło zdarzenie.
Właściwość instancyjna- należy rozstrzygnąć, który z teoretycznie właściwych rzeczowo i miejscowo organów będzie zobowiązany do załatwienia sprawy w I instancji.
26. WłAśCIWOŚĆ MIEJSCOWA ORGANÓW ADM. WG. PRZEPISÓW KPA
27. ROZSTRZYGANIE SPORÓW O WŁAŚCIWOŚĆ POMIĘDZY ORGANAMI ADM. PUBL.
Rozstrzyganie sporów należy do kompetencji organów adm. określonych w art. 22. Przy czym przyjęto regułę iż organem właściwym jest organ bezpośrednio wyższego stopnia wspólny dla organów pozostających w sporze. Są to:
- starosta (między kierownikami służb, inspekcji i straży adm. zespolonej tego samego powiatu)
- wojewoda ( między organami adm. zespolonej w jednym województwie)
- minister właściwy do spr. adm publ.( między organami jedn. samorz. teryt. w różnych województwach w sprawach z zakresu adm. rządowej, między wojewodami oraz organami adm. zespolonej w różnych województwach , między wojewodami a organami adm. niezespolonej)
- prezes RM ( między org. adm. publ. gdy jednym z nich jest minister)
- sąd adm. ( między org. sam. teryt. a terenowymi organami adm. rządowej)
28. ROZSTRZYGANIE SPORÓW O WŁAŚCIWOŚĆ POMIĘDZY ORGANAMI ADM. PUBL. A SĄDAMI
Rozstrzyga Kolegium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym. Organ adm. publ. podejmuje tylko czynności nie cierpiące zwłoki ze względu na interes społ. i słuszny interes obywateli do czasu rozstrzygnięcia sporu. Z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu mogą występować:
- zainteresowany organ adm. publ. lub sąd ( gdy uznają się równocześnie za właściwe do załatwienia sprawy- spór pozytywny)
- strona ( gdy w sprawie jest nie właściwy ani organ ani sąd - spór negatywny)
- minister właściwy do spraw sprawiedliwości
- Prokurator Generalny
W sprawie biorą udział przedstawiciel orga. adm publ., strona postępowania, przedstawiciel Prokuratora Generalnego. Rozstrzygnięcia Kolegium nie podlegają zaskarżeniu.
29. WYŁĄCZENIE PRACOWNIKA OD UDZIAŁU W POST. ADM.
Wyłączenie pracownika oznacza prawny zakaz podejmowania przez wyłączonego pracownika czynności procesowych mających wpływ na wynik post. Kpa określa 2 kategorie przyczyn uzasadniających wyłączenie:
1) Przyczyny wymienione w art. 24 par.1:
- gdy jest stroną albo pozostaje z jedną ze stron w takim stosunku, że wynik sprawy może mieć wpływ na jego prawa i obowiązki
- w sprawie małżonka lub krewnych
- w której był świadkiem, biegłym albo przedstawicielem jednej ze stron
- gdy brał udział w niższej instancji w wydaniu zaskarżonej decyzji
- w której jedną ze stron jest osoba pozostająca wobec niego w stosunku nadrzędności służbowej
Jest to wyłączenie obligatoryjne.
2) Przyczyny, które mogą wywołać wątpliwości co do bestronności pracownika ( jest to wyłączenie fakultatywne)
W sprawie wyłączenia orzeka bezpośrednio przełożony pracownika na żądanie pracownika lub na żądanie strony albo z urzędu. Przełożony jest zobowiązany do wyznaczenia innego pracownika do prowadzenia sprawy.
30. WYŁĄCZENIE ORGANY OD ZAŁATWIENIA SPRAWY
Wyłączenie organu oznacza wygaśnięcie jego właściwości do rozstrzygnięcia danej sprawy. Organ podlega wyłączeniu od załatwienia sprawy o charakterze majątkowym ( dotyczące interesów majątkowych), co należy rozumieć, że decyzja adm. może mieć wpływ na sytuację majątkową określonych osób. Sprawa dotycząca określonej kategorii osób:
- kierownika organu
- osób pozostających z kierownikiem organu w stosunku małżeństwa, pokrewieństwa i powinowactwa do drugiego stopnia oraz opieki, itp.
- osoby zajmującej stanowisko kierownicze w organie bezpośrednio wyższego stopnia
- osób pozostających z osobą zajmującą stanowisko kierownicze w stosunkach wyżej określonych
W tym ujęciu wyłączeniu podlegają wszyscy pracownicy urzędu podległemu temu organowi. W przypadku wyłączenia organu sprawę załatwia:
- w w okolicznościach przewidzianych w art. 25 par. 1 pkt. 1 organ wyższego stopnia nad organem załatwiającym sprawę
- w okolicznościach przewidzianych w art. 25 par. 1 pkt. 2 organ wyższego stopnia nad organem, w którym osoba wymieniona zajmuje stanowisko kierownicze
Organ wyższego stopnia może jednak wyznaczyć inny podległy sobie organ do załatwienia sprawy.
31. POJĘCIE W POSTĘPOWANIU ADM.
Stroną jest każdy czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.
Wyróżniamy dwa ujęcia strony:
1) Czynne ujęcie - określony podmiot staje się stroną w post. jeżeli żądanie wszczęcia post. przez organ adm. jest uzasadnione interesem prawnym lub obowiązkiem
2) Bierne ujęcie- organ wszcyna post. z urzędu w stosunku do podmiotów, których interesu prawnego lub obowiązku dotyczy post.
Podstawowym rozróżnieniem jest inicjatywa wszczęcia post.
- w 1 przypadku inicjatywa pochodzi od osoby ( fiz., pr. ) która wyraża wolę uzyskania statusu strony w celu określenia jej sytuacji pr. przez organ adm. w formie decyzji
- w 2 przyp. inicjatywa pochodzi od organu prowadzącego post. aby wyznaczyć prawa i obowiązki określonych osób
Stroną mogą więc być: osoby fizyczne, prawne i jednostki nie posiadające osobowości pr.
32. ZDOLNOŚĆ PRAWNA I ZDOLNOŚĆ DO CZYNNOŚCI PR. W POST. ADM.
- ocenia się wg. przepisów prawa cywilnego
Zdolność występuje w charakterze strony, przysługuje osobą fiz., pr. a także jednostką organiz. nie posiadającej osobowości pr. ( państwowym i komunalnym jedn. organiz.i organiz. społ.)
-osoby fiz. nie posiadające zdolności do czynności pr. działają przez swych przedstawicieli
- strony nie będące osobami fiz. działają przez swyxh ustawowych i statutowych przedstawicieli
- w sprawie dotyczącej praw znywalnych lub dziedzicznych w razie zbycia pr. lub śmierci strony w toku post. na miejsce stron wystąpią jej następcy pr.
- w sprawach spadkowych nie objętych występują osoby sprawujące zarząd majątkiem lub kurator
Kwestie dotyczące działania stron przez pełnomocnika reguluje art. 32 i 34.
- strona może działać przez pełnomocnika chyba, że charakter czynności wymaga jej osobistego działania
- pełnomocnikiem może być osoba fiz. posiadająca zdolność do czynności pr.
- dla osoby nieobecnej lub nie zdolnej do czynności organ adm. wystąpi do sądy o wyznaczenie przedstawicielstwa.
33. PEŁNOMOCNIK STRONY W POST. ADM.
Strona może działać przez pełnomocnika chyba, że charakter czynności wymaga jej osobistego działania. Pełnomocnikiem strony może być osoba fiz. posiadająca zdolność do czynności pr. Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie lub zgłoszone do protokołu. Pełnomocnik dołącza do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa. W sprawach mniejszej wagi organ adm. nie musi żądać pełnomocnictwa, jeżeli pełnomocnikiem jest członek rodziny.
34. UDZIAŁ ORGANIZACJI SPOŁECZNEJ W POST. ADM.
Obok organu prowadzącego post. i strony w post. mogą uczestniczyć uczestnicy na prawach strony.Uczestniczą oni ze względu na interes innych stron lub interes społeczny.Organiz. społeczna w sprawie dotyczącej innej osoby wystąpić z wnioskiem o wszczęcie post. lub dopuszczenie jej do udziału w post. Uprawnienie organiz. społ. ma charakter uprawnień procesowych. Organizacja powinna wykazać, że dopuszczenie jej do udziału jest uzasadnione celami ststutowymi i przemawia za tym interes społ. Nakłada to na organ adm. publ. obowiązek powiadomienia tej organizacji o wszczęciu post. Na postanowienie odmowne organiz. społ. służy zażalenie. Gdy natomiast żądanie zostało uznane organiz. społ. uczestniczy w post. adm. na prawach strony., tzn. że przysługują jej wtedy wszystkie uprawnienia procesowe mieszczące się w zakresie praw procesowych stron post.
35. UDZIAŁ PROKURATORA W POST. ADM.
Prokurator należy do innych uczestników post. na prawach strony.Slużą mu następujące uprawnienia:
- może żądać wszczęcia post. w celu usunięcia stanu niezgodnego z prawem
- ma prawo udziału w każdym stadium post. w celu zapewnienia aby post. i rozstrzygnięcie sprawy było zgodne z prawem
36. SPRZECIW PROKURATORA
Prokurator może wnieść sprzeciw od decyzji ostatecznej jeżeli przepisy kodeksu lub przepisy szczególne przewidują wznowienie post., stwierdzenie nieważności decyzji albo jej uchylenie lub zmianę. Sprzeciw wnosi do organu właściwego do wznowienia post. Sprzeciw powinien być rozpatrzony i załatwiony w ciągu 30 dni. Organ adm. wszczyna w sprawie post. z urzędu , zawiadamiając o tym strony. Organ adm. do którego wniesiono sprzeciw obowiązany jest niezwłocznie rozpatrzyć czy zachodzi potrzeba wstrzymania wykonania decyzji do chwili załatwienia sprzeciwu.
37. UDZIAŁ RZECZNIKA PRAW OBYWATELSKICH W POST. ADM.
Może zwrócić się o wszczęcie post. adm. , zaskarżyć decyzję do sądu adm. oraz uczestniczyć w tych postępowaniach na prawach strony przysługujących prokuratorowi.
38. POJĘCIE, RODZAJ I SPOSÓB OBLICZANIA TERMINÓW
Pojęcie może oznaczać:
- okres do dokonania pewnwj czynności procesowej
- datę czynności procesowej
- okres jaki musi upłynąć między doręczeniem wezwań oraz ogłoszeniem o rozprawie a datą rozprawy.
Termin związany jest z zasadą szybkości i prostoty post. adm. Obok terminów istotne są też środki , które służą do dochodzenia aby organy w terminie rozpatrzyły sprawę.
Rodzaje terminów ( różne klasyfikacje)
1) Podział oparty o kryterium oznaczenia terminu w tekście normatywnym:
a) bezwzględnie oznaczone- oznaczone w sposób, który nie budzi wątpliwości w jakim dniu dany termin upływa ( dzień, tydzień, lata)
b) względnie oznaczone- nie zostały oznaczone w sposób jednoznaczny, prezyzyjny
2) podział ze względu na kryterium podmiotów decydujących o długości terminu
a) terminy ustawowe- nie mogą być przedłużone, skracane, a dokonanie czynności z przekroczeniem terminów nie wywołuje skutków pr.
b) t. urzędowe ( wyznaczone)-o długości decyduje organ prowadzący post. , wyznacza termin. Ten termin może być przedłużony i skracany przez organ. Organ może uznać czynność prowadzoną po upływie terminu za ważną.
3) Podział ze względu na kryterium skutków pr. uchybienia terminu
a) t. zwykłe ( porządkowe) - zawierają wskazówki dla podmiotów w jakim czasie powinny zostać podjęte czynności aby nie było przedłużone post. Są to t. wyznaczone przez organ, nie są to t. ustawowe.
b) t. zawite- których przekroczenie powoduje nieważność i bezskuteczność dokonywanych czynności. Jest to bezskuteczność względna bo przepisy kpa przewidują instytucję przywrócenia terminu.
c) t. przedawniające- naruszenie ich powoduje bezskuteczność i upływ t. powoduje wygaśnięcie podstaw materialno- pr. do dokonania czynności.
Sposób obliczania (zasady)
1) t. określane w dniach, np. 7 dni ( 9.X. doręczono to t. 7 dniowy upływa 16.X. do godz. 24.00
2) t. określane w tygodniach
3) t. określane w miesiącach
4) gdy koniec t. przypada na dzień wolny od pracy, za ostatni dzień t. uważa się najbliższy dzień powszedni
5) brakuje określenia w latach dlatego przyjmuje się tak jak w miesiącach.
39. ZACHOWANIE TERMINU- DATA WNIESIENIA PODANIA
- decyduje nadania pisma w polskiej placówce pocztowej lub polskim urzędzie konsularnym
- aby pozostawić sobie dowód to nadajemy pismem poleconym
- są 2 wyjątki:
#t. zachowany gdy żołnierz lub członek załogi ststku złoży je w dowództwie jednostki wojskowej lub kapitanowi statku i gdy osoba pozbawiona wolności składa go w zakładzie karnym
# możemy wnosić bezpośrednio w urzędzie i potwierdzić wniesienie pisma pieczęcią na kopii
40. PRZYWRÓCENIE TERMINU
- bazuje na nie uzasadnionym uchybieniu t. przez strony
- uchybienie t. wywołuje ujemne skutki dla tych osób, które miały dochować t.
- nie stosuje się tej instytucji z urzędu
- zainteresowany kieruje wniosek o przuwrócenie t.
- wniosek musi być umotywowany ale przesłanki nie muszą być udowodnione
Przesłanki przywrócenia t. :
- brak winy zainteresowanego w uchybieniu t.
- uprawdopodobnienie, że uchybienie nastąpiło bez winy zainteresowanego
- wniesienie przez zainteresowanego wniosku w formie prośby w ciągu 7 dni od dnia przesłania przyczyny uchybienia
-dopełnienie czynności dla, której był zastrzeżony taki przywracalny t.
Postanowienie odmowne może być zaskarżone w drodze zażalenia z wyjątkiem post. dotyczącego przywrócenia t. do wniesienia odwołania lub zażalenia ( tu skarga do NSA)
41. TERMINZAŁATWIENIA SPRAWY
Załatwienie bez zbędnej zwłoki-niezwłoczne załatwienie sprawy przez organ i obowiązek załatwienia sprawy w terminach określonych. Niezwłocznie powinny być załatwione sprawy nie wymagające post. wyjaśniającego ( nie pózniej niż w ciągu m-ca), chyba, że sprawę załatwia organ odwoławczy.
-załatwiana sprawa wymaga post. wyjaśniającego ( nie pózniej niż w ciągu m-ca)
- sprawy szczególnie skąplikowane ( w ciągu 2 m-cy)
- w post. odwoławczym ( w ciągu m-ca od dnia otrzymania odwołania)
- organy wyższego stopnia mogą skracać t.
42. SKUTKI NIEZAŁATWIENIA SPRAWY W TERMINIE
O każdym nie załatwieniu sprawy w terminie organ adm. obowiązany jest powiadomić strony podająz przyczyny zwłoki i nowy t. Tak samo w przypadku zwłoki z przyczyn niezależnych od organu. Niedopełnienie tego obowiązku skutkuje odpowiedzialność porządkową lub dyscyplinarną albo inną przewidzianą wprzepisach pr. , odpowiedzialność pracownika organu.Na niezałatwienie sprawy w t. stronie służy zażalenie do organu adm. wyższego stopnia.
43. ZAŻALENIE NA BEZCZYNNOŚĆ
44. ZAKRES OBOWIĄZYWANIA OSOBISTEGO STAWIENNICTWA W KPA
Obowiązek organów dołożenia starań aby zadośćuczynienie wezwaniu nie było uciążliwe dla wezwanego , odnosi się do wszystkich form uczestnictwa w post. adm. Osoba wezwana do osobistego stawiennictwa przed org. adm. nie może zadośćuczynić temu wezwaniu zpowodu choroby, kalectwa lub innej nie dającej się pokonać przeszkody. W takim przypadku org. adm. może dokonać określonej czynności lub przyjąć wyjaśnienie albo przesłuchać osobę wezwaną w miejscu jej pobytu jednakże tylko wtedy jeżeli pozwalają na to okoliczności w jakich znajduje się ta osoba. Obowiązek osobistego stawiennictwa może być ograniczony na podstawie kpa. Osoba wezwana do osobistego stawiennictwa w siedzibie organu położonej poza obrębem miasta lub gminy, w której wezwany zamieszkuje lub przebywa, nie jest zobowiązany zadośćuczynić temu wezwaniu i nie może ponosić wynikających z niestawiennictwa konsekwencji przewidzianych w przepisach kpa.
45. FORMA I TREŚĆ WEZWANIA WG. KPA
Forma:
- na piśmie
- telegraficznie i telefonicznie ( w sprawie niecierpiących zwłoki), a także przy użyciu innych środków łączności i powinno odpowiadać wymogom określonym w przepisach . W przyp. wezwania telefonicznego nie może być spełnione z natury rzeczy wymaganie dotyczące złożenia podpisu przez pracownika organu wzywającego , ale powoduje skutki pr. gdy nie ma wątpliwości, że dotarło do adresta we właściwej treści i w odpowiednim terminie.
W wezwaniu należy wskazać :
- nazwę i adres organu wzywającego
- imię i nazwisko wzywanego
- określenie sprawy adm. , w jakiej jest wzywana ( w jakim charakterze- strony, świadka, biegłego lub innym. W jakim celu- złożenie wyjaśnień, zeznań, opini lub uczestnictwa w oznaczonej czynności post,)
- sposób uczestnictwa ( osobiście, przez pełnomocnika, na piśmie)
- dzień, godzina i miejsce stawienia się wezwanego lub pełnomocnika osobiście , w pozostałych przyp. - termin nadesłania organowi wyjaśnień na piśmie
- pouczenie o skutkach pr. niezastosowania się do wezwania
- podanie imienia, nazwiska i stanowiska służbowego pracownika organu wzywającego, który podpisał wezwanie
46. ZWROT KOSZTÓW PODRÓŻY I INNYCH NALEŻNOŚCI OSOBOM STAWIAJĄCYM SIĘ NA WEZWANIE
Osobie wezwanej przysługuje zwrot kosztów podróży i innych należności wg. przepisów o należnościach świadków i biegłych w post. sądowym. Koszty podróży zwraca się też w przyp. osobistego stawiennictwa stron gdy post. zostało wszczęte z urzędu lub gdy strona została bez swojej winy błędnie wezwana do stawienia się. Wezwany ma obowiązek zgłosić żądanie przyznania należności , przed wydaniem decyzji. Niespełnienie tych warunków powoduje utratę roszczenia.
47. DORĘCZENIA WG. KPA
Doręczenie jest czynnością procesową org. adm. publ. związane ze skutkiejm pr.
Podmiot doręczenia- podmiotem doręczenia są pisma ( dokumenty, wezwania, decyzje w formie pisemnej i postanowienia oraz inne dokumenty z którymi strona powinna być zaznajomiona)
Podmioty doręczające- poczta, pracownicy organu lub inne osoby organu uprawnione
Doręcz się za pokwitowaniem. Pisma doręcza się osobom fiz. ( czyli też świadkom i biegłym), w ich mieszkaniu lub miejscu pracy, w lokalu organu w przyp. jedn. organiz., organiz. społ. pisma doręcza się w lokalu ich siedziby do rąk osób uprawnionych do odbioru pisma.
Doręczenie jest skuteczne po spełnieniu przesłanek:
- adresta jest nieobecny w mieszkaniu w czasie doręczenia
- pismo zostało pokwitowane przez dorosłego domownika, sąsiada lub dozorcę, przy czym osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi
- w przyp. przyjęcia pisma przez sąsiada lub dozorcę w skrzynce lub na drzwiach mieszkania adresata umieszcza sie zawiadomienie o doręczeniu pisma tym osobom
Wyróżniamy doręczenia zastępcze, które stwarza domniemanie doręczenia ( w przyp. gdy jest niemożliwe doręczenie pisma w w sposób). Pismo składa się na okres 7 dni na poczcie lub urzędzie gminy. Umieszcza się zawiadomienie w skrzynce lub na drzwiach o złożeniu pisma na poczcie.Uważa się za doręczenie dokonane z upływem oststniego dnia okresu 7 dni. W przyp. odmowy przyjęcia pisma przez adresata pismo zwraca się nadawcy z adnotacją o odmowie i datą odmowy. Organ włącza pismo do akt sprawy. Przyjmuje się, ze datą doręczenia jest data odmowy.Doręczenia pism osobom nieznanym z miejsca pobytu doręcza się przedstawicielowi ustanowionemu dla osoby nieobecnej przez sąd lub organ adm. Strony mogą być zawiadomione o decyzjach i czynnościach org. adm. przez obwieszczenia lub w inny zwyczajowo przyjęty sposób publicznego ogłoszenia- dokonane jest po upływie 14 dni od daty publ. ogłoszenia.
48. POTWIERDZENIE ODBIORU PISMA
Odbierający pismo potwierdza doręczenie swym podpisem ( za pokwitowaniem), ze wskazaniem daty doręczenia. W przyp. gdy odbierający uchyla się od potwierdzenia lub nie może potwierdzić doręczający sam stwierdza datę doręczenia oraz wskazuje osobę która odebrała pismo i przyczynę braku jej podpisu. Zasada potwierdzenia odbioru pisma nie ma zastosowania gdy:
- adresat odmawia przyjęcia pisma
- w przyp. doręczenia zastępczego
- gdy osoby zostały zawiadomione w sposób inny, np. obwieszczenie
49. PROTOKOŁY
Organ adm. sporządza z każdej mającej istotne znaczenie do rozstrzygnięcia sprawy, czynności post.Może tego nie robić jeżeli ta czynność została winny sposób utrwalona na piśmie. Protokół sporządza się z:
- przyjęcia ustnie wniesionego podania
- przesłuchania strony, świadka i biegłego
- oględzin i ekspertyz dokonanych
- rozprawy
- ustnego ogłoszenia decyzji i postanowienia
W protokole powinny znaleść się informacje dotyczące dokonanych czynności, czasu, miejsca oraz osoby biorące udział a także końcowe ustalenia. Z protokołem zapoznają się osoby biorące udział w czynnościach a następnie go podpisują. Protokół z przesłuchania powinien być odczytany i przedstawiony do podpisu osobie zeznającej niezwłocznie po złożeniu zeznania. Jeśli zeznającym jest osoba mówiąca w obcym języku to należy przetłumaczyć treść na język polski a tłumacz powinien podpisać ten protokół. Zeznający może złożyć zeznania na piśmie które zostaje następnie dołączone do protokołu. Skreślenia i poprawki powinny być stwierdzone przed podpisaniem protokołu.
50. ADNOTACJE
Czynności, które mają znaczenie dla sprawy lub także post. a dokonane przez organ adm. utrwala się w aktach w formie adnotacji. Adnotację podpisuje pracownik, który wykonał w w czynności.
51. SPOSOBY WSZCZĘCIA POST. ADM.
Wszczęcie post. jest jedną z faz post. adm. Może być:
1) na wniosek
2) z urzędu
Regułą jest, że rozstrzygnięcie sprawy w postaci przyznania stronom uprawnień następuje w postępowaniu wszczynanym na ich wniosek.Post. mające na celu nałożenie obowiązków może być wszczynane z urzędu przez organ adm. Jest też wyjątek od zasady:
- w sprawie, w której przepis prawa ( materialnego) wymaga wniosku strony, organ może wszcząć post. z yrzędu lecz tylko ze względu na ważny inyeres strony i gdy strona wyrazi na to zgodę
52. DATA WSZCZĘCIA POSTĘPOWANIA
Datą wszczęcia na wniosek jest dzień doręczenia żądania organowi adm. Kodeks nie określa daty wszczęcia post. z urzędu. Datą tą nie może być dzień doręczenia zawiadomienia o wszczęciu post. z urzędu. Ponieważ stronie odbiera się prawo do udzialu w każdym stadium post. adm., co jest złamaniem przepisu. Sąd adm. ustalił więc, że jest to:
- pierwsza czynność urzędowa w sprawie, której post. dotyczy
- czynność o charakterze zewnętrznym podjęta przez uprawniony organ , działający w granicach przysługujących mu kompetencji, a o podjęciu czynności powiadamia stronę.
53. WSPÓŁUCZESTNICTWO MATERIALNE
Organ ma obowiązek wszczęcia i prowadzenia post. w sprawie, która dotyczy stron o sprzecznych interesach. Obowiązek ten powstaje gdy przedmiotem post. są sprawy, w których prawa i obowiązki stron wynikają z tego samego stanu faktycznego oraz tej samej podstawy pr. i w których jest właściwy ten sam organ adm. publ. Obowiązek ten powstaje w post., w którym istnieje wielość stron , tożsamość przedmiotów sprawy, tożsamość podstawy pr. rozstrzygnięcia oraz gdy do podjęcia decyzji właściwy jest ten sam organ adm.
54. POJĘCIE, FORMA I TREŚĆ PODANIA WG. KPA
Podanie czyli żądanie, wyjaśnienia, odwołania, zażalenia. Podanie powinno zawierać:
- conajmniej wskazanie osoby, od której pochodzi
- jej adres
- żądanie oraz powinno czynić zadość innym wymaganiom ustalonym w przepisach szczególnych.
Forma:
- pisemnie - telegraficznie lub za pomocą dalekopisu
- telefaksem
- poczty elektr.
- ustnie do protokołu
Podanie w formie pisemnej lub ustnej do protokołu powinno być podpisane.
55. BRAKI FORMALNE PODANIA I ICH USUWANIE
W przyp. wniesienia podania o wszczęcie post. organ jest zobowiązany do uprzednej oceny formalnej podania ( czyli czy podanie odpowiada wymogom formalnym ustalonym w przepisach). Braki w podaniu powodują pozostawienie go bez rozpoznania ale tylko w odniesieniu do podań, w których nie wskazano adresu wnoszącego podanie i nie można ustalić tego adresu na podstawie danych posiadanych przez organ. Podanie pozostawia się też bez rozpoznania gdy nie czyni ono zadość wymaganiom określonymw przepisach szczególnych, a strona mimo wezwania nie nie uzupełniła braków w terminie 7 dni. Wg. wyroku NSA pozostawienie podania bez rozpoznania kończy post. w danej instancji i czynność ta musi być podjęta w formie decyzji.
56. SKUTKI PRAWNE WNIESIENIA PODANIA DO ORGANU NIEWŁAŚCIWEGO W SPRAWIE
Uzasadnione jest ocenianie zdolmości procesowej strony w ramach oceny zdolności organu do rozstrzygnięcia sprawy.Gdy organ do którego wpłynęło podanie uzna się za nie właściwy do jego rozpoznania powinien przekazać go do organu właściwego i zawiadomić o tym wnoszącego podanie. Tak wniesione podanie przed upływem terminu uważa się za wniesione z zachowaniem terminu.
57. UDOSTĘPNIANIE AKT
Strona ma prawo w każdym stadium postępowania przeglądać akty sprawy i robić notatki i odpis. Ze względu na ważny uzasadniony interes strony może ona żądać uwierzytelnienia sporządzonych przez siebie odpisów z akt sprawy lub wydania jej z akt sprawy uwierzytelnionych odpisów. Jest wyjątek od tej zasady:
- w przyp. gdy akta sprawy są objęte ochroną tajemnicy państwowej liub ze względu na wżny interes państwowy.
58. ZASADY POSTĘPOWANIA DOWODOWEGO
59. POJĘCIE DOWODU, ŚRODKA DOWODOWEGO ORAZ RODZAJE ŚRODKÓW DOWODOWYCH
Pojęcie dowodu jest wieloznaczne. Używa się go na oznaczenia:
- zródło informacji o faktach ( to wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy)
- czynności procesowej której wytworem jest wykazanie prawdziwości twierdzenia o faktach
- rozumowania polegającego na ustaleniu prawdziwości o faktach ( wynik procesu dowodzenia)
Przedmiotem dowodu są fakty ( okoliczności faktyczne), zasady, doświadczenia życiowe oraz prawo.
Środki dowodowe- katalog śr. dowodowych nie jest zamknięty, tyn. organ może dopuścić i przeprowadzić dowód nie wymieniony prosto w przepisach, jeżeli nie jest to dowód sprzeczny z prawem, a może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, np. dowód z taśmy dzwiękowej.Kodeks wymienia następujące środki dowod.:
- dowód z dokumentu urzędowego
- d. z zeznań świadków
- d. z opini biegłych
- d. z oględzin
- d. z przesłuchania stron
60. DOWÓD Z DOKUMENTU
Jest dowodem podstawowym i pośrednim. Dokument urzędowy jest dokumentem sporządzonym w przepisanej formie przez upoważnione do tego na podstawie przepisów organy publ., org. jedn. organizacyjnych. Dokumenty te mają zwiększoną moc dowodową, bo stanowią dowód tego co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Domniemanie prawdziwości dokumentu urzędowego może być obalone, np. dowodem z zeznań świadków.
61. DOWÓD Z ZEZNAŃ ŚWIADKÓW
Jest dowodem podstawowym i pośrednim. Kodeks przewiduje ograniczenie z korzystania ztego środka- polega to na tym, że:
- pewne osoby nie mogą być świadkami
- osoby wezwane w formie świadków mogą odmówić zeznań
- świadkowie mogą odmówić odpowiedzi na poszczególne pytania
Świadkami nie mogą być:
- osoby niezdolne do spostrzegania lub komunikowania swoich spostrzeżeń
- osoby obowiązane do zachowania tajemnicy państ. lub objętych tajemnicą służbową
- duchowni w odniesieniu do faktów objętych tajemnicą spowiedzi
Wszystkie pozostałe osoby są obowiązane stawić się na wezwanie organu i do obowiązku składania zeznań, z wyjątkiem świadków, którym służy prawo odmowy zeznań. Prawo takie przysługuje małżonkowi strony, wstępnym, zstępnym i rodzeństwuoraz jej powinowatym pierwszego stopnia, a także osobom pozostającym ze stroną w stosunku przysposobienia ,opieki lub kurateli. Prawo odmowy odpowiedzi na pytanie przysługuje gdy mogłaby ona narazić świadka lub jego bliskich na odpowiedzialność karną hańbę, bezpośrednią szkodę majątkową lub spowodować naruszenie obowiązku zachowania prawnie chronionej tajemnicy zawodowej.
62. DOWÓD Z OGLĘDZIN I OPINI BIEGŁEGO
Dowód z oględzin jest dowodem podstawowym i bezpośrednim. Organ może dokonać bezpośrednich spostrzeżeń właściwości pewnego przedmiotu, osoby, miejsca lub stanu rzeczy. Jeśli przedmiot oględzin znajduje się u osoby trzeciej organ może wezwać tę osobę do okazania przedmiotu.Dowód z opini biegłego jest dowodem podstawowym i pośrednim. Organ przeprowadza go gdy dla wyjaśnienia sprawy są wymagane wiadomości specjalne ( przekraczające zasób wiedzy organu adm. w poszczególnych dziedzinach z wyjątkiem prawa). Świadek nie może złożyć opini jako biegły i odwrotnie- biegły nie może być powołany na świadka.
64. DOWODY NIEZNANE
65. PRZESŁANKI PRZEPROWADZENIA ROZPRAWY ADM.
Przepisy kpa regulują jedynie tryb rozprawowy postępowania wyjaśniającego. Rozprawa adm. jest instytucją zbliżoną do rozprawy sądowej. Różni się od niej m. inn. tym, że nie gwarantuje pełnej jawności postępowania wobec osób nieuczestniczących w rozprawie.
Przesłanki:
- gdy zapewni to przyspieszenie i uproszczenie post.
- zapewni to osiągnięcie celu wychowawczego
- przeprowadzenie rozprawy wymaga przepis pr.
- zachodzi potrzeba uzgodnienia interesów stron
- jest to potrzebne do wyjaśnienia sprawy przy udziale świadka i biegłych albo w drodze oględzin.
66. FORMY PRZEPROWADZENIA POST. WYJAŚNIAJĄCEGO
67. CZYNNOŚCI POPRZEDZAJĄCE ROZPRAWĘ ADM.
Uznając przeprowadzenie rozprawy za konieczne organ adm. podejmuje przed rozprawą czynności przygotowawcze:
- wezwanie stron do złożenia przed rozprawą wyjaśnień, dokumentów i innych dowodów oraz do stawienia się na rozprawę osobiście lub przez przedstawicieli albo pełnomocników
- wezwanie świadków lub biegłych do stawienia się na rozprawę
- organ zawiadamia podmioty zainteresowane ze względu na przedmiot sprawy
68. PRZEBIEG ROZPRAWY ADM.
Rozprawą kieruje wyznaczony do przeprowadzenia rozprawy pracownik organu, przed którym toczy się post. Gdy organem prowadzącym post. jest organ kolegialny rozprawą kieruje przewodniczący albo wyznaczony pracownik organu kolegialnego. Kierujący powinien rozważyć czy nie zachodzą przesłanki ograniczenia rozprawy. Rozprawa stwarza stronom możliwość przedstawienia dowodów na poparcie swoich żądań, propozycji i zarzutów. Zaletą rozprawy jest możliwość konfrontacji stanowiska organu i strony w sprawie.
69. WSPÓŁDZIAŁANIA ORGANU PROWADZĄCEGO POST> Z INNYM ORGANEM
70. ZAWIESZENIE POSTĘPOWANIA
Zasadą postępowania jest ciągłość tego post. i nie może być przerwane bez prawem uzasadnionych przyczyn. Zasada ciągłości post. ma znaczenie dla terminowego rozstrzygnięcia spraw adm. Jedyną czynnością powodującą wstrzymanie biegów terminów przewidzianych w kpa jest postanowienie o zawieszeniu post. Postępowanie zawiesza się gdy zachodzą zdarzenia pr. które częściowo uniemożliwiają dalsze prowadzenie postępowania. Są 2 formy zawieszenia post. ( post. obligatoryjne i fakultatywne). Zawieszenie obligatoryjne gdy:
- w razie śmierci strony lub jednej ze stron, jeżeli wezwanie spadkobierców jednej zmarłej strony do udziału w post. nie jest możliwe i nie zachodzą okoliczności określone w art. 30 par. 5, a post. nie podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe.
- w razie śmierci przedstawiciela ustawowego strony
- w razie utraty przez stronę lub jej przedstawiciela ustawowego zdolności do czynności pr.
- gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd
Zawieszenie fakultatywne:
- organ może zawiesić jeśli wystąpi o to strona na której żądanie post. zostało wszczęte, a nie sprzeciwiają się temu inne strony oraz nie zagraż to interesowi społecznemu
Organ zawiesza post. w formie postanowienia. W przyp. zawieszenia post. obligat. postanowienie w sprawie zawieszenia post. ma charakter deklaratoryjny gdyż potwierdza wystąpienie określonych w kpa przesłanek. W przyp. zawieszenia fakultat. postanowienie w sprzwie zawieszenia post. ma charakter konstytutywny i moż e mieć postać postanowienia o zawieszeniu lub postanowienie o odmowie. Organ powinien poczynić niezbędne kroki w celu usunięciu przeszkody do dalszego postępowania. W przyp. zawieszenia post. z przyczyn określonych w art. 97 par. 1 pkt. 4 organ jest obowiązany do wystąpienia do właściwego organu lub sądu o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego ( do sądu może wystąpić gdy posiada legitymację do wniesienia powództwa). Po ustąpieniu przyczyn zawieszenia post. organ podejmuje post. z urzędu lub na żądanie strony. W przyp. zawieszenia fakultat. - na wniosek strony. Jeżeli w okresie 3 lat od daty zawieszenia żadna ze stron nie zwróci się o podjęcie post., żądania uważa się za wycofane.
71. UMORZENIE POST. ADM.
W toku post. mogą pojawić się okoliczności uzasadniające bezprzedmiotowość post. Ta bezprzedmiotowość jest skutkiem przyczyn faktycznych ( ustanie stanu faktycznego), np. śmierć osoby ubiegającej się o zmianę nazwiska. Post. staje się bezprzedmiotowe również wskutek przyczyn pr. tyn. gdy obowiązujące przyczyny pr. uniemożliwiające rozstrzygnięcie sprawy co do istoty. W tych przypadkach organ powinien umorzyć post, jako ( obiektywnie) bezprzedmiotowe. Można umorzyć też wtedy gdy wystąpi o to strona, na której żądanie post. zostało wszczęte, a nie sprzeciwiają się temu inne strony oraz gdy nie jest to sprzeczne z interesem społecznym. W ten sposób post. staje się bezprzedmiotowe ( subiektywnie) dla strony, tyn. strona nie jest zainteresowana uzyskaniem decyzji merytorycznej. Stwierdzając bezprzedmiotowość post. organ wydaje decyzję o umorzeniu post, które nie rozstrzyga sprawy co do istoty, a więc nie wywołuje skutków w sferze pr. materialnego. Ta decyzja wywołuje skutki procesowe w postaci zakończenia post. w danej instancji.
72. POJĘCIE DECYZJI ADM.
Jest podstawową formą załatwienia spraw adm. Sprawa jest zakończona przez wydanie dcyzji,tyn. że tylko w razie wydania decyzji ( zatwierdzenia ugody) sprawa może być uważana za załatwioną. Wydanie decyzji może przygotowywać na zlecenie organu każdy pracownik organu, ale podjęcie decyzji należy wyłącznie do organu adm. publ. , chyba że pracownik jest upoważniony. Decyzja rozstrzyga sprawę adm co do istoty w całości i w części.
73. RODZAJE DECYZJI
74. ELEMENTY DECYZJI
Decyzja powinna zawierać:
- oznaczenie organu adm. publ.
- datę wydania decyzji
- oznaczenie strony lub stron
- powołanie podstawy pr.
- rozstrzygnięcie
- uzasadnienie faktyczne i pr.
- pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, a także powództwo do sądu lub skarga do NSA
- podpis z podaniem imienia i nazwiska osoby upoważnionej do wydania decyzji
Oznaczenie organy polega na podaniu nazwy organu ( pieczęć), brak oznaczenia wyklucza traktowanie pisma jako decyzji. Data wydania to data sporządzenia i podpisania, jej brak powoduje wadliwość decyzji, którą można usunąć. Oznaczenie strony lub stron- podanie imiona i nazwiska osób fiz., a w przyp. osób pr.- ich nazwy lub adres pobytu lub siedziby. Błędne oznaczenie strony może być sprostowane, jeżeli nosi znamiona oczywistej omyłki. Powołanie podstawy pr.- to przytoczenie przepisów pr. materialnego stanowiących podstawę rozstrzygnięcia. Rozstrzygnięcie- osnowa zawiera treść rozstrzygnięcia w sprawie, tj. przyznanie stronie określonych uprawnień, odmowa przyznania albo nałożenie obowiązków. Uzasadnienie- uzasad. faktyczne i pr. Pouczenie- określenie organu włściwego do rozpatrzenia śr. pr. , trybu i terminu jego wniesienia.
75. UZASADNIENIE FAKTYCZNE I PRAWNE
Uzasadnienie faktyczne powinno zawierać w szczególności wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów na których się oparł oraz przyczyn na podstawie których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej.Uzasadnienie prawne powinno zawierać wyjaśnienia podstawy pr. decyzji z przytoczeniem przepisów prawa. Uzasadnienie pr. nie może być tożsame z powołaniem podstawy pr. W post. pr. chodzi o wskazanie przepisu na mocy którego wydano decyzję, a uzasadnienie pr. polega na wyjaśnieniu podstawy pr. z przytoczeniem przepisów pr. Uzasadnienie pr. powinno być wywodem prawniczym, którego celem jest wykazanie, że przyjęte rozstrzygnięcie spełnia warunek poprawnego logicznego procesu stosowania normy materialnej w danej sytuacji faktycznej. Zamieszczone w decyzji uzasadnienie faktyczne i pr. jest zasadą, od której organ może odstąpić tylko wtedy gdy decyzja wydana przez organ I instancji zaspakaja żądanie strony.
73. RODZAJE DECYZJI
- decyzja zobowiązująca stronę
- d. odmowna
- d. rozstrzygająca sprzeczne interesy stron
- d. odwoławcza
76. RYGOR NATYCHMIASTOWEJ WYKONALNOŚCI
Rygor natychmiastowej wykonalności nadawany jest decyzjom, od których służy odwołanie. Jest nadawana gdy jest to niezbędne ze względu na ochronę życia lub zdrowia albo dla zabezpieczenia gospodarki narodowej przed ciężkimi stratami lub też ze względu na inny interes społeczny lub wyjątkowo ważny interes strony. Rygor nat. wykon. może być nadany decyzji również po jej wydaniu.
77. FORMA DECYZJI
78. WARUNEK, TERMIN, ZLECENIE, RYGOR NATYCH. WYKON. ,JAKO ELEMENT AKCESORYJNEJ DECYZJI
79. UZUPEŁNIENIE DECYZJI
Treść decyzji może wywołać wątpliwości strony zarówno ze względu na niejasność sformułowań jak i ze względu na brak niektórych elementów oraz omyłki. Strona musi żądać od organu, który wydał decyzję:
- uzupełnienia jej co do rozstrzygnięcia
- uzupełnienia jej co do prawa odwołania, wniesienia w stosunku do decyzji powództwa do sądu powszechnego lub skargi do sądu adm.
Odmowa uzupełnienia powinna nastąpić w formie postanowienia.
80. SPROSTOWANIE DECYZJI
Treść decyzji może wywołać wątpliwości strony zarówno ze względu na niejasność niektórych sformułowań jak i ze względu na brak niektórych elementó oraz omyłki.Strona może żądać:
- sprostowania pouczenia o środkach pr.
- sprostowania omyłek w wydanej dezyzji, np. prostować błędy drukarskie i rachunkowe oraz inne omyłki
- wyjaśnienie wątpliwości co do treści decyzji
Odmowa sprostowania powinna nastąpić w formie postanowienia. Na postanowienie w sprawie sprostowania i wyjaśnienia służy zażalenie.
81. WYKŁADNIA DECYZJI
82. WYKONALNOŚĆ
83. POJĘCIE I ZAKRES STOSOWANIA UGODY ADM. JAKO FORMY ZAŁATWIENIA SPRAWY
Ugoda jest jednym ze sposobów załatwienia sprawy adm. Ugodę można zawrzeć w sprawie w której toczy się post. adm. przed organem adm. publ. w której uczestniczą strony o sprzrcznych interesach. Ugoda jest aktem stron post. adm. w którym w drodze zgodnego oświadczenia woli kształtują nawzajem własną sytuację pr. wynikającą z norm pr. materialnego lub na podstawie przepisów kodeksu. Może być zawarata przedm organem adm. przed którym toczy się post. w I instancji lub post. odwoławcze, do czsu wydania przez organ decyzji w sprawie.
84. PRZESŁANKI ZAWARCIA UGODY ADM.
- zawarciu ugody nie sprzeciwia się przepis pr.
- przemawia za tym charakter sprawy
- przyczyni się to do uproszczenia lub przyspieszenia post.
85. FORMA I ELEMENTY UGODY ADM.
Może być zawarta wyłącznie w formie pisemnej. Powinna zawierać następujące elementy:
- oznaczenie organu przed którym została sporządzona
- datę sporządzenia
- oznaczenie stron
- przedmiot i treść ugody
- wzmiankę o jej odczytaniu i przyjęciu
- podpisy stron
- podpis pracownika organu adm. publ. uprawnionego do sporządzenia ugody
86. TRYB ZAWIERANIA I SPORZĄDZENIA UGODY ADM.
Zawarcie i sporządzenie ugody nie wywołuje skutkó wmaterialnoprawnych. Skutki te wywołuje ugoda zatwierdzona przez organ przed którym toczy się post. Zatwierdzenie lub odmowa ugody następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Organ ma 7 dni na wydanie tego postanowienia ( termin ten płynie od dnia zawarcia ugody)Organ jest zobowiązany do oceny ugody z punktu widzenia jej zgodności z prawem i interesem społecznym lub słusznym interesem stron. Zatwierdzona ugoda wywiera takie same skutki jak decyzja adm. tyn. wywołuje skutki materialnoprawne i skutki procesowe ( kończy post. w danej instancji). W przyp. gdy ugoda została zawarta w tku post. odwoławczego i powoduje takie skutki, że z dniem w którym stało się ostateczne postanowienia zatwierdzenia ugody, traci moc decyzja organu I instancji.
87. WYKONALNOŚĆ UGODY
Ugoda staję się wykonalna z dniem, w którym postanowienie o jej zatwierdzeniu stało się oststeczne. Organ adm. publ. przed którym została zawarta ugoda potwierdza jej wykonalność na egzemplarzu ugody.
88. POJĘCIE, FORMA I ELEMENTY POSTANOWIENIA
Postępowanie wydawane jest w toku post. wyjaśniającego. Wyjątkami są że jest ono wydawane prze dwszczęciem post. gdy organ wydaje postanowienie o wszczęciu post. z urzędu lub o dopuszczeniu organizacji społ. do post. na żądanie tej organizacji. Wyjątkiem jest, że są wydawane po zakończeniu post. , np. organ wydaje postanowienie o nadaniu rygoru nat. wykon., w drodze postanowienia organ wyjaśnia wątpliwości w wydanej decyzji.
Postanowienie dotyczy poszczególnych kwestii wynikających z toku post. lecz nie rozstrzygają co do istoty sprawy. Postanowienie dotyczy kwestii proceduralnych.Postanowienia mogą mieć formę pisemną lub być ogłoszone ustnie. Formy pisemnej wymagają postanowienia, od których służy zażalenie lub skarga do NSA. Ustne ogłoszenie postanowiń na które służy zażalenie jest dopuszczalne tylko w przyp. wymienionym w kpa ( sprawy mogą być załatwione ustnie gdy przemawia za tym interes strony a przepis nie szkodzi temu na przeszkodzie). Z zasady postanowienia mogą być wg. uznania organu formułowane na piśmie lub ogłaszane ustnie, jednak ze względu na zasadę pisemności post. organ powinien dążyć do rozstrzygnięcia kwestii proceduralnej w drodze postanowien pisemnych.
Postanowienie pisemne - elementy:
-oznaczenie organu adm. publ.
- datę jego wydania
- oznaczenie strony lub stron albo innych osób biorących udział w post.
- powołanie podstawy pr.
- rozstrzygnięcie
- pouczenie
- czy i w jakim trybie służy na nie zażalenie lub skarga do NSA
- podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego pracownika upoważnionego di jego wydania
Postanowienie powinno zawierać uzasadnienie faktyczne i pr., jeżeli służy na nie zażalenie lub skarga do NSA oraz gdy wydane zostało na skutek zażalenia na postanowienie.
89. DECYZJA A POSTANOWIENIE
90. POJĘCIE I RODZAJE ŚRODKÓW PR. W POST. ADM.
Prawo zaskarżania rozstrzygnięc ( postanowień, decyzji, orzeczeń) wydanych w I instancji przez organ adm. publ. jest realizowane za pomocą środków pe. Śr. pr. to instytucja procesowa ( czynność) której uruchomienie ( wykonanie) przez oznaczony ustawą podmiot powoduje podjęcie przez organ czynności post. w celu ponownego rozpatrzenia sprawy będącej przedmiotem decyzji ( innegi rozstrzygnięcia) organu I instancji.
Klasyfikacja: podział na 2 zasadnicze części. Kryterium podziału jest ustalenie czy rozstrzygnięcia posiadaja cechę oststeczności. Do śr. pr. służących weryfikacji rozstrzygnięć nieoststecznych w adm. toku instancji zaliczamy:
- odwołanie od decyzji
- wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej wydaniem decyzji w I instancji przez ministra lub s. k. o.
- zażalenie na postanowienie
Dośr. przewidzianych do weryfikacji ostatecznych w post. nadzwyczajnym zaliczamy:
- wznowienie post.
- stwierdzenie nieważności decyzji lub postanowienia
- uchylenie lub zmiana decyzji
- stwierdzenie wygaśnięcia decyzji
Niektórzy uwzględniają inny podział:
trójdzielny system weryfikacji rozstrzygnięć adm. Są to:
- śr. zaskarżenia ( mogą być uruchamiane na wniosek wskazanego prze pr. podmiotu0 zasada skargowości, celem jest do uchylenia lub zmiany rozstrzygnięć)
- śr. nadzoru ( służą do uchylenia lub zmiany rozstrzygnięć adm. przez organ powołany do sprawowywania nadzoru lecz nie na wniosek zainteresowanego podmiotu lecz urzędu)
- odwołalność decyzji ( wynikająca z ustawy możliwość uchylenia lub zmiany decyzji- z urzędu przez organ adm. który to rozstrzygnięcie wydał, np. uchylenie decyzji ostatecznej.
91. ODWOŁANIE OD DECYZJI
Od decyzji wydanej w I instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji, właściwym do rozpatrzenia odwołania jest organ adm. publ. wyższego stopnia, chyba, że ustawa przewiduje inny organ odwoławczy.Wyjątkowo odwołanie nie służy w I instancji przez ministra lub sko. Prawo odwołania służy przede wszystkim stronie post. i nie wymaga szczegółowego uzasadnienia, wystarczt, że strona jest z decyzji nie zadowolona. Odwołaniw wnosi się do właściwego organu odwoławczego, za pośrednictwem organu, który wydał decyzję. Istota adm. post. oswoławczego polega na ponownym rozstrzygnięciu sprawy adm., która była już przedmiotem rozpatrywania i rozstrzygnięcia przez wydanie decyzji organu I instancji. Normy pr. adm. mają charakter bezwzględnie obowiązującyxh, tyn. że decyzja organu zarówno I jak i II instancji powinna być wydana zgodnie ze stanem pr. Organ II instancji jest obowiązany do ponownego rozpatrzenia sprawy , jej oceny pod względem celowości i legalności oraz oraz do wydania decyzji ją rozstrzygającej.
92. CZYNNOŚCI ORGANU I INSTANCJI W POST. ODWOŁ.
Instytucja samokontroli decyzji wydanej przez organ I instancji następuje po zaistnieniu 2 przesłanek: formalnej i materialnej. Formalna to albo wniesienie odwołania przez wszystkie strony albo wniesienie odwołania przez jedna ze stron, w sytuacji gdy pozostałe strony wyraziły zgodę na uchylenie lub zmianę decyzji zgodnie z żądaniem odwołania. Materialna to uznanie przez organ adm., który wydał zaskarżoną decyzję, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie. Organ I instancji stosując instytucję samokontroli wykonuje czynności polegające na zbadaniu zasadności zarzutów podniesioną przez stronę w odwołaniu, na tle całokształtu zebranego materiału dowodowego lub braków w nim oraz prawidłowości stosowania prawa. Organ powinien rozpatrzyć sprawę w ramach samokontroli w terminie 7 dni, od dnia w którym otrzymał odwołanie. Jest obowiązek wydania decyzji o uchyleniu lub zmianie zaskarżonej decyzji albo przesłać odwołanie wraz z aktami sprawy organowi odwoławczemu.
93. POSTĘPOWANIE ODWOŁAWCZE PRZED ORGANEM II INSTANCJI
Dniem wszczęcia tego post. jest dzień otrzymania odwołania przez organ II instancji. Od tego dnia biegnie miesięczny termin na rozpatrzenie sprawy. Post. odwoławcze przed organem II instancji składa się z 3 zasadniczych etapów:
- post. wstępnego
- post. wyjaśniającego
- wydanie decyzji
Post. wstępne to stwierdzenie dopuszczalności odwołania oraz zachowanie terminu do jego wniesienia. Organ stwierdza w drodze postanowienia o dopuszczalnośco odwołania oraz uchybienia terminu przewidzianego na jego wniesienie. Obok kontroli prawidłowości formalnej odwołania organ II instancji powinien zbadać swoją właściwość rzeczową i miejscową, a w przypadku stwierdzenia, że jest organem niewłaściwym przekazuje sprawę do organu właściwego i powiadamia o tym strony.
Post. wyjaśniające- organ może przeprowadzić na żądanie strony lub z urzędu dodatkowe post. w celu uzupełnienia dowodów i materiałów albo zlecić przeprowadzenie tego post. organowi który wydał decyzję.
94. NIEDOPUSZCZALNOŚĆ ODWOŁANIA
Przyczyny niedopuszczalności odwołania możemy podzielić na przyczyny o charakterze przedmiotowym oraz o charakterze podmiotowym. Do przyczyn o charakterze przedmiotowym należą:
- nieistnienie przedmiotu zaskarżenia
- wyłączenie możliwości wniesienia odwołania przez przepisy szczególne
Przyczyny podmiotowe:
- gdy odwołanie złożyła osoba która nie brała udziału w post. przed I instancją i nie twierdzi w odwołaniu że zaskarżona przez nią decyzja narusza jej interes pr. lub obowiązaek
- gdy odwołanie złożyła strona nie mająca zdolności do czynności pr.
Niedopuszczalność zachodzi też w przypadku wniesienia odwołania prze zpodmiot działający na pr. strony, jeżeli nie brał udziału w post. I instancyjnym.Kontrola dopuszczalności jest pierwszą czynnością jaką podejmuje organ II instancji po otrzymaniu odwołania.
95. TERMIN DO WNIESIENIA ODWOŁANIA I JRGO UCHYBIENIE
Zgodnie z art. 129 par. 2 odwołanie wnosi sie w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie a gdy decyzja została ogłoszona ustnie termin rozpoczyna się od dnia jej ogłoszenia stronie. Przepisy szczególne mogą przewidywać inne terminy do wniesienia odwołania, np. 7 dni. Należy również odróżnić terminy przewidziane przez kodeks do załatwienia sprawy w II instancji. Organ odwoławczy stwierdza w drodze postanowienia uchybienie terminu do wniesienia odwołania . Rozpatrzenmie odwołania wniesionego z uchybieniem terminu narusza ogólne zasady trwałości decyzji ostatecznych oraz zaufania obywateli do działań organów państ. bo powoduje skrzyżowanie trybu odwołania z trybem nadzwyczajnym weryfikacji decyzji. Postanowienie o uchybieniu terminu do wniesienia odwołania może być wydane dopiero po odmowie przywrócenia terminu dla dokonania czynnośco procesowej. Postanowienie to jest oststeczne- nie służy więc na nie zażalenie. Może być jednak zaskarżone do sądu adm. bowiem kończy ono post.
96. COFNIĘCIE ODWOŁANIA
Strona może cofnąć odwołanie przed wydaniem decyzji przez organ odwoławczy, jednak, że ten nie uwzględni cofnięcia jeżeli prowadziłoby to do utrzymania w mocy decyzji naruszającej pr. lub interes społeczny. Cofnięcie odwołania przez stronę nie zwalnia organu odwoławczego z obowiązku oceny decyzji organu I instancji w zakresie jej zgodności z pr. oraz interesu społ. a więc nie prowadzi wprost do umorzenia post, odwoławczego. Po cofnięciu odwołania strona może złożyć je ponownie jeżeli nie upłynął jeszcze termin do złożenia odwołania. W przyp. cofnięcia odwołania organ II instancji może wydać rozstrzygnięcie dwojakiego rodzaju. Jeżeli uzna że nie zachodzą negatywne przesłanki ( naruszenie pr. i interesu społ.) powinien wydać decyzję o umorzeniu post. odwoławczego. Odmowa uwzględnięcia cofnięcia odwołania powinna przybrać formę postanowienia.
97. ZAKAZ REFORMATIONIS IN PEIUS W POST. ADM.
Oznacza zakaz pogarszania sytuacji strony odwołującej. Organ odwoławczy nie może wydać decyzji na niekorzyść strony odwołującej się chyba że zaskarżona decyzja rażąco narusza pr. lub interes społ. Ten zakaz został uznany przez NSA za jedną z fundamentalnych zasad pr. procesowego. Oznacza niedopuszczalność wydania przez organ II instancji decyzji reformacyjnej, mniej korzystnej dla strony odwołującej się w porównaniu z decyzją organu I instancji. Zakaz ten dotyczy tylko post. odwoławczego. Ustawodawca podaje tylko 2 wyjątki:
organ odwoławczy może wydać decyzję reformacyjną jeżeli zaskarżona decyzja rażąco narusza pr. lub interes społ.
98. UZUPEŁNIAJĄCE POSTĘPOWANIE WYJAŚNIAJĄCE W POST. ODWOŁAWCZYM
Organ odwoławczy może przeprowadzić na żądanie strony lub z urzędu dodatkowe post. w celu uzupełnienia materiałów i dowodów w sprawie albo zlecić przeprowadzenie organowi, który wydał decyzję. W przyp. konieczności przeprowadzenia post. wyjaśniającego w całości lub znacznej cząści organ odwoławczy powinien uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać do ponownego rozpoznania przez organ I instancji. Sposoby uzupełnienia materiałów i dowodów w sprawie:
- organ II instancji może albo przeprowadzić post. dowodowe samodzielnie albo zlecić je organowi którego decyzję zaskarżono. Wyznacznikiem wyboru wariantu uzuoełniającego post. powinna być realizacja zasady prawdy obiektywnej.
99. ORZECZENIA ORGANU ODWOŁAWCZEGO
- utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję- oznacza to, że rozstrzygnięcie wydane przez organ I instancji jest prawidłowe pod względem merytorycznym i pr.
- uchyla zaskarżoną decyzję w całości albo w części i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy
- może uchylić zaskarżoną decyzję i umorzyć post. w I instancji, tyn. może to zrobić po stwierdzeniu bezprzedmiotowości post. I instancji.
- umarza post. odwoł.
- decyzja kasacyjna która uchyla zaskarżoną decyzję w całości i przekazuje sprawe do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji- można ją wydawać w przyp. braku przesłanek do umorzenia post.
100. WNIOSEK O PONOWNE ROZPATRZENIE SPRAWY
Wiąże się to z zasadą dwuinstancyjności.Zgodnie z art. 127 par. 3 kpa od decyzji wydanej w I instancji przez ministra lub sko nie służy odwołanie jednak strona nie zadowolona z decyzji może zwrócić się do właściwego organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Decyzję wydane poraz pierwszy przez wymienione organy są decyzjaminostatecznymi gdyż nie służy od nich odwołanie. Do wniosku stosuje się jednak przepisy dotyczące odwołań. Wniosek ten jest rozpatrywany przez ten sam organ adm.publ. Wniesienie wniosku pociąga za sobą obowiązek ponownego rozpoznania sprawy przez organ oraz obowiązek wydania nowej decyzji.
101. ZAŻALENIE NA POSTANOWIENIE
Zażalenie jest środkiem zaskarżenia niekorzystnych dla adresata postanowień wydanych w toku post. adm.Przysługuje wtedy gdy kodesks tak stanowi. Na pozostałe postanowienia zażalenie nie przysługuje jednak strona może je zaskarżyć w odwołaniu od decyzji kończącej post. Zażalenie służy każdemu podmiotowi będącemu adresatem postanowienia nawet jeśli nie jest uczestnikiem post. Zażalenie może wnieść podmiot występujący w post. na pr. strony, organizacja społ., której odmówiono wszczęcia post w sprawie dotyczącej iinnej osoby lub dopuszczenie do udziału w takim post. świadka lub biegłego oraz każdą osobę uczestniczącą w rozprawie adm. Zażalenie wnosi się w terminie 7dni od dnia doręczenia postanowienia stronie a gdy postanowienie zostało ogłoszone ustnie powyższy termin rozpoczyna bieg od dnia jego ogłoszenia. Wniesienie zażalenia w przeciwieństwie do odwołania , nie wstrzymuje wykonania postanowienia ale organ może wstrzymać gdy uzna to za uzasadnione. Przepisy kpa stwierdzają, że w sprawie nieuregulowanej do zażaleń mają odpowiednie zastosowanie przepisy dotyczące odwołań. Zaskarżeniu podlegają postanowienia:
- o awieszeniu post.
- o odmowie zawieszeniu post. adm.
- o podjęciu zawieszonego post.
- o odmowie podjęcia zawieszonego post. adm.
102. POSTANOWIENIE A ZAŻALENIE
103. PRZYCZYNY WZNOWIENIA POST.
Wznowienia post. ma charakte nadzwyczajny gdyż dotyczy kontroli prawidłowości trybu wtdania decyzji oststecznych. Wznowienie post. uznane zostało za instytucję procesową stwarzającą pr. możliwość prawnego rozpoznania rozstrzygnięcia sprawy zakończonej decyzją ostateczną ( postanowieniem), jeżeli postanowienie w którym ją wydano było dotknięte kwalifikowaną wadliwością przewidzianą w przepisach kpa. Przyczyny:
1) muszą wystąpić łącznie 3 przesłanki:
- w post. wyjaśniającym sfałszowano dowody
- sfałszowanie dowody zostało uznane orzeczeniem sądu
- sfałszowanie dowodu stało się podstawą ustalenia dla sprawy istitnych okoliczności faktycznych
2) decyzja wydana w wyniku przestępstwa- też 3 przesłanki:
- popełnione przestępstwo
- stwierdzenie tego faktu prawomocnym orzeczeniem sądu
- istnienie związku przyczynowego pomiędzy wydaniem decyzji i popełnieniem przestępstwa
3) decyzja wydana przez pracownika lub organ który podlega wyłączeniu
4) strona bez własnej winy nie brała udziału w post.:
- strona nie brała udziału w post.
- fakt ten nie nastąpił bez winy strony ( nie została zawiadomiona o wszczęciu post., nie została dopuszczona do udziału w czynnościach procesowych)
5) zaistniały nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji , nie znane organowi który wydał decyzję
6) decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu
7) Zagadnienie wstępne zostało rozstrzygnięte przez właściwy organ lub sąd odmiennie od oceny przyjętej przy wydawaniu decyzji
8) decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu które zostało następnie uchylone lub zmienione
9) gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z konstytucją, umową międzynarodową lub ustawą, na podstawie którego została wydana decyzja
10) podstawy wznowienia mogą się znajdować w ustawach szczególnych
104. ORGANY WŁŚCIWE W SPRAWIE WZNOWIENIA POST.
Podanie o wznowienie post. w sprawie wznosi się do organu, który wydał w sprawie decyzję w I instancji. Organem właściwym od wydania postanowienia w sprawie wznowienia post. lub decyzji o odmowie wznowienia post. jest organ który wydał w sprawie decyzję w ostatniej instancji. Jeżeli jednak przyczyną wznowienia post. jest działalność tego organu to o wznowieniu rozstrzyga organ wyższego stopnia który jednocześnie wyznacza organ właściwy w sprawie dopuszczalności wznowienia post. Postanowienie o wznowieniu post. zostanie wydane przez organ, który wydał decyzję w ostatniej instancji nawet jeśli jego działalność stała się przyczyną wznowienia post. o ile jest to minister lub sko orzekające w sprawach należących do zadań jednostek sam. teryt.
105. WSZCZĘCIE I BRZEBIEG WZNOWIONEGO POST.
Wszczęcie następuje na żądanie uprawnionego podmiotu. Wznowienie post. następuje z urzędu lub na żądanie strony. Wznowienie post. w przyp. wystąpienia przyczyn:
- satrona nie brała bez własnej winy udziału w post.
- orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego
Wznowienie post. następuje tylko na żądanie strony. Prokurator może wnieść sprzeciw z powodu naruszenia w/w powodów dopiero po uzyskaniu zgody strony
1. Pierwsza faza post. ( etap wstępny, wyjaśniający)
- dotyczący wydania przez organ postanowienia w sprawie wznowienia post. lub decyzji o odmowie wznowienia post.
- etap wstępny post. wznowieniowego obejmuje czynności sprawdzające dopuszczalność wszczęcia post.
2. Druga faza ( dotyczy czynności organu zmierzających do wykazania istnienia przesłanek wznowienia post. oraz mające na celu wyjaśnienie okoliczności posiadających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. To post. kończy sie wydaniem decyzji:
- o odmowie uchylenia decyzji dotychczasowej gdy stwierdza brak podstaw do jej uchylenia
- uchyla decyzję dotychczasową gdy stwierdzi istnienie podstaw do jej uchylenia
106. ORZECZENIE WE WZNOWIONYM POST.
Organ adm. wydaje decyzję kończącą to post. nadzwyczajne:
- decyzja odmawiająca uchylenia decyzji dotychczasowej ( gdy stwierdzi się brak podstaw do jej uchylenia)
- decyzja uchylająca decyzję dotychczasową i rozstrzygająca o istocie sprawy ( w przyp. stwierdzenia istnienia podstaw do jej uchylenia . Przy udowodnieniu okoliczności przewidzianych w przepisach organ musi wyeliminować z obrotu pr. dotychczasową decyzję i zastąpić ją nową
- decyzja stwierdzająca wydanie decyzji z naruszeniem pr.
- decyzja o umorzeniu post. w przyp. stwierdzenia bezprzedmiotowości prowadzonego post.
107. ROSZCZENIE ODSZKODOWAWCZE W ZWIĄZKU Z NARUSZENIEM ART. 145 PAR. 1
Stronie która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji z naruszeniem przepisów art. 145 par. 1 albo na skutek uchylenia takiej decyzji w wyniku wznowienia post. służy roszczenie o odszkodowanie w zakresie i na podstawie przepisów określonych w kc, dochodzone w post. przed sądem powszechnym.
108. PRZYCZYNY NIEWAŻNOŚCI DECYZJI
Instytucja stwierdzenia nieważności dcyzji służy usunięciu z obrotu pr. decyzji i postanowień obarczonych poważną wadą. Instytucja stwierdzenia nieważności odnosi się wyłącznie do decyzji ostatecznych, tj. decyzji, od których nie służy odwołanie w adm. toku instancji. Jest to nadzwyczajyny tryb służący eliminacji z obrotu pr. decyzji ostatecznych wadliwych. Przyczyny stwierdzenia niweażności decyzji:
1. d. została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości
- należy przez to rozumieć przepisy ustanawiające właściwość rzeczową w tym właściwość funkcjonalną i instancyjną oraz właściwość miejscową
2. d. została wydana bez podstawy pr. lub z rażącym naruszeniem pr., tyn. że d. nie ma podstawy w żadnym powszechnie obowiązującym przepisie pr. o charakterze materialnym. Za rażące należy uznać takie naruszenie pr. w wyniku którego powstają takie skutki niemożliwe do zaakceptowania z pkt. widzenia wymogów praworządności.
3. d. dotyczą sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną
- rozstrzygnięcie sprawy co do istoty zawarte w d. ostatecznej stwarza tyw. powagę rzeczy osądzonej która wyraża się w 2 aspektach: pozytywnym ( wiążące ustalenie konsekwencji pr. stosowania normy pr. materialnego w odniesieniu do zindywidualizowanego podmiotu w konkretnej sprawie), negatywny ( okoliczności nie zezwalające na ponowne rozstzrygnięcie danej sprawy)
4. d. została skierowana do osoby nie będącej stroną w sprawie
5. d. była nie wykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały
6. d. w razie jej wykonania wywołałaby czyn zagrożony karą
7. d. zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy pr.
109. WSZCZĘCIE POST. W SPRAWIE NIEWAŻNOŚCI DECYZJI
Instytucja stwierdzenia nieważności decyzji służy usunięciu z obrotu pr. d. i postanowień obarczonych poważną wadą. Odnosi się wyłącznie do d. ostatecznych.Właściwy do stwierdzenia nieważności decyzji jest organ wyższego stopnia, a gdy decyzja wydana została przez ministra lub sko to przez ten organ. Post. w sprawie stwierdzenia mieważności d. wszczyna się z urzędu lub na żądanie strony, przy czym w tym ostatnim przyp. stroną jest nie tylko strona post. zwyczajnego, lecz każdy czyjego interesu pr. dotyczy post. w sprawie stwierdzenia nieważności d. W wyniku tego post. rgan adm. wydaje decyzję w której może_
- stwierdzić nieważność decyzji ( w całości lub w części) z przyczyn wymienionych w przepisach
- odmówić stwierdzenia nieważności decyzji
- stwierdzić wydanie decyzji z naruszeniem pr.
110. ORZECZENIE WYDAWANE W SPRAWIE NIEWAŻNOŚCI DECYZJI
111. ROSZCZENIE ODSZKODOWAWCZE W ZWIĄZKU Z NIEWAŻNOŚCIĄ DECYZJI
Stronie która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji zawierającej wadę określoną w przepisach albo na skutek stwierdzenia nieważności d. służy roszczenie odszkodowawcze. Roszczenie o odszkodowanie obejmuje jedynie poniesioną rzeczywistą szkodę. Odszkodowanie przysługuje od organu który wydał decyzję zawierającą wadę albo od innej strony post. jeżeli ponosi wię za wydanie takiej decyzji.O odszkodowaniu orzeka organ który stwierdził nieważność decyzji albo stwierdził wydanie decyzji z naruszeniem pr. Strona niezadowolona z przyznanego jej odszkodowania może w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej decyzji wnieść powództwo do sądu powszechnego. W przyp. gdy winę za wydanie decyzji obarczonej jedną z wa ponosi inna strona post. strona wnosi powództwo o odszkodowanie bezpośrednio do sądu powszechnego. Roszczenie o odszkodowanie przedawnia się z upływem 3 lat, od dnia w którym stała się ostateczna decyzja stwierdzająca nieważność decyzji lub stwierdzająca wydanie d. z naruszeniem pr.
112. ZMIANA LUB UCHYLENIE DECYZJI TWORZĄCEJ PRAWA DLA STRONY
Decyzja ostateczna na mocy której strona nabyła pr. musi być uchylona albo zmieniona w każdym czasie jeżeli spełnione są następujące przesłanki:
- strona wyrazi zgodę na zmianę lub uchylenie d.
- za uchylenie lub zmianę d. przemawia interes społ. lub słuszny interes strony
- przepisy szczególne nie sprzeciwiają się zmianie lub uchyleniu takiej d.
Ta zgoda strony musi być wyrażona wyrażnie , nie może to być zgoda domniemana.
113. ZMIANA LUB UCHYLENIE DECYZJI NIE TWORZĄCEJ PRAWA DLA STRON
Uchylenie lub zmiana d. ostatecznej na mocy której żadna ze stron nie nabyła pr. może nastąpić w każdym czasie, tyn. że organ nie jest związany w tej mierze żadnymi terminami chyba że przepis szczególny określa taki termin. Kpa wskazuje organ właściwy do załatwienia tej sprawy . Organ właściwy do uchylenia lub zmiany d. jest organ adm. państ,który wydał taką d. lub organ wyższego stopnia . Jest 1 wyjątek:d. ostateczna , na mocy której żadna ze stron nie nabyła pr. , rozstrzygająca sprawe należącą do zadań własnych gminy może być uchylona wyłącznie przez organ gminy ( a nie przez sko)Post. w sprawie zmiany lub uchylenia d. może być wszcęte na żądanie strony lub z urzędu.
114. NADZWYCZAJNY TRYB UCHYLENIA LUB ZMIANY DECYZJI OSTATECZNEJ ( ART. 161)- WYWŁASZCZENIE PRAWA
Przepis art. 161 przewiduje nadzwyczajny , wyjątkowy tryb uchylenia lub zmiany d. ostatecznych na mocy której strona nabyła prawo bez zgody strony. Używa się tu termin wywłaszcenia prawa. Uchylona lub zmieniona d. w tym trybie jest dopuszczalna po spełnieniu przesłanek:
- utrzymywanie w obrocie pr. takiej decyzji stanowi zagrożenie życia lub zdrowia albo grozi poważnymi szkodami dla gospodarki narodowej lub dla ważnych interesów państwa
- zagrożeń tych nie da się usunąć w inny sposób niż w drodze uchylenia lub zmiany d.
Organem właściwym do uchylenia lub zmiany w/w d. jest naczelny organ adm. który może uchylić lub zmienić każdą d. ostateczną. Wojewoda może zaś uvhylić lub zmienić w tym trybie jedynie decyzję wydaną przez organ adm. rządowej niższego stopnia oraz organ sam. teryt. w sprawach zleconycj z zakresu adm. rządowej.
115. UCHYLENIE LUB ZMIANA DECYZJI NA PODSTAWIE PRZEPISÓW SZCZEGÓLONYCH
116. UCHYLENIE DECYZJI Z POWODU NIEWYKONANIA ZLECENIA
117. STWIERDZENIE WYGAŚNIĘCIA DECYZJI
Organ, który wydał decyzję w I instancji stwierdza jej wygaśnięcie jeżeli d. :
- stała się bezprzedmiotowa a stwierdzenie wygaśnięcia takiej d. nakazuje przepis pr. albo gdy leży to w interesie społ. lub w interesie strony.
- została wydana z zastrzeżeniem dopełnienia przez strone określonego warunku , a strona nie dpoiełniła tego warunku.
Organ stwierdza wygaśnięcie decyzji w drodze decyzji.
118. POST. W SPRAWIE WYDAWANIA ZAŚWIADCZEŃ
Zaświadczenie będące wynikiem uproszczonego ale sformalizowanego post. adm. nie rozstrzyga o prawach i obowiązkach, a jedynie w sposób urzędowy potwierdza istnienie faktów lub stanu pr. Zaświadczenie nie jest decyzją w rozumieniu przepisów kpa. Organ adm. państ. wydaje zaświadczenie na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie. Wszczęcie post. może nastąpić jedynie na wniosek osoby ubiegającej się o zaświadczenie, nigdy z urzędu. Organ powinien rozważyć czy zachodzą przesłanki do wszczęcia post. i zbadać swoją właściwość. Organ nie może uchylić się od wydania zaświadczenia jeżeli chodi o potwierdzenie faktów albo stanu pr. wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów bądż innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Organ może przeprowadzić w koniecznym zakresie post. wyjaśniające. Postanowienie kończącej post. mogą być przedmiotem skargi do NSA. Osoba może wnieść skargę do NSA jeżeli wyczerpir środek odwoławczy w postaci zażalenia. Warunek ten nie obowiązuje prokuratora i Rzecznika Praw Obywarelskich. Kpa reguluje też ograniczenia żądania zaświadczeń przez organ adm. publ.Organy nie mogą żądać zaświadczenia faktów znanych im z urzędu bądz możliwych do ustalenia na podstawie posiadanych przez nie rejestrów, ewidencji lub innych danych a także na podstawie przedstzwionych przez zainteresowanego do wglądu dokumentów urzędowych.
119. POJĘCIE SKARGI I WNIOSKU WG. KPA
Przedmiotem skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub słusznych interesów obywateli a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwienie sprawy. Przedmiotem wniosku mogą być w szczególności sprawy ulepszenia organizacji, wzmocnienia praworządności , usprawnienia pracy lub zapobiegania nadużyciom , ochrony własności społ., lepszego zaspakajania potrzeb ludności. Celem wniosku jest zapobieżenie niekorzystnym zjawiskom które mogą zaistnieć w przyszłości. Skarga odnosi się natomiast do czynności ( zaniedbań) już zaistniałych albo będących w toku.
120. WNOSZENIE, ROZPATRYWANIE I ZAŁATWIANIE SKARG I WNIOSKÓW
Przepisy nie formułują wymogów formalnych. O tym czy pismo jest skargą czy wnioskiem decyduje treść pisma, a nie jego forma zewn. Obowiązkiem organu jest więc wstępne zbadanie czy pismo jest skargą, wnioskiem czy petycją. Jeżeli z treści pisma wynika że organ nie jest właściwym do prowadzenia post. musi on przekazać skargę, wniosek lub petycje do organu właściwego z jednoczesnym zawiadomieniem o tym fakcie wnoszącego pismo. Skarga, wniosek, petycja powinny być rozpatrywane i załatwiane z należytą starannością, wnikliwie i terminowo. Przepisy nakładają na organy państ., organy sam. teryt. i inne organy samorządowe oraz organy organizacji społ. obowiązek przyjmowania obywateli w sprawie skarg, wniosków i petycji ( conajmniej raz w tygodniu)Obowiązkiem jest też ich rejestrowanie i przechowywanie. Skarga, wniosek i petycja mogą być składane nie tylko na piśmie ale też telegraficznie, dalekopisem lub listownie do protokołu. Jest dopuszczalne rozpatrywanie anonimowych skarg, wniosków lub petycji. Powinny być załatwiane bez zbędnej zwłoki, nie póżniej niż w ciągu miesiąca. O sposobie załatwienia organ jest zobowiązany zawiadomic osobę zainteresowana. Zawiadomienie powinno zawierac:
oznaczenie organu, wskazanie sposobu załatwienia , podpis z podaniem imienia i nazwiska, stanowiska służbowego.Post. w / w sprawie jest jednoinstancyjne.Składający skargę może ją ponowić gdy jej załatwienie go nie satysfakcjonuje. To powoduje ponowne jej rozpatrzenie.Środkiem pr. służącym wnioskodawcy niezadowolonemu ze sposobu załatwienia lub w przyp. nie załatwienia wniosku w terminie jest pr. wniesienia skargi . W rezultacie post. wnioskowe przekształca się w post. skaegowe.
121. STOSUNEK POST. SKARGOWEGO DO POST. JURYSDYKCYJNEGO
Ważne jest ustalenie relacji między post. toczącym się w wyniku skargi powszechnej a ogólnym post. adm. Skarga w sprawie indywidualnej powoduje wszczęcie post. adm. jeżeli została złożona przez strone. Jeżeli skarga pochodzi od innej osoby może spowodować wszczęcie post. adm. z urzędu chyba że przepisy wymagają do do wszczęcia post żądania strony. Natomiast skarga złożona w toku post. podlega rozpatrzeniu zgodnie z kpa.