DEFINICJA LOGIKI
łac. Logika, gr.logikos = zgodny z rozumowaniem. Dyscyplina naukowa zaliczana do nauk filozoficznych, obejmująca logiczna teorię języka, czyli semiotykę logiczną, logikę formalną, czyli symboliczna, metodologię nauk i in.
w węższym znaczeniu - logika dedukcji (rachunki logiczne), nauka o prawach wynikania.
w szerszym znaczeniu - to zespół dyscyplin naukowych, dla których przedmiotem badań jest
język i czynności badawcze (rozumowanie, definiowanie, klasyfikowanie, itp), których to analizę prowadzi się w celu podania takich reguł posługiwania się językiem i wykonywanie owych czynności, które czyniłyby tę działalność, możliwie najbardziej skuteczna.

NAZWY DZIELIMY NA :
1.WG LICZBY WYRAZÓW SKŁADOWYCH:
- PROSTE: jeden wyraz,
- ZŁOŻONE: kilka wyrazów
2. WG CHARAKTERU TEGO DO CZEGO SIĘ ODNOSZĄ :
- KONKRETNE : takie, które są znakami rzeczy.(stół, kwiat)
- ABSTRAKCYJNE: cechy, kolor, zdarzenia ( biały, zły, śmierć )
3. WG SPOSOBU WSKAZYWANIA DESYGNATÓW:
- GENERALNE: wszystkie przedmioty danego rodzaju. krzesło
- INDYWIDUALNE: poszczególne przedmioty (Poznań, Dunajec)
4. WG LICZBY DESYGNATÓW:
- OGÓLNE: wiele desygnatów,
- JEDNOSTKOWE: jeden desygnat - PUSTE: bez desygnatów.
5. STRUKTURY DESYGNATÓW
- ZBIOROWE: poseł, sejm, biblioteka .
- NIEZBIOROWE

Semiotyka-to ogólna teoria znaków uwzględ. szczegól. znaki tworzące język czyli wyrażenia. Dzieli się na: semantykę, pragmatykę, syntaktykę.
Pragmatyka ; dział semiologii czyli ogólnej teorii języka, który zajmuje się stosunkami zachodzącymi między wyrażeniami językowymi a osobami które się nimi posługują.
Syntaktyka ; dział semiologii, w którym rozważa się własności wyrażeń i stos. zachodzące między wyrażeniami nie uwzględniając stosunku wyrażeń do podmiotu do których się one odnoszą ani też do osób, które się nimi posługują.

---