06.04.2005 - Wykład 7
TEMAT: Cykl komórkowy.
Rys historyczny:
1873 - Majzel opisał podział jądra
1884 - Stasburger wprowadził pojęcia: profaza, metafaza, anafaza
1878 - Flemming wprowadza nazwę: mitoza
1888 - Waldeyer odnajduje chromosomy
1953 - wprowadzona została nazwa : cykl komórkowy
1971 - Yoshimo i Smith opisują MPF
2001 - Nagroda Nobla za badania nad kinazami i cyklinami
Na cykl komórkowy składają się następujące fazy:
Faza G1
6-12 h, jest to przerwa między początkiem syntezy DNA a końcem mitozy
następuje synteza RNA, enzymów, białek, węglowodanów, tłuszczów charakterystycznych dla danej komórki
przewaga reakcji anabolicznych oraz ogólne pobudzenie komórki: ruchliwość, endocytoza, wrażliwość na bodźce zewnętrzne
synteza cyklin: A, C, D, E
w tej fazie można zatrzymać cykl komórkowy poprzez środki farmakologiczne hamujące biosyntezę endogennych zasad purynowych i pirymidynowych
Faza S
6-8 h, to faza syntezy DNA (2n wzrasta do 4n)
chromatyna staję się zbitą masą
następuje tutaj synteza histonów i innych białek
Faza G2
między zakończeniem syntezy DNA a rozpoczęciem mitozy, zazwyczaj 3-4 h
synteza białek wrzeciona podziałowego - tubulin oraz cykliny B
także nadprodukcja składników do odtwarzania błony komórkowej
na jej końcu następuje kondensacja chromosomów
Faza G0
to stan spoczynkowy komórki, komórki funkcjonują ale nie dzielą się
komórki mogą w nią wejść z fazy G1 lub G2, po czym mogą z niej wyjść i zakończyć podział
decyzja o wejściu w tą fazę jest zazwyczaj nieodwracalną w warunkach fizjologicznych
Faza M
trwa około 1h, może to być mitoza bądź mejoza
obejmuje kariokinezę i cytokinezę
W czasie trwania cyklu komórkowego występują dwa punkty restrykcyjne: przed S i przed M.
Regulacja cyklu:
następuje przez białka i kompleksy białkowe
geny cyklu, których produkty białkowe pobudzają cykl to protoonkogeny, a te których produkty białkowe hamują cykl nazywamy genami supresorowymi
produkty białkowe protoonkogenów to kinazy zależne od cyklin (cdk) lub fosfatazy lub cykliny
regulacja cyklu odbywa się przez kaskadowe reakcje fosforylacji i defosforylacji białek
Punkt kontrolny G1/S
gen kodujący białko p53 chroni komórkę przed przemianą w komórkę rakową
uszkodzenia DNA prowadzi do pobudzenia kilku kinaz, które potrafią przyłączyć grupy fosforanowe do p53, które jako czynnik transkrypcyjnyy uruchamia odczytywanie innych genów regulujących np. p21
białko p21 odpowiada za zatrzymanie cyklu komórkowego na granicy faz G1/S
Punkt kontrolny replikacji DNA
w czasie fazy S
po rozpoznaniu mutacji w DNA i następuje zatrzymanie cyklu
Punkt kontrolny G2/M
istotny jest tutaj heterodimer MPF indukujący mitozę: cdk 1 - cyklina B
defosforylacja pre-MPF w aktywny MPF powoduja zatrzymanie cyklu komórkowego
Punkty kontrolne w mitozie
profaza/metafaza, anafaza/telofaza, wrzeciono kariokinetycznego, metafaza/anafaza
Cykliny:
mitotyczne :A i B
cykliny G1: aktywne w fazie G1 i G1/S, są to cykliny C,D,E, przy końcu c-terminalnym zawierają rejon PEST rozpoznawany prez enzymy odpowiedzialne za ubikwitynizację
stanowią druga jednostkę heterodimeru MPF
Kinazy
cdk - zależne od cyklin, przenoszą grupy fosforanowe na różne białka
to podstawowy składnik MPF
cdk 1 - cyklina A,B - S, G2/M
cdk 2 - cyklina A,E,D3,D1 - S, G1/S. G1
cdk 3 - cyklina ? - G1 (?)
cdk 4 - cyklina D1 - G1
cdk 5 - cykliny D - G1
cdk 6 - cyklina D1 - G1
cdk 7 - cykliny H - ?
Inhibitory cyklu komórkowego : INK4 - p15, p16, p18, p19
CIP/KIP - p21, p27, p57, KIP1, KIP2
Cykl komórkowy i apoptoza są ściśle związane z rakiem. Nadmierna proliferacja prowadzi do nowotworów. Apoptoza eliminuje komórki rakowe
3