Klasyczny model Wilsona: zamówienia są składane cyklicznie, popyt stały w analizowanym czasie, niedobory są niedopuszczalne, uzupełnienie zapasu następuje natychmiast po złożeniu zamówienia, zamówienie składane jest w momencie wyczerpania zapasów, cena zakupu towaru nie zależy od liczby zamówionych jednostek Model EOQ z uwzględnieniem opustów cenowych: zamówienia są składane cyklicznie, popyt stały w analizowanym czasie, niedobory są niedopuszczalne, uzupełnienie zapasu następuje natychmiast po złożeniu zamówienia, zamówienie składane jest w momencie wyczerpania zapasów, jednostkowa cena zakupu towaru ulega zmniejszeniu w wyniku jednorazowego zamówienia większego niż B-jednostek Model EOQ z zapasem bezpieczeństwa: zamówienia są składane cyklicznie, popyt stały w analizowanym czasie, niedobory są niedopuszczalne, zamówienie składane jest przed wyczerpaniem się zapasów(przed stanem 0), czas wyprzedzenia realizacji zamówienia jest stały, nie uwzględnia się opustów cenowych EOQ= sqrt((2Pku)/km) P - popyt całkowity w okresie czasu ku - koszty uzupełniania zapasu, dostarczenia jednej warstwy transportu km - koszty magazynowania wraz z ubezpieczeniem kb - koszt braków EOQ= sqrt((2Pku)/km)*sqrt(km+kb/kb)

Proces - każda działalność celowa zmierzająca w sekwencyjnych operacjach obróbki produktu(usług) w celu zwiększenia zysków. Działanie wnosi wartość dodaną jeżeli klient jest gotów zapłacić dodatkowo za to działanie. Proces generuje wartość dodaną, wartości dodanej nie wnosi jego składowanie. Transport wnosi wartość dodaną. Wartość dodana nie musi być rozpatrywana ze względu na klienta zewnętrznego, ale może być rozpatrywana ze względu na klienta wewnętrznego. Mapowanie procesu - podział na części. Wąskie gardło - ta operacja, która wyznacza wydajność całego procesu, ogranicza proces, jest to najczęściej operacja o najmniejszej wydajności, jest to ta operacja, której obciążenie jest większe od wydajności. λ - przybycia do kolejki, śr liczba przybyć w jednostce czasu μ - śr liczba jednostek(zleceń) obsłużonych w jednostce czasu K - liczba kanałów Śr długość kolejki Lq= λ^2/( μ(μ- λ)) Śr wykorzystanie systemu zdolności obsługowych U= λ/K* μ

Ocena wskaźnikowa 4 grupy wskaźników: a) współczynniki produktywności Produktywność jest to relacja skali pracy odniesiona do jej wartości (brutto lub netto) Wyróżnia się 3 rodzaje produktywności: globalna Emg=P/Mc, ogólna Emo=P/Mpr, cząstkowa Emc=P/Mu P - wielkość produkcji Mc - wartość środków trwałych ogółem Mpr-wartość środków trwałych produkcyjnych Mu - wartość maszyn i urządzeń technicznych Wf zamiast P Wf - wskaźnik finansowy(zysk) b) współczynnik wyprzedzenia produktywności - służy do oceny systemu odnowy, czy właściwie wymieniamy na nowe Produktywność brutto Eb=P/Mb Mb-wartość brutto Produktywność netto En=P/Mn Mn-wartość netto WE - współczynnik wyprzedzenia produktywności WE=(En/Eb)*100% Eb dążyć do wzrostu En dążyć do utrzymania

c) wskaźniki odnowy - służą do oceny systemu odnowy Wu - współczynnik umorzenia Wu=Uo/Mk Uo-skumulowana amortyzacja danego środka trwałego do końca danego okresu Mk-wartość brutto środka trwałego na końcu tego okresu Wr - wskaźnik reprodukcji Wr=((MI+Rk)/A)*100% MI-wartość brutto środków trwałych wprowadzonych do eksploatacji w tym roku Rk-nakłady na remonty kapitalne grupy środków trwałych w tym okresie A-amortyzacja w danym okresie czasu(roku) zalecane Wr>=100% d) wskaźniki wykorzystania: ekstensywny Weks=(Trz/Tn)*100% Trz-czas rzeczywisty pracy urządzenia Tn-nominalny czas pracy urządzenia intensywny Wint=(Wrz/Wn)*100% Wrz-wydajność rzeczywista Wn-wydajność nominalna integralny Wintegr=(Weks*Wint)/100% Ścieżka krytyczna - taki ciąg zadań, że opóźnienie któregokolwiek z nich opóźni zakończenie całego projektu. Należy zwrócić szczególną uwagę na zadania ze ścieżki krytycznej, gdyż od nich zależy terminowość przedsięwzięcia jest trwającym najdłużej ze wszystkich możliwych ciągów zadań takich, że każde następne nie może się rozpocząć, dopóki poprzednie się nie skończy.

Środki trwałe - rzeczy fizyczne, które firma posiada, których założony okres użytkowania jest dłuższy niż rok lub wartość księgowa brutto jest większa niż 3500 zl Amortyzacja(umorzenie) - odzwierciedla zużycie środka trwałego w czasie Wartość brutto(wartość księgowa) środka trwałego jest to wartość zakupu (faktura) ewentualnie wartość wyceny. Wartość netto = wartość brutto - skumulowana amortyzacjaOcena wstępna śr. trwałych składa się z 6 etapów: 1. Identyfikacja danej grupy śr. trwałych wg rodzaju, wg przeznaczenia, wg formy własności (własne, kredyt, leasing), wg wieku, wg wartości, wg wydajności. 2. Analiza realizowanych funkcji - wypisujemy podstawowe obszary działania w jakich działa firma 3. Analiza struktury wartościowo-ilościowej badanej grupy śr. trwałych 4. Analizy struktury wiekowej 5. Dynamika udziału wartościowego danej grupy śr. trwałych do wartości wszystkich środków trwałych dynamika=1(100%) brak zmian 6. Ocena stanu technicznego i poziomu nowoczesności

c) wskaźniki odnowy - służą do oceny systemu odnowy Wu - współczynnik umorzenia Wu=Uo/Mk Uo-skumulowana amortyzacja danego środka trwałego do końca danego okresu Mk-wartość brutto środka trwałego na końcu tego okresu Wr - wskaźnik reprodukcji Wr=((MI+Rk)/A)*100% MI-wartość brutto środków trwałych wprowadzonych do eksploatacji w tym roku Rk-nakłady na remonty kapitalne grupy środków trwałych w tym okresie A-amortyzacja w danym okresie czasu(roku) zalecane Wr>=100% d) wskaźniki wykorzystania: ekstensywny Weks=(Trz/Tn)*100% Trz-czas rzeczywisty pracy urządzenia Tn-nominalny czas pracy urządzenia intensywny Wint=(Wrz/Wn)*100% Wrz-wydajność rzeczywista Wn-wydajność nominalna integralny Wintegr=(Weks*Wint)/100%

---