WOJNA DOMOWA W ROSJI 1917-22
najostrzejsza faza procesu rewolucyjnego, zapoczątkowana zdobyciem władzy przez bolszewików i zakończona opanowaniem przez nich Rosji
desanty wojskowe byłych sojuszników Rosji (Brytyjczycy, Amerykanie, Japończycy — Murmańsk, Władywostok), dokonanych w celu zagwarantowania spłaty należności z tytułu zadłużenia wojennego Rosji i wpłynięcia na odtworzenie się frontu na wsch.
zapoczątkowały one obcą interwencję zbrojną (rozszerzoną w sierpniu przez W.B)
na szeroką skalę wojna domowa w Rosji była prowadzona od V 1918
organizowały się siły antybolszewickie: —
biali (regularne formacje wojskowe dowodzone przez dawnych carskich generałów, wspomagane przez państwa uczestniczące w interwencji)
czarni (anarchiści)
zieloni (nieregularne oddziały chłopskie)
wybuchały powstania chłopskie jako reakcja komunizm wojenny (rekwizycja plonów)
odpowiedzią bolszewików był masowy terror, przybierający formę eksterminacji całych grup ludności
w dniach 16-17 lipca 1918 roku bolszewicy zamordowali w Jekaterynburgu cara Mikołaja II Romanowa i jego rodzinę
bolszewicy zorganizowali obozy koncentracyjne dla „elementów wrogich” (łagry)
*utworzyli Armię Czerwoną, *rozbudowywali scentralizowany zarząd biurokratyczny, *komunizm wojenny
eskalacja wojny domowej w Rosji nastąpiła po klęsce Niemiec w Europie Zach. (11 XI 1918)
wpływ na sytuację w Rosji wywarł kryzys powojenny w Europie (w listopadzie rewolucja w Niemczech, Bawarska Rep. Rad, w marcu Węg. Rep. Rad), bolszewicy liczyli na wybuch rewolucji świat.: emisariuszy rewolucyjnych wysłano do wielu krajów, w Moskwie utworzono sztab rewolucji świat. (Międzynarodówka Komunistyczna)
w 1919 na pierwszy plan wysunęła się walka białych armii z Armią Czerwoną
do zwycięstw bolszewików przyczyniły się jedność i dyscyplina oparte na połączeniu ideowości i terroru, nadzór oficerów politycznych nad armią, (koordynacja działań wojsk., działalność Lwa Trockiego)
demoralizacja chłopstwa walczącego w szeregach białych armii
biali nie byli w stanie zapewnić należytej koordynacji wysiłków i zażegnać konfliktów z innymi narodowościami Imperium Ros., głosząc zasadę jedności i niepodzielności Rosji
osobnym nurtem wojny domowej w Rosji była wojna toczona przez chłopstwo
według socjalistów-rewolucjonistów chłopi stanowili trzecią siłę, między białymi a bolszewikami; ich ideologami usiłowali być anarchiści
chłopi organizowali partyzantkę z samozwańczymi watażkami jako dowódcami, niekiedy całe armie, kontrolujące duże terytoria
nieprzejednani wobec białych, sporadycznie współdziałali z bolszewikami, niekiedy przyłączali się do nich (czerwoni partyzanci), watażkowie chłopscy byli wcielani do Armii
wobec ruchów narodowościowych bolszewicy przyjęli elastyczną taktykę; proponowali autonomię republik w ramach Ros.FSRR jako formę zaspokojenia dążeń narodowych
tam, gdzie wymagały tego okoliczności, dopuszczali utworzenie republik sowieckich jako odrębnych państw (Ukraina, Białoruś, Zakaukazie, wiele efemeryd)
niepodległe państwa nar. starali się podbijać - jako wyrazicieli woli ludności domagającej się obalenia rodzimych władz; wprowadzali Armię Czerwoną lub dokonywali przewrotu pod jej osłoną
po ustabilizowaniu się sytuacji pozbywali się pomocników
jeżeli ze względu na okoliczności międzynar. podbój nie był wskazany, zawierano traktat, zmuszano rząd do odizolowania się od potencjalnych sojuszników, następnie dokonywano przewrotu
metody te nie powiodły się na Zachodzie wskutek przegranej 1920 wojny z Polską (wojna polsko-bolszewicka 1919-21)
zawarte w jej toku w celu zneutralizowania republik bałtyckich traktaty pokojowe z Estonią, Litwą i Łotwą umożliwiły utrwalenie się ich niepodległości; podobnie było w przypadku Finlandii
wojna domowa w Rosji była właściwą rewolucją bolszewicką, w jej następstwie dokonano trwałych zmian ustrojowych
republiki sowieckie stały się państwami bolszewickimi z monopartyjnym systemem polit., scentralizowanym zarządem biurokratycznym zrośniętym z partią komunistyczną
bezpośrednimi skutkami wojny domowej w Rosji były: ruina kraju, ogromny spadek liczby ludności, głęboki kryzys moralno-ideowy sił nar., nędza
reakcjami społ. na rządy bolszewików były 1921: bunty wojsk. (kronsztadzkie powstanie), strajki robotn. (Piotrogród), powstania chłopskie (antonowszczyzna) i narodowe
wymusiły one na bolszewikach przejście do Nowej Ekonomicznej Polityki