Rozdział 3. Wędrówki religijne jako forma turystyki aktywnej.

3.1. Wędrówki pątnicze a turystyka religioznawcza - ujęcie teoretyczne.

• pielgrzymki, wędrówki pątnicze i religijne, których celem są przeżycia religijne

- migracja pielgrzymkowa, religijna - związana z prześladowaniem religijnym, osiedlenie na „ziemi obiecanej” - jak w judaizmie

• turystyka religioznawcza eksponuje doświadczenia poznawcze

- o charakterze świeckim i religijnym, pątniczym

3.2. Aktywne i pasywne formy turystyki.

• pasywna - docierają do miejsc przeznaczenia środkami lokomocji

• aktywna - ukierunkowane na poznanie, pogłębienie wiedzy

- różne typy wędrówek, dzięki czemu podnosi się wydolność fizyczna, kształtują nawyki turystyki plenerowej, polepsza zdrowie, sprzyjają kontaktom z naturą

3.3. Pielgrzymki jako przejaw kultu religijnego - ujęcie historyczne.

• obrzędy wielu religii

• wiążą się z uznaniem pewnych miejsc za święte, które uchodzą za środek do pozyskiwania szczególnej łaski bóstw (uzdrowienia), skuteczność modlitw i praktyk religijnych:

• rzeki i wody (Ganges, Lourdes)

• góry (Góra Oliwna)

• groby ludzi ważnych dla danej religii (np. Jezusa)

• przedmioty (obraz na Jasnej Górze)

• miejscowości (Rzym - centralne władze religijne)

• okresowe uroczystości

• wpływ pielgrzymek na rozwój gospodarczy, kulturowy, sztuki, relacji międzynarodowej

• rozwijały się już w starożytnym :

• Egipcie (np. Ozyrysa w Abydos)

• Grecji (wędrówki do miejsc igrzysk)

• Izraelu (np. z okazji święta Paschy)

• w średniowieczu - największy rozwój wędrówek

• w czasach nowożytnych - wielkie, międzynarodowe pielgrzymki

• w oświeceniu - powstanie lokalnych miejsc kultów, ograniczenie pielgrzymek do Rzymu

• od lat 70-tych - ponowne ożywienie wędrówek, głównie do Watykanu, Częstochowy, Lourdes

• pielgrzymki wyznawców Islamu do Mekki, Medyny, Jerozolimy oraz Bagdadu, Damaszku

• lokalne pielgrzymki w krajach afrykańskich i azjatyckich

• pielgrzymki muzułmanów

• większa lub pełna - „Hadżdż” - dotarcie do Mekki

• mniejsza „umra” - też do Mekki, może być indywidualna, powinna się rozpocząć podczas ramadanu

• odwiedzanie i wizytacje grobów świętych muzułmańskich „ziara”

• wędrówki zmarłych - spełnienie życzenia prawowitego wyznawcy do pochówku jak najbliżej miejsc świętych

• pielgrzymki wyznawców hinduizmu co 4 lata do Illahabadu, Hardwaru, Nasiku i Udżdżajnu w wielkie święto Kumbha Mela. Pielgrzymki wzdłuż brzegów rzek trwające nawet 6 lat

• pielgrzymki buddystów, np. lamowie tybetańscy spędzają w drodze od zakonu do zakonu nawet 80% życia zakonnego (wydłużały się ze względu na złożone śluby, mierzenie drogi ciałem, wędrówki na kolanach)

3.4.Kulturowe, poznawcze i rekreacyjne właściwości turystyki religioznawczej.

• wymiana dóbr cywilizacyjnych, kulturalnych, poglądów, wznoszenie świątyń wzdłuż tras, meczetów, kontakt z dziełami kultury

• jest to forma komunikacji społecznej, wy maga zaangażowania poznawczo-intelektualnego, emocjonalnego, cielesno-sprawnościowego, finansowego, przeżycia i doświadczenia związanego z podróżą i miejscami kultu, funkcje poznawcze - zbieranie informacji, wyznaczanie szlaków. Różne formy aktywności - o charakterze rekreacyjnym, rozrywkowym, eskapitycznym, eksperymentalnym, wpływające twórczo na osobowość, na kształt dotychczasowej egzystencji.