0014

OBSZAR I ZALUDNIENIE MIASTA POZNANIA

równość liczbowa, oi-jentacja zmienia się prawie corocznie. Oto podstawowe daty przyrostu ludności w tym okresie.

Przyrost ludności w Poznaniu 1919—1928.

Rok	Przyrost ogólny	Żywo	Zmarli	Przyrost	Przyrost	Udział w przyreicle %
		uro dzeni		natu ralny	napły wowy	przyrost maturalny	przyrost napływowy
1919	2.094	4.983	4.139	844	1.250	40,3	59,7
1920	4.717	6.002	4.277	1.725	2.992	36,6	63,4
1921^a)	9.921	4.740	3.002	1.738	8.183	17,5	82,5
1922	5 406	6.308	3.654	2.654	2.752	49,1	50,9
1923	7.292	5.805	3 336	2.469	4.823	33,9	66,1
1924	7.767	5.559	3.320	2.239	5.528	28,8	71,2
1925b)	10.041	6.447	3.325	3.122	6.919	31,1	68,9
1926	6 805	5945	3.311	2.634	4.171	38,7	61,3
1927	10.220	5.480	3.240	2.240	7.980	21,9	78,1
1928 30. XI.	10.582	5.133	3.053	2.080	8.502	19,6	80,4

a) Trzy kwartały, b) bez mieszkańców nowowcielonych gmin.

Liczby dotyczące przyrostu napływowego nie są wprawdzie bezwzględnie pewne, doświadczenie statystyczne uczy bowiem, że faktycznie jest on zwykle niższy aniżeli to wynika z zestawień ludności przypisanej. Niemniej liczby te są przydatne dla odzwierciedlenia ruchu ludności. Przyrost naturalny był słaby w r. 1919 i niewielki jeszcze w r. 1920, znaczny zaś i w cyfrach absolutnych mniejwięcej równy w latach 1921 do 1928; wybijał się tylko w tym względzie rok 1925. A jednak udział przyrostu naturalnego w przyroście ogólnym jest bardzo nierówny. Normalnym w tej dziedzinie był jedynie rok 1922, w którym istniała historyczna równowaga nadwyżek naturalnej i napływowej. Nadwyżka napływu wzrastała z 59,7% w r. 1919 do 82,5% w r. 1921, poczem cofnęła się gwałtownie na 50,9% w r. 1922. Od tego roku przełomowego wzmacniała się ponownie, dochodząc do chwilowego maximum w r. 1924 (71,2%) a następnie cofała się znowu powoli do r. 1926 (61,3%), a odtąd rosła znowu do roku 1928 (80,4%).

Łamapa linja rozwoju ruchu napływowego nie jest uważana

14