0017

13

PŁOCKIE. 10.

deecendit in Egibtum cum Josepho, toż po rusku: Maria niater Isusowa, snide w Egupet s Josif.

N. 16. Osoba duchowna z mszałem: djakony; odnosi się do biskupa płockiego.

N. 17. Biskup, pontyfikalnie, między dwoma assis-tentami. Po jednej stronie, Alewander epc. de Blucich (płocki); po drugiej, Aleocandr episkop, djakony. Do niego należą dwaj poprzedni Nro 12 i 16.

N. 18. Eliasza wóz ognisty (IV, regum, II, n). Elizeusz chwyta za płaszcz (IV, reg. II, 11, 14): wosnese-nie liii proroka od zemlie w raj.

N. 19. Obraz allegoriczny: iepost (kriepost), drugi górny napis bez wątpienia miał fortitudo. Dwie osoby uzbrojone, silę wyobrażające depcą leżące: paupertas, ubo-zestwo. Drzewo czyli gałęź jaka się między nimi znajduje jest wycięta później: w obrysach tylko wyryta °).

10. N. 20. Główny majster z cęgami i wagą: Iii-quin me fecit, na ruskie przełożono: master nikwin me pege.

N. 21. Grzech pierworodny: Adam sniedost ot ploda drzewu. Ewga.

N. 22. Jinny majster, trzymający, cęgi, młotek i kieł— nię czyli łopatkę ¹⁰), po rusku: master Abram.

^e) Podobne obrazy już w IX wieku były rysowane (Lenoir, atlas des monuments de la France, pl. XIII) wyrabiane na obrusie królowej Matliildy (ibid. pl. XIII, Alontf. mon. de la monar. franc. t. I, pl. XLIV). Z XII wieku w obrazach Herrady Landsperg, tab. III; z mscriptu bibl. Yatikań, u d’Agincourt pł. LYII, 7; w monuments francais inedits Villemina; cali. XI, pl. 3; cah. XV, pl. 3.— W tymże dwunastym wieku polubiły tę allegorję niektóre typy monet czeskich (1109 — 1125) i polskich (1139 —1148). Patrz Stron-czyńskiego monety Piastów: przy p. 180, tab. X; na tabl. IX, nro. 27. Na tabl. naszój 50, 51, 52.

¹⁰) Tak mówi Frid. Adelung, ale na jego rysunku tego niewi-dać: krzyżyk na piersiach pewnie jest młotkiem: ale owa szuielka nie daje się rozpoznać.