24
DRZWI KOŚCIELNE
gła, rozpatrywał postaci głosek z tą ścisłą surowością która scepticisinem wiedziona raczej podważyć współczesność napisów zamierzyła: a gdy mu postaci wszystkich prawie głosek rozbiegały się po wiekacli poprzednich i następnych; schwycił spójnika 7, głoski Z, U, niektóre zacięcia S na XIII wiek stosowne; klinowate głoski O kończyny jakie w XIV mnożyły się wieku i z tych powodów łacińskie napisy odnosi do XIV wieku, nietroszcząc się o wyjaśnienie, ktoby w półtora abo dwa wieki z przypomnienia jakiegoś wyraził majstrów i biskupów jimiona, którym sam zupełne zaufanie daje. Tak oderwane od rzeczy graficzne rozpatrywanie, bezwątpiónia nie zasługuje na żaden zarzut, owszem jest środkiem dobrze obranym bo bezwzględnym. Zdaje mi się jednak w tym razie wy-wiedzenie kriterium udowodniającego współczesność, niejest zdrożną, powinno nawet być szczegulnym staraniem.
18. W zamiarze tedy przeświadczenia się czy pismo drzwi płockich wskazujące datę 1155 współczesności tej daty we wszystkim odpowiada, porównywałem go i każdą jego głoskę z pomnikami piśmiennemi jakie pod ręką mieć mogłem w czasie śkreślenia niniejszego pisma. Rzeźbiarz napisu lubił rozmajitość postaci tak jak pisarz tegoż wieku rękopismu datę 1116 noszącego Ul). Lubiono podobną rozmajitość w owym wieku. Ztąd napisy drzwi mają stare łacińskie majuskuły i wyraz dawny, ale przypstrzony ró-żnoczesnemi postaciami, które się raz częściej drugi raz rzadziej ukazywały. Z tych L pochylone w kąt ostry, zawitało właśnie w XIItym wieku, gościło w XIIItym, wprzód nieznane, potym prawie niedostrzegane. Jestto
,#) Będącego w książnicy burgundskiej w Bruxelli, pod nazwą Gwidona z Ravenny. Znaleźli się scepticy co w tej chwili silą się udowodnić że data 1116 bardzo zręcznie później wprowadzona, ale dawności pisma potrącić niemogą. Opus nazbyt pękate aby jicli piórko jawność okurzało.