0029

28

Cracis, 1475. Bardzo licznie reprezentowane są inkunabuły drukarzy włoskich, takich jak np. Domenico Giglio, Alessandro Paganini, Giorgio Griffio, Joannes Maria Palamides, Hieronimus Scotus w Wenecji, Fran-zini w Rzymie, Antonio degli Antonii i Bolzani w Medjolanie. Są to przeważnie dzieła klasyków starożytnych i poetów Odrodzenia. Z innych oficyn zagranicznych należy wymienić Aldy i Elzeviery. Znaczna część tych dzieł oprawna jest w oprawy współczesne, posiadające wartość artystyczną.

Do rzadkości bibljofilskich należy także kilka graduałów z XVI wieku oraz druki prywatne, nie znajdujące się w handlu księgarskim, np. dzieła Napoleona III z autografem cesarza, ofiarowane Seferowi Paszy, i angielskie wydanie Bajek z 1001 nocy, drukowane wyłącznie dla członków Towarzystwa Bibljofilskiego „Burton Club”.

Cechą bibljoteki miłosławskiej jest umiejętne połączenie zainteresowań naukowych i upodobań bibljofilskich.

Niechanowo**, powiat gnieźnieński, Leona hr. Żółtowskiego.

Biblioteka, założona około r. 1850, obejmuje obecnie ca 2.000 tomów z rozmaitych dziedzin naukowych, z których najlepiej zaopatrzone są działy teologji, prawa i historji. Przeważająca ilość dzieł pochodzi z wieku XIX, jednakże w wyżej wymienionych dziełach znajdują się także cenne druki XVI i XVII w. Ważniejsze z nich są następujące: „Apocalypsis”. Kraków, Wierzbięta, 1565; Jakóba Wuyka „Kazania na niedziele i święta” (egz. niekompl.). Kraków, Siebeneycher,l 584; „Psałterz” Wujka (egz. niekompl.). Kraków, Piotrowczyk, 1594; Herburta „Statuta y przywileie koronne”. Kraków, Szarffenberger, 1570; M. de Miechovia „Chronica Polonorum”. Kraków, Wietor, 1521; M. Cromeri „De origine et rebus gestis Polonorum”. Basilea, off. Oporiniana, 1561; Długossi „Historia Polonica”. Dobro-mili, Joan. Szeliga, 1614-15; Szymona Okolskiego „Orbis Polonus”. Craco-viae, off. Fr. Caesarii 1641.

Powyżej wymienione przykłady, których możnaby przytoczyć znacznie więcej, charakteryzują najlepiej stan księgozbioru niechanowskiego. Bi-bljoteka posiada własny exlibris.