0035

31

PŁOCKIE. 21.

pozyskiwały napisy. Znalazł on dla siebie dawny obraz gotowy a sam niebył ani Waismutha ani Riąuina czasu. Tamci byli odlewacze, on ramiarz. Trzyma on w ręku odmienne od dwu jinnych narzędzia, trzyma młotek, ra-miarza godło²¹); a jako ramiarz obi^-azem swym, łatę ramy zastąpił. Żem z tego ramiarza płoczanina lub kuja-wianina obmyślił, jest liypotheza na wiatr puszczona: ale pytam czy księgi chrztu w Niemczech, dostarczą tak jimie-nia Abrahama, jak je dostarczają nasze wspomnione dje-cezje polskie; pytam czyli, aby przeprowadzić z Płocka, w Nowogrodzie obramować i zawiesić drzwi, miałżem koniecznie ramiarza, z Niemiec zapisywać, w Niemczech najmować? Na obrazie nru 35, w roku 1155 wyciętoby dux albo princeps; w roku 1388 lub 1390, wycięto ko-rol, bo Lingwen i Abram, znali ukoronowanego Jagiełłę.

Drzwi obrządku łacińskiego, ruskiemi napisami cerkwi sofijskiej przyswojone, mogły się podobać Nowogro-dzianom i klerowi jich. Wyraz byzantińskiej sztuki na wielu obrazach dochowany; główne na szczycie obu po-dwoji obrazy; ukrzyżowanie, z stąpienia do piekieł, Chri-stusa zwycięscy, w ruskim obrazowaniu powtarzane, dogadzały dostatecznie wejrzeniu prawowiernych. Obce cerkwi widoki, postaci łacińskiego biskupa i kleru jego, ko-rola i dworu jego; nieforemność w błogosławieniu niera-ziła jich. Wreszcie, w czasie owym dar Litwy wzbudzał religijne zaufanie. Raz z zadowolnieniem zawieszone drzwi, wnet zaszczycone zostały mianem korsuńskiego pomnika. Zjednały poszanowanie i cześć, która mogła się przyczynić do pogłosek o przychylności Nowogrodzian do unji

²¹) Frider. Adelung powiada: że majster Abram trzyma cęgi, kielnię czyli szufelkę i młotek. Na rysunku jego krzyżyk na piersiach pewnie jest młotek. Owa zaś kielnia gisserska pewnie jest jakie do przykrawywania narzędzie. — Dobrze by było aby mogący na miejscu drzwi oglądać, opatrzył czy młotek jest odlewu wypadkiem czy też czasem niezostał na odlewie dłutem wydźwignięty.