0045

GNIEŹNIEŃSKIE.

41

■26.

citans cum et de lento sopore surgere jubens, Inąuit ille (Adalbertus): quis es tu tam imperiosm auctoritatis, vel cujus rei gratia ąuietem frangere jubes? Respondit: ego sum Jesus Christus, qui venditus sum; et ecce iteruin ven-dor judseis et tu adhuc sternis (Johan. 12).

N. 7, tę vizją wyobraża. Biskup na łożu snu przy swej katedrze. Christus z obłoków wychylony. Zwykłe podobnych wizij obrazowanie.

Ale biskup niebędąc w stanie podołać wykupywaniu w niewolę zaprzedanych: expergefactus, secum tacito corde pertractat, quidnam haec visio vellet, admovet solieenda: quaBstiunculffi socium elegantem virum Williconem. Hic honore prsepositurae praeerat cseteris, hunc vir sanctissi-mus omnium consiliorum suorum participem fecit. Cui cum suam visionem exponeret, respondit in propria verba et cogitationes ille mitissimus heros: quando venduntur christiani judmis, hanc venditionem patitur ipse Christus, cujus nos corpus et membra a. quo movemur et sumus (Johan. 12).

N. 8, wystawia obrazowie te usilności wykupywania z niewoli. Niema tu nadobnego Willika, przy księciu stoji tylko miecznik czy straż. Biskup wiedzie niewolników których wykupić niezdolał przed samego księcia.

Zawiódłszy się na dostojniku Wolliku, począł coraz groźniejszych doznawać przeciwności. Księża, co się jawnie żenili, contradicentem episcopum iniquo odio oderunt et sub tutela qui fuerunt, contra ipsum majores terrse ex-citaverunt. Erat autem labor plurimus, contradictio cres-cens et cum emergentia mała superare non posset, sanctus episcopus locum dare necessarium duxit (Bruno 11).

27. Zniechęcony zamierzy! pielgrzymkę do grobu Christ usa. Opuściwszy djecezją, ruszył (1)811) w podróż. W Rzymie papież (Jan XV), poparł jego postanowienie: 'fili! quia te sequi nolunt, fugę quod nocet (Johan. 13). Tamż znajdująca się cesarzowa wdowa Theofanja, obdarzyła go (1)00)