82
1861. wystąpił z wojska, i pierwszy raz w życiu przybył na Litwę. Podejrzywany o tajne zamiary i ścigany. przez wielkorządzcę kraju jenerała Wa-silewa, upuścił ojczyznę i udał się do Francji, gdzie pracując na chleb powszedni, ożenił się z córką emigranta. Na wiadomość o wybuchłym powstaniu, pomimo smutnych przeczuć śmierci i żalu rozstania się z żoną będącą przy nadziei, wyruszył na początku lutego 1863. do Polski, gdzie w Augustowskiem sformowawszy oddział ochotników, dzielnie i szczęśliwie ścierał się z Moskalami , manewrując zręcznie po obu brzegach Niemna. Pod Straciszkami zająwszy dogodne stanowisko , przyjął dnia 21. czerwca walkę z przeważającymi siłami Moskwy, w której pochwyciwszy kosę w rękę, z okrzykiem: „Wiara! za mną na przód!“ natarł na linię nieprzyjacielską, lecz w tej chwili przeszyty kulą, poległ śmiercią bohaterską.
Suryn Ignacy, z Frydrychowie, młodzieniec 20 lat mający, umarł w Krakowie dnia 30. marca 1863. z ran odebranych w bitwie pod Małagoszczą dnia 23. lutego 1863.
Suszycki Bronisław, poległ w utarczce pod Kozim-rogiem w lipcu w r. 1863.
Swaryezowski Mikołaj, poległ w bitwie z Rumanami pod Kastangalją na Mułtanach dnia 15. lipca 1864.
Świderski, dziedzic Białoszewa w Augustowskiem, napadnięty w domu przez Moskali dnia 30. marca 1863., zamordowany w raz z żoną i córką Kalikstą.
— Hipolit, poległ w utarczce pod Szycami dnia 8. maja 1863.
Switalski Józef, wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego powieszony w Kikołu d. 9. listopada 1863.
Świątołdysz, zamordowany przez Moskali pod Moło-deczną na Litwie dnia 4. kwietnia 1863.