0318 jpeg

Księga 4 • Słownik terminów

Ascension (Akta wniebowstąpienia)-. “Serafiny przyleciały, a wyglądały jak smugi ognia przecinające powietrze, i wiedziałem, że mają zdolność wnikania w kosmos. Jak kosmiczne promienie mogły one przeszywać ciało człowieka, jego myśli i uczucia. Co zostawało i co było pochłaniane, gdy serafiny przelatywały przez ludzką świadomość?

Widziałem wyraźnie, co zostało pochłonięte i co pozostawało. Pochłonięcie następowało z powodu natychmiastowego przetransmutowania wszelkiej substancji, która pojawiała się w pobliżu ich trajektorii. I spostrzegłem, że to, co zostało, to intensywny, biały ogień oddania, naładowany tęsknotą za czystością. Zauważyłem, że ta cecha pozostawała na dłużej w świadomości wielu, ale jeśli nie była przez nich rozwijana i akceptowana, to okres jej rozpadu w ich świadomości był stosunkowo krótki, gdyż odcięcie się od tych idei powodowało, że pozostające iskry serafinów podążały za swym rodzicielskim ciałem, porzucając swój tymczasowy, niegościnny dom. Powinowactwo ze świadomością serafinów jest równoznaczne z zachowywaniem korzyści ze związku z zastępami serafinów.

Nie znam innej siły bardziej walecznie zdolnej pomóc komuś we wstąpieniu w światło niż transmutacyjne wysiłki w kierunku osiągnięcia czystości Chrystusa Kosmicznego emitowane przez zastępy serafinów. W naszym ustroniu w Luksorze medytacje nad serafinami stanowią bardzo ważną część naszej duchowej nauki. Sam Jezus spędził wiele czasu w komunii z zastępami serafinów. Rozwinęło to w nim wyższą moc, dzięki której mógł wypędzać demony i wziąć we władanie zewnętrzny świat form”. Mantrą serafinów, którą śpiewają one bezustannie przed tronem Pana, jest: “Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały”.

(Iz 6: 2, 3, 6, 7).

Serapis Bey. Wniebowstąpiony Mistrz. Władca (Czohan) Czwartego Promienia-, Hierarcha Świątyni Wniebowstąpienia w Luksorze w Egipcie; strażnik płomienia wniebowstąpienia. Znany jako wielki zwolennik surowej dyscypliny, Serapis ocenia i szkoli kandydatów do wniebowstąpienia. W XIX w. ściśle współpracował z El Moryą, Kuthnmim, Djwal Kułem i innymi Mistrzami nad założeniem Towarzystwa Teozoficznego. Nutą kluczową Serapisa Beya jest “Celeste Aida” Verdiego, a nutą kluczową jego siedziby melodia “Liebestraum” Liszta. Oto niektóre wcielenia Serapisa Beya:

Arcykapłan na Atlantydzie, ponad 11 500 lat temu, gdzie służył w Świątyni Wniebowstąpienia.

Amenhotep III, ok. 1417-1379 p.n.e., zwany Wspaniałym. Doprowadził Egipt do szczytu dyplomatycznego prestiżu, powodzenia i pokoju. Budował liczne pomniki, pałace i świątynie, rozpoczął m.in. budowę świątyni w Luksorze. Leonidas, ok. 480 r. p.n.e., król Sparty. Z garstką 300 żołnierzy zatrzymał pochód potężnej perskiej armii Kserksesa w herkulesowym wysiłku pod Termopilami. Choć przegrał bitwę, jego walka do ostatniego żołnierza sławiona jest w literaturze jako szczyt heroizmu w obliczu niesamowitych trudności. Zob. Czohan.

Serce Diamentowe. Koncentracja świętych ogni woli Bożej, która zagęszcza się jako diamentowa matryca w sercu zwolenników woli Boga, Jego boskiego planu i wewnętrznego (eterycznego) pierwowzoru całego życia. Stąd terminu tego używa się do opisania serca Wniebowstąpionych Mistrzów, dewów i czeli, którzy ucieleśniają wolę Bożą. Często łączy się go z El Moryą i Maryją, Matką Jezusa. Diamentowe Serce Boga wykazuje cechy diamentu - silnego opierania się każdej złowrogiej strategii anty-Jaźni i anty-Woli. Jednocześnie odzwierciedla ono splendor Miłości-Mądrości w całym stworzeniu - powiększając i rzutując pryzmatyczne

319