0340 jpeg

Księga 4 ■ Słownik terminów

rund karmy oraz ponownych narodzin i powrót do chwały Pańskiej, jest celem życia synów i córek Boga. Jezus powiedział: “Nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna człowieczego”. Przez zbawienie (ang. salvation), “samowyniesienie” (ang. self-elevation), świadome wzniesienie się Syna Bożego w swej świątyni, dusza przywdziewa swój strój weselny, by pełnić urząd Syna (Słońca, czyli Światła) przejawienia (ang. manifestation “przejawienie”, man “człowiek”, “człowieczy”). Dzięki łasce Jezusa dusza staje się godna niesienia jego krzyża i korony. Podążając ścieżką inicjacji Jezusa, wstępuje ona poprzez Chrystusowe Ja do swego Pana, Obecności JAM JEST, skąd zstąpiła na ziemię.

(Ap 20: 12, 13; Rdz 5: 24; 2 Kri 2: 11; Łk 24: 50-51; Dz 1: 9-11; J 3: 13).

Wola wolna. Wolność tworzenia; możliwość wyboru właściwej bądź niewłaściwej ścieżki, Życia lub Śmierci, pozytywnych lub negatywnych spiral świadomości. Mając dar wolnej woli, dusza może postanowić przebywać na planie względności, gdzie dobro i zło zależą od czyjejś perspektywy w czasie i przestrzeni, lub może wybrać plan Absolutu, gdzie Dobro jest rzeczywiste, a Zło nierzeczywiste, a dusza postrzega Boga jako żywą Prawdę “twarzą w tw'arz”. Wolna wola oznacza, że jednostka może zaakceptować lub odrzucić boski plan, prawa Boga i sposobność przebywania w świadomości Miłości.

Boży dar wolnej woli niesie ze sobą pewien zakres świadomości, znany jako długość życia, ciąg wcieleń i “granice ludzkiego zamieszkiwania”. Dlatego dusza jest nie tylko ograniczona czasem i przestrzenią swego eksperymentowania z wolną wolą, lecz także ilością cyklów życia. Przy końcu tej sposobności (rozczłonkowanej na dnie, lata i wymiary) użytek, jaki dusza zrobiła z daru wolnej woli, wyznaczy jej los. Dusza, która postanowiła wielbić

Boskie Ego (Boską Rzeczywistość), wstępuje do Obecności JAM JEST, KTÓRY JEST. Dusza, która postanowiła sławić ludzkie ego (ludzką nierzeczywistość), przechodzi przez drugą śmierć, świadomość jej wyrzekającego się Ja zostaje na trwałe samounicestwiona, a wszystkie jej energie, jednocześnie wrzucone w święty ogień, powracają do Wielkiego Centralnego Słońca dla powtórnej polaryzacji.

(Ap 20: 6, 11-15; 21: 8; Dzl7:26).

Wolna wola. Zob. Wola wolna.

Wysłannik. Ewangelista. Ktoś, kto idzie przed aniołami, niosąc ludziom ziemi dobre wieści ewangelii Jezusa Chrystusa, a - o wyznaczonymczasie-iDobrąNowinę. Wysłannicy Wielkiego Białego Braterstwa są namaszczonymi przez hierarchię jej apostołami (“ktoś wysłany z misją”). Poprzez dyktanda (przepowiednie) Wniebowstąpionych Mistrzów, wygłaszane w mocy Ducha Świętego, przekazują oni świadectwo i zagubione nauki Jezusa Chrystusa potomstwu Chrystusa, zaginionym owcom z domu Izraela, i każdemu narodowi. Wysłannik to ktoś szkolony przez Wniebowstąpionego Mistrza do przekazywania różnymi metodami słów, pojęć, nauk i posłań Wielkiego Białego Braterstwa; ktoś, kto dostarcza prawa, przepowiedni i dyspens Boga dla ludzi i danego wieku.

(Ap 14: 6; Mt 10:6; 15:24).

Wyższe Ja. Zob. Ja Wyższe.

Zachodnia Szambala. Zob. Szambala Zachodnia.

Zadkiel, Archanioł. Archanioł Siódmego Promienia; ogniskuje świadomość Boskiej wolności na rzecz dusz, ewoluujących na planach Ducha-Materii. Wraz ze swym bliźniaczym płomieniem, Archanielicą Świętą Ametyst, Zadkiel uczy

341