254 m. FUNKCJE ZMIENNEJ ZESPOLONEJ
przy czym oflrżr) - o.tUlżO+yMidrl) j»t meskońocme małą r*du wytarto rui Lir . gdy Ufrt— 0. tzn.
.<*. -O Uf
Stąd
dw j ów <H-\ «0J<0
J» * l i* ** iz f + Ar
Sum* w nawaur po prawej Mionie t«j równoSci jot okreiloną bczh*. niezależną od ńt, natoatoaa drugi składnik dąż; do zen gdy Jr — 0, co jetl konsekwencją rówootd (III 441. Wynika stąd.
» granicą wtofciwą gdy dr— 0, a zatem/-!*,) atskje I równa tią -
waga. Załntotue o rASraczkowalaodd funkcji «łs.y) i o(a.y) w punkcie jm
ma i ctągkdu w otoczeniu punktu (a«; Pol pochodnych (OL4I i. natwmaat jeat slbiitfzzz od ałarccia ctągłoici funkcji /(z) w po-ikoe r« Wynika stąd, Ze jeżek funkcja «<», y) i tHx, ył są klaty O » pewnym otocraniu punktu (*•; y«). a ponadto w punkcie lym apeinione •ą warunki Cmciy to pochodna/"(r.) istnieje Nie wynika stąd natomiast, to dągkóć
funkcji Ąj) w punkcie t, oaz spełnienit w tym punkcie warunków Ciuchy'ego- Kkmanna zapewnia łatnwme pochodnej/*(>•) Udowodniono jednak, to jeteli funkcja /(*) jaat ciągła w pewnym ohumzt i spełnia w nim warunki Ćnuc b y *c go-R I arna a o a, i o iitnieje pochodna /*(*( • każdym punkcie tego ohazgrn. Tao ostatni warunek wyauitzajwry. który dotyczy ntcietua pochodnej /"(*) » pewnym obiuou. jat hardao prasty. judnakto je#> dowód wykracza znacznie poza ramy tego podtącamka.
PtoyUai. Razawutray fonkdeftil - •*.czyli
/(r)- e*cea»i-/e*llny
Fonkzje ■<«. ył i «(*. y) są ta kiaay C« aa c»lą> ptoaeczyźnia. a ponadto
da dv
—-e*«st»y. — - -*»sloy
do do
Więc warunki CaaeMy tto- flarunawag tą tpełaioM. Wynika stąd, la mpatrywana funkcja aa w każdym punkcie z. płaszczymy pochodną /“(*#) T« pochodną można obliczy* na przykład a poił (U1.1S)
f(u) — «*• a* r.+/ «in y»
rM - e«a Vh, czyli A/,) - t*«
Nazwa wortmkl Cauchy'ego-Riemcmrui, którą wprowadziliśmy dla równości (UL40), nie mg urasacfjiienia historycznego. Warunki te znane jut były w XVIII w. d'AuwtTOwi i Eulzbowi, a więc nie tylko na wiele lat przed urodzeniem Rre-MANNA, ale także przed urodzeniem Cauchv'eoo Zasługą CauchY KK) i Rlfi-manna jest jednakie precyzyjne zbudowanie pod naw współczesnej teorii funkcji zmiennej zespolonej i z tego względu ich nazwiska związano z równościami (111.40), które mają dla tej teorii podstawowe znaczeni!. Należy zaznaczyć, te warunki (111.40) pojawiły się po raz pierwszy w łych pracach d'AIemberta ł Eulera, które dotyczyły zagadnień hydromechaniki.
ObHoaale pocfcodae] f(a). Omówimy teraz w krótkim zarysie (pomijając dowody) obliczanie pochodnej funkcji zmiennej zespolonej. Wzory i twierdzenia, jakie przy tym podamy, mają dobrze znane odpowiedniki w rachunku różniczkowym funkcji jednej zmiennej rzeczywistej. Fakt ten wynika stąd, że definicja (IIL35) ma taką samą postać jak definicja pochodnej funkcji zmiennej rzeczywistej.
Na wstąpię wprowadzimy nowy, bardziej dogodny w wielu wzorach symbol pochodnej, mianowicie
który będziemy używali na równi z symbolem /'(z).
Przechodzimy teraz do podania kilku podstawowych wzorów i twierdzeń.
Pochodna funkcji stałej JU)~e jest równa zeru
f(z) « 0
Pochodna funkcji potęgowej flz) = z*, wyraża się wzorem
A*)-"**'1
Litera n oznacza tu dowolną liczbę naturalną, mykiaj
Tw. (o działaniach arytmetycznych na pochodnych). Jeteli tinitją pofhodn*
AWz)+*(z)l«= ^ +
ortu, przy dodatkowym zahtmiu A(z) * 0
/(*) 4. »+,*, /.w _ 1+31*. *(*) - Jł*
2*-IO* 1 _ 0,-11 .
FM-
? **
(Zł*0)