0010401

Fa. ( 164 ) Fa.

wodawcy; zachowywali oni szabat ze zbyt skrupulatną surowością; dokładność ich W tej mierze zachodziła aż do powstawania i obruszania się przeciw cudom, i dobrym uczynkom, które Chrystus w tym dniu sprawował. Ztąd wnosili, iż Chrystus musiał nie bydź człowiekiem posłanym od Boga, albowiem bardzo źle zachowywał szabat.. Co donaukwiary, wyznawali nieśmiertelność duszy, przypuszczali nagrody i kary wprzyszlem życiu, zmartwychwstanie zmarłych, którego wszystkie skutki następne utrzymywali przeciw Saduceuszom zaprzeczającym je. Sekta Faryzeuszów nieustala pospołu z upadkiem kościoła Jerozolimskiego, i z rozproszeniem żydowskiego narodu, ponieważ żydzi, którzy do dziś dnia żyją, są przywiązani, jak dawni Fa-ryzeuszowie, do swych podań które oni nazywają prawem ustnem, i nazy-wąją się Rabinistami.

FAROS. Pchla. Imię jednego z będących głową familii z tych, którzy powrócili z niewoli Babilońskiej, i o których jest wzmianka w Ezdraszu. Libr. 1. Cap. 11.

FARFARO. Przynoszący owoce. Jedna z odnóg rzeki Chryssoroy, która płynie około miasta Damaszku i o-kolic jego. Numguid non meliores sani Abana, et Pharpaar fhmii Da-masci omnibus Aguis Israel.? IV. lleg. Cap. 5. Rzeka Damaszku ma swoje źródło w górach Libanu, a zbliżając się ku miastu, dzieli się na trzy koryta, z których jedno otacza Damaszek, a dwa inne odwilżają ogrody, które są na około, potem się znowu łączą z sohą, nikną w pewnej odległości miasta, wpadając w jezioro.

FARSANDATHA. Światło nieczy~ stośei. Syn pierworodny Amand, który był skazany na śmierć i powieszony na szubienicy jako i ojciec jego. Esther. Cap: 9.

FARWE. IV piątywający się, ojciec Jozafata, z pokolenia Issahar, który był postanowiony od Salomona rządz-cą tego pokolenia. III. Reg. Cap. 4.

FARUR1M. Przedmieście. Miejsce bliskie' kościoła, gdzie przemieszkiwał Nataumelech rzezaniec króla Jozjasza, który miał zlecone sobie staranie około koni poświęconych słońcu. II. Parał ip. Cap. 26.

FASĘ. Phase. Słowo hebrajskie odpowiadające łacińskiemu transitus przechód. Esl cnimphase, id esl transitus Domini. Dla tego że baranek wielkanocny był ofiarowany z powodu Anioła, który przechodził mijając domy naznaczone krwią lego baranka, a wchodził do domów' Egipcyan, zabijając cokolwiek było pierworodne z żyjących. Fasę znaczy także baranka, którego zabijano na ofiarę dla obchodzenia pamiątki tego przechodu. Im-rnolate Phase. Bierze się także za dzień, w⁷ którym zabijano na ofiarę lakowego baranka, który był czternasty xiężycamiesiąca Marca, a który od Mojżesza nazwany był Abib, potem Ni-san, któremu odpowiada nasz Kwiecień, Non fuit Phase simile huic, i za wszystkie ofiary ze zwierząt, które zabijano w przeciągu tygodnia wielkanocnego. Immolabisgue phase Domino Deotuo de ovibus et de bobas. Exod. Cap. 12.

FASELIDES. Przechód. Miasto Pamphilii przy granicach Licyi. In Rhodum et in Phaselidem , et in Gorti-nain i. Machab. Cap. 15.

PASER O A. Usta ■pochlebne. linie człowieka, którego familia była -wygubiona od Judy Machabeusza, przeto, iż jego synowie sprzyjali stronie Bac-ehidęsa. 1. Machab. Cap. 9.

FASGA. Pagórek. Góra po za Jordanem w kraju Moabitów, która była jakoby wierzchołek góry Ncbo. Cum duxisset cum super Fertieem Montis Phasga. Balak zaprowadziwszy Ba-laama na wierzchołek góry Phasga, wystawił taili siedni ołtarzów. Dcule-ron. Cap. 34.

FASSUR. Pomyślność. Kapłan potomek Emera, syn Melechiego i przełożony domu Pańskiego, który słysząc jako Jeremiasz prorok przepowiadał różne nieszczęśłiwości, które miały spotkać Jerozolimę, zbił go kijmi i okuł w kajdany. Dnia następującego Fassur uwolnił z więzów proroka, lecz miał sobie od niego przepowiedziane, iż będzie przeniesiony w niewolą, do Babilonii z temi wszystkicmi, którzy znajdowali się w jego domu, gdzie on miał umrzeć, i wszyscy przyjaciele jego, którym Fassur fałsze przepowiadał. Tu autem Phassur, et habitalo-res domus tuae, ibitisin captwitatern. To przepowiedzenie ziściło się pewnie po wzięciu Jerozolimy przez Nabucho-donozora. Ten to Fassur zwany był .tiąźęciem w domu pańskim, co podobno oznaczało, iż był jednym z głów dwudziestu czterech familij kapłańskich; albo jeden z tych , którzy mieli rząd w kościele. Są jeszcze inne dwie o-soby tego imienia mało znane. i. Pa-ralip. Cap. 9.

FATUEL. Usta Boskie. Ojciec proroka Joela, żydzi mniemają, że ojcowie proroków byli także prorokami, kiedy ich imiona znajdują się wspomnio-ne w piśmie św. Joel. Cap. i.

FATURES. lięs rosy. Powiat E-giptu o którym wspomina Jeremiasz i Ezechiel, liabitantes in Taphis, et in Memphis et in terra Phatures. To słowo pochodzi od imienia Phetrosim lak zwanego syna piątego Mizraima, którego potomstwo stało się panami wyższego Egiptu, który potem był nazwany ziemią Fatures. Jest mniemanie, że lo jest ten sam kraj, co The-baida. Jerem. Cap. 4. et 11.

FAU. hCyjący. Miasto Idumei gdzie królował Adar , czyli Adad. Regna-vit pro co Adad, cnjus nomen fuil Phuu. Gencs Cap. 36.

FEBRA. Po łacinie Febris. Chrystus Pan uzdrowił wielu takowych , którzy cierpieli febrę. Wszedłszy raz do domu gdzie mieszkała świekra Piotra św. ciężką cierpiąca febrę, uzdrowił ją samem dotknieniem. Et slans super Ułam imperaoit febri et dimisit illam Lucae. Cap. 4. Podobnie znajdując się dnia jednego w Kanie Galilejskiej, gdzie niegdyś przemienił wodę w wino, był napotkany od jednego z urzędników dworu , który lam przybył prosić go, ażeby raczył uzdrowić jego syna, który niebezpiecznie chorował na febrę w mieście Kafarnaum , wysłuchał go Chrystus i uskutecznił jego prośbę. Et dixerunt ci servi: quia beri hora septima relitjuit eum febris. Jaon. Cap. 4. Święty Paweł znajdując się w Malcie uzdrowił modlitwą i dotknieniem ojca Publiusza, który chorował na febrę i dyssenteryą. Aclor. Cap. 20.

FEDAEL. Odkupienie Boskie. Syn Ammiuda, z pokolenia Neflali, był je-