fi
DRZWI KOŚCIELNE
4. Między biskupami w Polszczę, zajaśniał przed jin-nymi w owe wieki Alexander płocki, obrany zgodnie 1129, sprawował djecezją lat 27. Był z rodu Dołęgów. Kronikarze niezaniedbali podnosić jego sławę i wielkość. Chociaż dzielny, praesuł et miles, odznaczył się szczegulniej bogobojnością i niestrudzoną czynnością, magnus in prae-liis, in divinis majus obseąuiis: zbudował kościołów wiele, a mianowicie kościół dziewicy rodzicy, który wykończył, wszystkimi duchownymi opatrzył potrzebami i dostatkami uposażył 1). Z tych wzniesionych kościołów, jeden, może najznamienitszy rodzicy dziewicy, miał otrzymać dzwi me-tallowe, pod koniec życia Alexandra wygotowane, z odlewanych blach czyli obrazów złożone, dziś znajdujące się w sofijskiej cerkwi Nowogrodu wielkiego. Na tych drzwiach jimie i wizerunek Alexandra w kościelnej assistencji, trzyma jedno z miejsc głównych. Były one robione przez Riąuina, Waismutha i Abrahama, którzy na nich swe j imiona i postaci umieścili. Że te blaszane obrazy, pod koniec życia Alexandra odlewali, dowodzi podrzędne umieszczenie, pojedynczej bez assistencji arcybiskupa magdeburgskiego Wich-manna osoby.
5. Głośny on był w Niemczech. Bojował równie żarliwie, jak prebendy i prelatury posiadał. Porzucił na chwilę oręż, aby w 17 roku życia swego przez probostwa, dje-cezji dostąpić. W 22 roku życia, durcli Geschenke, Gift und Gaben, pozyskał względy cesarza Friderika, a w rozerwanym 1152 oborze, stanąwszy on trzeci, pretendent do arcybiskupstwa magdeburgskiego, poskoczył do Rzymu. Świeżo wyniesiony papież Anastazy, nieświadomy zajść archidjecezji, wskazał mu paljusz na ołtarzu leżący, który
) Vinc. Kadłub...; Dlugos, p. 491, 703; Stan. Lubieński se-ries et vita eppor; p. 68.