Analogiczny afekt daje zastosowanie przerzutnlka maeter-»lav», który tulenia twój stan z chwilą zakończenia Impulsu zegarowego 1 J»nt nieczuły na aygaały przychodzące z UX1a± do momentu pojawienia się następnego lm-pulnu ń« wejściu zegarowym.
Podająe, w dalszej części tego rozdziału, zasady projektowania układów sekwencyjnych będziemy rozumieli, te stosujemy przerzutnlki maater-slave lub wyzwalane zboczem. Przerzutnlki takie śą produkowane Jako gotowe układy scalone. ..... 3.4.ś. Synteza kombinacyjna
Synteza kombinacyjna polega na zaprojektowaniu układów kombinacyjnych UK1 1 UE2 (rys. 3*17)• Zasady syntezy kombinacyjnej przedstawimy na przykładach.
Przykład 3.9
Zaprojektować układ sekwencyjny lloore'a dzielący przez 3 (patrz zadanie 3«1)> Zastosować przerzutnlki JE.
Tablicę przejść/wyjść projektowanego układu oraz tablicę wzbudzeń prze-rzutnika JE (patrz rys. 3.20) przedstawiono na rys. 3.23. -
1 |
1 |
I | |
k |
A |
1 |
0 |
1 |
C |
» |
t |
t |
t |
f |
1 |
t |
K |
1 |
( |
l |
t |
D |
1 |
f |
t |
F |
1 |
»k |
*k«l |
H |
1 |
1 |
0 x |
ł |
l |
\ X |
t |
1 |
> 1 |
ł |
ł |
X 1 |
Rys. 3*^3. Tablica przejść/wyjść układu z przykładu 3*9 oraz tablica wzbudzeń przerzutnlka JE
Eodując stany A, B, C, D, E, F kolejnymi naturalnymi liczbami dwójkowymi otrzymujemy zakodowaną tablicę przejść/wyjść w jednej z postaci przedstawionych na rys. 3*24. Ponieważ stany układu zakodowano liczbami trzycyfrowymi, układ będzie posiadał trzy przerzutnlki, które oznaczymy „1", „2" i „3". Każdy z tych przerzutnlków będzie przechowywał jedną cyfrę kodu oteeślającego stan.
Na podstawie zakodowanej tablicy przejść z rys. 3.24 oraz tablicy wzbudzeń przerzutnlka JE konstruujemy tablicę działania układu kombinacyjnego TJE1. Wejściami układu DK1 są wyjścia przerzutnlków Q2, oraz wejście x. Ha on sześć wyjść połączonych z wejściami J i K trzech przerzutnlków. Rozpatrzmy funkcję J^ 1 tj, to znaczy wyjścia układu UK1 podawane
}
& |
0 |
1 |
li*i\ M |
o. |
It |
t» | ||
II1 |
1 1 D |
111 |
1 |
II |
10 t |
011 |
1 t t |
0 < 0 |
It 1 |
1 1 0 |
111 |
I |
A” |
, 01 |
t 11 |
0 0 l |
0 0 0 |
II1 |
1 I 1 |
i 11 |
1 |
Uh, |
X |
X |
X |
X |
on- |
1 0 1 |
111 |
• t |
,1 |
4 ,4 |
ot 1 |
to 1 |
111 |
111 |
11 1 |
1t‘t |
1 |
; |
i - |
*. • |
* »: |
ł [f |
nt |
tli |
\ 11 |
1 |
“.Ó |
' « It |
« |
v ó M | |
1 |
1 |
1 |
;t |
.i i; | ||||
x-- |
t |
t |
t |
X |
X |
Rys. J.24. Dwie wersje zakodowanej tablicy prze Jść/wyjść'układu z przykładu 5.9
aa wejścia przerzutnlka „1" przechowującego składową Ct) • Z tablicy 5*24 odczytujemy, że gdy 3 ^3 = 0 1 * 3 0 to składowa'^ (stan prze-
rzutnika „1"), po podaniu impulsu zegarowego, przechodzi z zera w zero (O—0).:Z tablicy wzbudzeń wynika, że. dla uzyskania takiego przejścia należy na wejścia JK przerzutnlka podać sygnały = 0, Ł, = x. W ten sposób otrzymujemy wartość dwóch wyjść układu UK1 dla kombinacji wejściowej = $2 = % = x = Analogicznie uzyskujemy wszystkie sygnały wyjściowe układu UK1 dla wszystkich wartości , Q2, 1 wszystkich wartości syg
nałów wejściowych x. Wartości tych sześciu wyjść wpisujemy do trzech tablic Karnaugha, Jak przedstawiono na rys. 5.25.