rozmaitszych kolorach, stosunkowo nie bardzo drogie, i suknio z jedwabiu zwanego „peq\iinće‘\ który łączono z pasami wstążki lub aksamitu.
Niektóre suknie o linii „fourreau" wykonywano ze srebrnego sukna lub miękkiego atłasu, na który narzucano „obioki" z jedwabnego muślinu w kilku kolorach. Suknie te ozdabiano malowanymi olbrzymimi kwiatami lub fal bana ,.en ranne", ze szlakiem kwiatów czy świecidełek, ale już nic owych blaszek zwanych pajetami, lecz lśniących paciorków — imitacji poro! i brylantów — tworzących medaliony i inne motywy, które zdobiły stanik, spódnicę i draperię okalającą ramiona, u. il/.i modne były suknię wieczorowe wykonane z różowego ■ i u. idwabnego woalu lub llbcrty ozdobionej ażurowym i.niilHikim haftem. w kolorze zwanym wówczas „ton sur ton".
I >( ll)A 11.1
i !•" i i u i z y b ra r. i a. Prawic wszystkie ubiory, za-
..........i ii* i.ik i jaśniejsze, ozdabiano blalyin kołir.erzem.
uli**1**111 • swlogami, które robiono z tiulu muślinu, ba !\ li IIihmi luli czai* m z orgondyny I > • liibumo )■ <|ynj*