76 ŚREDNIOWIECZNA PIEŚŃ RELIGIJNA POLSKA
Bogu cześć, chwałę dawali.
Alleluja, alleluja.
Niktorzy w trąby trąbili,
90 Drudzy rozkosznie są grali,
Chwalebnie go prowadzili.
Alleluja, alleluja.
O, jakie wesele mieli Jego wierni którzy byli,
95 W niebo tam pilnie glądali.
Alleluja, alleluja.
Miłe było poglądanie,
Sierdecznych łez wylewanie, Niewymowne pocieszenie.
100 Alleluja, alleluja.
Dusze święte tam też były,
Które s nim w niebo wstąpiły,
Panu Bogu chwałę dały.
Alleluja, alleluja.
105 O, jaka radość tam była,
Gdy w niebo szła Boska siła,
Sierca ludzkie ućwierdziła.
Alleluja, alleluja.
Kroi Niebieski jest powy(ż)szon,
110 Nieprzyjaciel nasz uniżon,
Upad anjelski naprawion.
Alleluja, alleluja.
w. 95 glądać - patrzeć, w. 107 ućwierdzić - utwierdzić, w. 111 upad - tu: grzech.
0 dziwne Boże zrządzenie, łże tak ludzkie stworzenie Ma wysokie posadzenie Alleluja, alleluja.
O, jakie było śpiewanie,
Wszytkich anjołow witanie:
„Mieszkaj s nami miły Panie”.
Alleluja, alleluja.
Pan Jezus wierny Syn Boży Wstąpił przed majestat Boży,
Na prawicy posadzony.
Alleluja, alleluja.
Wszyscy święci poklęknęli,
Głosem jednym zawołali:
„Święty, święty bądź na wieki”.
Alleluja, (alleluja).
Namiłościwszy Zbawiciel,
Jezus duszny Pocieszyciel Ku Bogu Ojcu przystąpił.
Alleluja, alleluja.
Ręce, nogi, bok ukazał,
Jako dla grzesznych bojował,
Aby się już Bog smiłował.
Alleluja, alleluja.
Bog Ociec łaskawie wejrzał
1 wszytkich win jest zapomiał,
Ojce święte tam przywitał:
Alleluja, (alleluja).
„O me namilsze stworzenie,
Syna mego odkupienie,