11997 X3e50dd746p33

11997 X3e50dd746p33



Średni współczynnik przeciążenia r w przypadku budynków mieszkalnych przyjęto według doświadczeń radzieckich ').

y = 1,15

a więc

1,15 P = jo, • R • F    [2]

Stąd naprężenie dopuszczalne kc na ściskanie osiowe można wyrazić wzorem

R    [3


P

h = —p = c F


1,15


natomiast odwrotność wyrażenia j j. przedstawia współczynnik pewności Sj przy

ściskaniu osiowym ścian glinobitych o wilgotności Wp (wilgotność ścian w kilka dni po wykonaniu)

1,15


lA


14)


Z rozważań wynika, że do ustalenia współczynnika pewności ścian o wilgotności Wp jest potrzebne^tylko doświadczalne określenie współczynnika jednorodności materiału.

Podchodząc jednak do zagadnienia w sposób praktyczny, z uwagi na to, że wytrzymałość glin odchudzonych będzie określana na próbkach walcowych 0 16 cm w stanie powietrzno-suchym (wilgotność tworzywa 3,5—5%), konieczne jest doświadczalne określenie następujących parametrów:

1) parametr zależności pomiędzy wytrzymałością R^ tworzywa w filarach (o wilgotności Wp = 10%) i wytrzymałością tworzywa w filarach o tych samych wymiarach w stanie powietrzno-suchym (wilgotność 3,5—5,0%)

R3


[5]


2) parametr zależności pomiędzy wytrzymałością /?2 tworzywa w filarach i wytrzymałością tworzywa w walcowych próbkach 0 16 cm Rp o tej samej wilgotności (stan powietrzno-suchy)

RP

*•= ~r7


[6|


Współczynnik bezpieczeństwa zatem ścian glinobitych obciążonych siłami osiowymi w kilka dni po ich wykonaniu będzie równy


S —    * S«2 ' S3

a naprężenia dopuszczalne mogą być określane na podstawie wzoru

rp


m


s


L8]


gdzie Rp


wytrzymałość tworzywa (gliny odchudzonej) określona na próbkach 0 16 cm w stanie powietrzno-suchym.


Określenie współczynników poprawkowych, do naprężeń dopuszczalnych dla różnych smukłości filarów postanowiono wykonać przy następujących założeniach. Wymienione współczynniki będą określone na podstawie porównania wytrzymałości filarów o smukłościach zmiennych z wytrzymałością filarów wyjściowych o bardzo malej


J) Na podstawie pracy Bałdin W. T.: Obliczanie konstrukcji budowlanych metodą stanów granicznych. Tłumaczenie polskie 1955 r.


smukłości wykluczającej możliwość powstawania wyboczeń pod działaniem sił osiowych ściskających. Ze względu na to, że wysokość 1 kondygnacji budynku o ścianach glinobitych nie przekroczy 3,0 m, a grubość tych ścian ze względów termicznych wynosi 50 cm, największa rozpatrywana smukłość filąrów wyniosła 6,0 m.

Założono również, zgodnie z danymi niemieckimi, że w przypadku filarów o smukłości 2, ściskanych siłą osiową, nie uwzględnia się wpływu wyboczenia, W związku z tym, współczynnik pewności ścian glinobitych ściskanych siłą osiową będzie określony na próbnych filarach o wymiarach 0,5X0,5X1,0 m.

Zgodnie'z założeniami doświadczenia, liczba serii próbnych filarów była zestawiona tak, aby można było ' odpowiedzieć na następujące pytania:

1)    w jaki sposób należy ustalać naprężenie dopuszczalne filarów glinianych o niewielkiej (<2) smukłości i wilgotności około 10%,

2)    w jakim stopniu, w miarę ubytku wilgotności, wzrasta wytrzymałość filarów glinobitych,

3)    w jakim stopniu maleje wytrzymałość filarów w miarę wzrostu ich smukłości.

W związku z tym zaprojektowano wykonanie i zbadanie siedmiu serii próbnych

filarów według zestawienia podanego w tabl. 17.

Każda z wymienionych serii badań obejmowała zgniatanie trzech filarów, natomiast czwarty filar każdej serii przeznaczony był do pomiaru wilgotności w czasie wysychania. Założono, że cała seria (4 szt.) wykonanych filarów powinna wysychać w jednakowych warunkach atmosferycznych (tabl. 17).

Do wykonania próbnych filarów przyjęto następujące wymagania techniczne.

Tablica 17

Zestawienie próbnych tilarów

Nr

serii

Przekrój filarów cm X cm

Wysokość

filarów

m

Przeznaczenie serii

Wilgotność w chwili zgniatania o/

Ja

i

0,5 X 0,5

1,00

Określenie współczynnika bezpieczeństwa oraz naprężeń niszczących przy wilgotności tworzywm 10%

10

2

0,5 X 0,5

1,00

Określenie naprężeń niszczących przy wilgotności tworzywa 6—7%

6—7

3

0,5 X 0,5

1,00

Określenie naprężeń niszczących przy wilgotności tworzywa 3,5—5% stan powietrzno-suchy

3,5—5

4

0,5 X 0,5

1,50

Określenie współczynnika poprawT-kowrego do naprężeń dopuszczalnych przy smukłości ).=3

3,0 o

5

0,5 X 0,5

2,00

Określenie współczynnika poprawkowego do naprężeń dopuszczalnych przy smukłości X=4

3,5—5

6

0,4 X 0,5

2,00

Określenie współczynnika poprawkowego do naprężeń dopuszczalnych przy smukłości X = 5

3,5-5

7

0,4 X 0,5

2,40

Określenie współczynnika popraw'-kowego do naprężeń dopuszczalnych przy smukłości X=6

3,0 o


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
page0019 XIV DziałlV. Budynki. Mieszkania. Ruch budowlany Ser. Tabl. I. Budynki mieszkalne w miastac
page0096 DZIAŁ IV. BUDYNKI. MIESZKANIA. RUCH BUDOWLANY TABL. I. BUDYNKI MIESZKALNE W MIASTACH WEDŁUG
skanuj0025 W uzasadnionych przypadkach terenowy inspektor sanitarny dopuszcza po-/oetawienie budynkó
strona 9 Tabela 6.2. Wartości współczynnika jednoczesności rozbioru gazu w budynkach mieszkalnych do
Zmiany średniej rocznej ceny 1 mkw. powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego oddanego do
10865 P1030003 (4) Rozkład średnich stężeń “Rn w budynkach mieszkalnych w województwach na obszarze
Wpływ obciążeń wewnętrznych Kd Kp - współczynnik przeciążenia; dwl - średnica toczna zębnika,
Wpływ obciążeń wewnętrznych Kd Kp - współczynnik przeciążenia; dwl - średnica toczna zębnika,
poziomu dźwięku w budynkach mieszkalnych, określonych w Polskich Normach, a na jednego pracownika pr
fizyka1 (2) Bilans budynku mieszkalnego Miesięczne straty ciepła przez przenikanie i wentylację bud
Image5206 fy(y) = (3/+l)/4 gdy -<y<x O    w przeciwnym przypadku
Image5206 fy(y) = (3/+l)/4 gdy -<y<x O    w przeciwnym przypadku
biuro architektonicznePROJEKTOCIEPLENIA ŚCIANY SZCZYTOWEJ i IZOLACJI ŚCIAN W BUDYNKU MIESZKALNYM

więcej podobnych podstron