22 Ćwiczenie nr 2
Proces dysocjacji elektrolitycznej można opisywać za pomocą prawa działania mas. Stan równowagi panujący w roztworze elektrolitu opisuje równanie:
„ _ HmT •
[AB]
gdzie: Kdys - stała dysocjacji związku chemicznego o wzorze AnBm;
[A"+] - stężenie molowe kationu Am+ w stanie równowagi;
[B°'] - stężenie molowe anionu B°' w stanie równowagi;
[A0B J - stężenie cząsteczek niezdysocjowanych w stanie równowagi;
Wartość liczbowa K^, jest zależna od rodzaju elektrolitu i rozpuszczalnika oraz temperatury, ale nie zależy od stężenia elektrolitu.
Woda, nawet o bardzo dużym stopniu czystości, wykazuje pewne przewodnictwo elektryczne. Przyczyna tego zjawiska jest dysocjacja elektrolityczna wody według równania:
H20 - H+ + OH
W wodzie ustala się równowaga chemiczna między jonami H+ i OH oraz cząsteczkami, które nie uległy dysocjacji. Równowagę tę opisuje równanie:
_ [H'\ [OH-1 H‘° [Hfi]
Stężenie wody jest stale, więc zależność ta przyjmuje postać Jajo = ■ [OH ]
gdzie JH0 - iloczyn jonowy wody.
W temperaturze 295 K (22°C) wartość iloczynu jonowego wody wynosi
Jap = LO • 10-14.
W czystej wodzie stężenia jonów H+ i OH' sa równe i wynoszą:
[H'] = [OH ] = ^1,0 - 1014 = 1,0 • 10-7 molildm3.
Roztwór, w którym stężenie jonów H+ i OH' sa równe, ma odczyn obojętny. Jeżeli [H+] > [OH ], to roztwór ma odczyn kwaśny, a jeżeli [OH ] > [H+], to roztwór ma odczyn zasadowy.
Ponieważ posługiwanie się stężeniami jonów wodorowych jest niewygodne w praktyce, wprowadzono pojęcie tak zwanego wykładnika stężenia jonów wodorowych, oznaczonego symbolem pH.
Wykładnik stężenia jonów H+, czyli pH definiuje się następująco: pH = - lg [H+]
W podobny sposób można przedstawić stężenia innych jonów. Często używa się wykładnika stężenia jonów OH‘:
pOH = - lg [OH ]
Zależność między pH i pOH przedstawia się następująco: pH + pOH = 14
Przykład 21. Obliczyć stężenie jonów OH' w roztworze, jeżeli stężenie jonów H+ wynosi 3,0 • 10'3 mol/dm3.
Rozwiązanie
V = [/n • [oh \
[OH-] = 10'14
[H*] 3,0 • 10'3
3,3
10‘12 mola/dm3
Odpowiedź: Stężenie jonów OH' wynosi 3,3 • 10 12 mola/dm3.
Przykład 22. Obliczyć stężenie molowe jonu H+ w roztworze, jeżeli pH = 1,60.
Rozwiązanie pH = -lg [H+]
-Ig [H+] = 1,60 lg [H+] = -1,60 [H+] = 2,51 • 10'2 mol/dm3 Odpowiedź: [H+] = 2,51 ■ 102 mol/dm3.
Przykład 23, Jaką wartość ma wykładnik stężenia jonów wodorowych, jeżeli stężenie jonów H+ wynosi:
[H+] = 3,0 - 10 3 mol/dm3.
Rozwiązanie
[H+] = 3,0 • 10'3 mol/dm3 pH = -lg [H+] pH = 2,52
Odpowiedź: pH = 2,52.
Zadania
1. Obliczyć stężenie jonów H+ w roztworze, jeżeli stężenie jonów OH’ wynosi 4,7 • 106 mol/dm3.
2. Obliczyć stężenie jonów OH' w roztworze, jeżeli stężenie jonów H+ w tym roztworze wynosi 2,0 • 10'3 mol/dm3.
3. Obliczyć stężenie molowe jonów OH' w roztworze, jeżeli pH = 2,40.
4. Obliczyć pH roztworu, jeżeli stężenie jonów OH' wynosi 2,4 • 103 mol/dm3.
5. Obliczyć pH, jeżeli pOH wynosi 6,7.
6. Obliczyć stężenie jonów H+ w roztworze, którego pH wynosi 4,6.
7. Obliczyć pOH roztworu, w którym stężenie jonów OH' wynosi 1,0 mol/dm3.
Substancję znajdującą się w stanie gazowym opisuje się za pomocą następujących parametrów:
- ciśnienia wywieranego przez gaz na ścianki naczynia (p),
- objętości gazu (V),
- temperatury bezwzględnej gazu (T),
- ilości substancji gazowej (n).
Dla gazu znajdującego się w temperaturze znacznie wyższej od temperatury wrzenia, oraz dla niezbyt wysokiego ciśnienia prawdziwe jest równanie stanu gazu doskonałego nazywane równaniem Clapeyrona.
pV = nRT
gdzie R - stała gazowa = 8,3143 J/(mol -K)