13529 Mediolańska Szkoła Terapii Rodzin18

34 Gianfranco Cecchin

Technika zadawania pytań cyrkularnych jest wykorzystywana do rozwijania, oczyszczania i odrzucania hipotez na temat rodziny, co z kolei pomaga w budowaniu kontekstu zaciekawienia i neutralności.

Dostrzeżenie powiązania pomiędzy tymi głównymi zasadami kierującymi sugeruje, że gdy pytania cyrkularne nie pomagają wytwarzać hipotez, dochodzimy do przesunięcia w dziedzinę technik i tracimy naszą postawę zaciekawienia. Podobnie, gdy hipotezy już nie pomagają nam w budowaniu pytań cyrkularnych lub utrzymywaniu stanu zaciekawienia, najprawdopodobniej potknęliśmy się o hipotezę, w którą zbytnio uwierzyliśmy i zbyt mocno zaakceptowaliśmy (określamy to „poślubieniem” własnych hipotez) ■— kłopotliwy to znak dla terapeuty systemowego. I wreszcie, gdy nasza neutralna pozycja przestaje pomagać nam w stawianiu hipotez, tracimy bez wątpienia nasze zaciekawienie i stajemy się kontrolerami społecznymi.

Jeśli jesteśmy zaciekawieni, kwestionujemy założenia — nasze własne oraz rodziny, którą się zajmujemy. Interakcje między rodziną a nami powinny ułatwiać kwestionowanie naszych własnych założeń. Nie tylko my stosujemy interwencje w ich system, ale one również ingerują w nasze systemy — pomagając nam stać się lepszymi myślicielami systemowymi. Idea wzajemnie zwrotnego powiązania pomiędzy neutralnością, procesem stawiania hipotez i cyrkulamością jako głównymi zasadami, wytycza podejście skłaniające do większego zainteresowania symptomami w terapii — zarówno tymi w rodzinach, jak i u terapeutów.

Piśmiennictwo:

1. Bateson G.: Steps to an Ecology of Mind. Ballantine Books, New York 1972.

2.    Bateson G.: Mind and Naturę: A necessary unity. E. P. Dut-ton, New York 1979.

3.    C r o n e n V. E., Johnson K. M., Lannamann J. P.: Paradoxes, double binds and rejlexive loops: An alternative theo-retical perspective. Family Process, 1982, 21: 91-112.

4.    G u s t a f s o n J. P.: The complex secret of brief psychotherapy. W. W. Norton, New York 1986.

5.    H a r r e R., C 1 a r k e D.,De C a r 1 o N.: Motives and mecha-nisms. Methuen, New York 1985.

6.    K e e n e y B. P.: Aesthetics of Change. Guilford Press, New York 1983.

7.    Keeney B. P, R o s s J. M.: Mind in therapy: Constructing systemie family therapies. Basic Books, New York 1985.

8.    M a t u r a n a H.: Bringingforth of reality. Presentation at Con-struction of Therapeutic Realities Conference. Family Therapy Program. University of Calgary Medical School, April 1984.

9.    P e n n P.: Circular ąuestioning. Family Process. 1982,21: 267--280.

10.    P e n n P.: Feed-forward: Futurę ąuestions, futurę maps. Family Process, 1985, 24: 299-310.

11. Pirotta S.: Milan revisited: A comparison of the two Milan schools. J. of Strategie and Systemie Therapies, 1984, 3: 3-15.

12.    Selvini-Palazzoli M., Boścolo L., Cecchin G.,

P r a t a G.: Paradox and Counterparadox. Jason Aronson, New York 1978.

13.    S e 1 v i n i - P a 1 az z o 1 i M., B o s c o 1 o L., Cecchin G., P r a t a G.: Hypothesizing — Circularity — Neutrality: Three guidelines for the conductor of the session. Family Process, 1980, 19: 3-12. '

14.    T o m m K.: Reflexive ąuestioning: A generative model of inąui-ry. Unpublished manuscript, 1985.

15.    W a t z 1 a w i c k P., B e a v i n J. II., Jackson D. D.: Pragma-tics ofhuman communication: A study of interactionalpatterns, pathologies andparadoxes. W.W. Norton, New York 1967.