476
14. Leki przeciwbakteryjne
układem cyklicznym, więc cząsteczka nie może się podzielić i nie ma fragmena mogącego opuścić miejsce aktywne. Nie następuje też dalsza hydroliza grupy acylowej, prawdopodobnie dlatego, że glicyna nie może dotrzeć do miejsca aktywnego ze względu na dużą objętość cząsteczki penicyliny.
Z teorią tą wiążą się jednak pewne wątpliwości, ponieważ jest kilka przypadków odstępstwa od niej. 6-Metylopenicylina na przykład (rys. 14.64) jest bliskim analogiem D-Ala—D-Ala, powinna zatem pasować lepiej do miejsca aktywnego i wykazywać lepsze działanie. Tymczasem jest odwrotnie, gdyż dziali słabiej.
R
\ H C—N. Me //
O
TH H
ćo2h
Acyl—D-Ala—D-Ala
Rysunek 14.64.
Alternatywnym proponowanym mechanizmem działania jest wiązanie penicyliny nie bezpośrednio w miejscu aktywnym, ale obok niego. Takie zanie sprawia, że penicylina nakrywa miejsce aktywne i uniemożliwia dosag^H właściwym reagentom - „efekt parasola” (patrz podrozdz. 5.7.2). Jeśli grupa ■■ kleofilowa (niekoniecznie w miejscu aktywnym) atakuje pierścień p-laktana|H penicylina staje się nieodwracalnie związana i trwale blokuje miejsce aktyn^J (rys. 14.65).
Rysunek 14.65. Alternatywny mechanizm hamowania - „efekt parasola”'