144 145

144 8. Obliczenia hydrauliczne instalacji wodociągowych

8.3. Obliczanie ciśnienia wymaganego dla instalacji

Zakres zmian ciśnienia w sieci wodociągowej zależy od intensywności rozbiorów wody. Ponadto należy pamiętać, żc wysokość zabudowy na terenie zurbanizowanym jest zróżnicowana. Projektuje się i realizuje budynki niskie, średnio-wysokie, wysokie i wysokościowe [92]. Zróżnicowaną wysokość zabudowy oraz wysokość położenia linii ciśnienia w sieci wodociągowej pokazano na rys. 8.5. Jak wynika

wm

Linia ciśnienia maks.

Linia ciśnienia min.

i/³

? Linia ciśn. dostał.

_2_
\H3
f

y\V

^77777777777

-.-ć '

^7777/7/7777/777777.

H,

Rys. 8.5. Wysokość budynków w strefie zasilania w wodę. I - przewód rozdzielczy sieci miejskiej; 2 - budynki A, B i C; 3 - redukcja ciśnienia (R.C.).

z przedstawionego schematu, tylko część instalacji w budynkach może być zasilana w wodę bezpośrednio z sieci wodociągowej. W budynkach wyższych należy przewidzieć dodatkowe podnoszenie wody a w niskich zastosować redukcję ciśnienia wody. Konieczność redukcji nadmiernego ciśnienia uzasadniono w pracy [44J. Podstawą do projektowania układu instalacji jest minimalna wysokość ciśnienia wody

Tablica 8.6. Wielkość ciśnienia wymacanego odniesiona do powierzchni terenu dla instalacji w budynkach mieszkalnych.    ^

Wysokość budynku L fml	Liczba kondygnacji □	Orientacyjna wielkość		Różnica Ah = H - hę ImJ
		Wysokość ciśnienia II [ml	Ciśnienie p [MPa[
3	1	1S	0,18	15
6	2	22	0,22	16
S	3	26	0,26	18
11	4	30	0,30	19
14	.5	34	0,34	20
17	6	37	0.37	20
20	7	40	0,40	20
22	8	44	0,44	22
25	9	48	0,48	22
28	10	50	0,50	22
31	11	53	0,53	22
34	12	57	0,57	23

w przewodzie wodociągowym I I₂ (dyspozycyjna wysokość ciśnienia) występująca przy największej intensywności rozbiorów wody. Ponadto w toku projektowania należy określić wymaganą wysokość ciśnienia wody H dla instalacji w budynku A, B lub C (Ha; Hg; Hę). Sposób rozwiązania układu instalacji można ustalić porównując wysokość ciśnienia dyspozycyjnego II? z wysokością ciśnienia wymaganego H. Instalacja w budynku A i B nie wymaga dodatkowego podnoszenia ciśnienia wody co z kolei ma miejsce w budynku C, ale wysokość ciśnienia wody dla budynku A jest nadmierna, w'obec tego należy przewidzieć redukcję i obniżenie linii ciśnienia dostarczanego do wysokości H*. W wyniku powyższej analizy można stwierdzić, że:

a)    w budynki] A instalacja będzie zasilana w wodę bezpośrednio z sieci wodociągowej z zastosowaniem redukcji ciśnienia bo zachodzi zależność H₂ »H_A,

b)    w budynku B instalacja będzie zasilana bezpośrednio z wodociągu bo H₂ > H_Pl,

c)    w budynku C wymagane jest zastosowanie stacji podwyższania ciśnienia, bo H₂ < H_c.

Opisane wyżej sytuacje pokazano na rys. 8.6.

a)

H, > H_a

O

X—

R.C.

Rys. ł>.6. Schemat) instalacji dla budynków o rÓ7nq wysokości: a) zasilanie bezpośrednie z redukcją ciśnienia (R.C.); b) zasilanie bezpośrednie; c) zasilanie pośrednie z zastosowaniem slaqi podwyższania ciśnienia ($PQ.

Na wymaganą wysokość ciśnienia wody H składają się takie elementy jak: geometryczna wysokość położenia punktu czerpalnego wody h_p suma strat wysokości ciśnienia h_str i wymagana wysokość ciśnienia wódy przed punkrem czerpalnym h. Opisaną sytuację zilustrowano na rys. S.7. Dla wykonania obliczeń należy wybrać najwyżej położony zawór czerpalny na pionie (miarodajnym), najdalej położonym od punktu zasilania i najbardziej obciążonym punktami czerpalnymi.

Bardziej szczegółowo pokazano linię ciśnienia dla instalacji wodociągowej bezpośrednio zasilanej w wodę z wodociągu centralnego na rys. 8.8.

Linię ciśnienia zaczęto kreślić od zaworu umieszczonego w punkcie A, na pionie miarodajnym nr 3. i ustalono, że wymagana wysokość ciśnienia wod> H dla instalacji wynosi:

H = hg + h] + h₂ + h $ + łią +

gdzie:

h_p    - geometryczna w ysokość położenia zaworu w p. A w m,

hj    - wymagana wysokość ciśnienia wody w p. A to znaczy przed zawo

rem w m,