14916 Obraz06 (9)

rwSŁeHtzQfci&. opowodaiua. wiersze.

Witaj wiosno - żegnaj smutku!

i Ewa Kędrn

Scenografia; łąka, kwiat)', nęka, drzewo, ptaki. niebo, słońce.

Występują:

Dzieci - uczniowie: Michał, Aneta, Magda

-    w luźnych sportowych strojach.

Pani Wiosna - pięknie ubrana, przystrojona kwiatonu.

Kronikarz - chłopiec przebrany za staruszka. h okularach, z brodą, trzyma starą księgę. Dzieci wiejskie: Krzyż. Ania, Mateusz

-    w strojach stylizowanych na ludowe, boso, niosą marzannę, a później gaik : zielonych gplą:ek ozdobiony wstążkami.

Dzieci - uczniowie grają katanmę piłką na de lęki.

Wchodzi pani Wiosna.

Michał:

A cóż lo za piękna pani?

Witamy panią, witamy!

Wiosna:

Jean Wiosna, moi anto.

Dziś są moje urodziny.

Zima idzie w obce kraje.

A ja z Wami tu zostaję.

Cry Ubicie wiosny zapach?

Zieleń drzew i łąki w kwiatach?

Aneta:

Jasne, wprost to uwielbiamy!

Bardb< panią zapraszamy!

Wiosna:

Więc zaczynam panowanie.

Wnet humory Wam poprawię.

Dzień wydłużę, a noc skrócę, marzannę do wody wrzucę.

Pomaluję płatki kwiatom.

Rozdam nuty wszystkim ptakom. Smutki zmienić w śmiech radości. Wreszcie słońce tu zagości.

Rędę z wami trzy miesiące.

Polem lato mnie zastąpi.

A tymczasem, moi mili.

Pragnę byście się bawili.

Dzisiaj Wiosny urodziny!

Niech się rozweselą miny!

Kto żyw niech się wiosną cieszy 1 na łąkę ze mną spieszy.

Michał:

Hej. wspaniała Wiosenko!

Nic oddalaj się tak prędko! Zapraszamy Cię tu do nas.

Do naszego - uczniów grona.

Bo na twoje urodźmy Piosenkę Cl zanucimy.

(Dzieci Śpiewają piosenkę pl.. Wiosna \l

Mąądą;

Powiedz nam jeszcze, piękna panno. Jak jest właściwie z tą mamoną.