15253 Zdjęcie0283 (6)

faktów

* liOjiUj#, |L |

* /JiH* f i i f< łt}< Uof Hdo* j)

J*» jłoklói, Wielkość, pil ij|f j()4( I iif

, I----- i ,    ___ '    '    r- "*JW(    m    |_)nn

Ciwwwf ć.'k-i|j.yni »iy yj

•    ro/H0rb/4 z*tm» i /H0 j/< /rfilg osobników różnych gatunków w zbłor<»wiakii * tu# tyłka <*<)/wun i 'iU u(f m Warunków edufit/nyib, Juk taż ni* zawaza wskazuj? i_lit * oddziaływani# MMijf iłit^fii'

•    iMsjdtfu>t;» f i/joiogn /nu gubinków m«k zęśttla) nie pokrywa się / ekologiczną, I jM( tM Ogół WftljUi

glebę i Mim «i trudną jr jego da fif/fif/eslr/ermmi# się natrafiają na pr/es/koru (konkurencję), jaką są podobne trudem je innych gatunków zdolnych do bytowania w ty^j, samych warunkach ekologicznych

•    /.lOrii gatunek i»śf /ftbOullm i! ulega terytorium, które mógłby /n/ąć ze względu Ł

TEORIA DYNAMIKI ROŚLINNOŚCI

I eoną dynamiki roślinności zrodziła się na przełomie XIX i XX wieku. Za prekursor*

Problemy dynamiki roślinności są w centrum uwagi ekologów prawie od 100 lat,

dynamu/nr go podrjti m do zjawisk ekologicznych należy uznać Cizmi vtsa (1916, 1921, 1936), który sugerował, że ro/mies/c zenie roślinności w przestrzeni jest efektem procesó* zachodzących w c/asic Za pioniera badań nad dynamika roślinności uchodzi natomiast Cowt-fc» (1899, 1910, 1911), który jako pierwszy opisał zmiany roślinności w czasie n« dużych przestrzeniach opuszczanych przez jezioro Michigan. Pierwszą teorię dynamiki roślinności sformułował jednak CiiMMt% (1916) i kształtowała ona badania nad dynamiką roślinności przez wiek XX. Zmienność roślinności cieszy się dużym zainteresowaniem i wciąż poszukuje się uniwersalnej teorii dla wyjaśnienia procesów z zakresu dynamiki roślinności (Van Dra Maaski 1988).

Syndynamłka, czyli nauka o przemianach roślinności, zmierza do po* znanie przyczyn i mechanizmów powatawanla, kształtowania i trwania zbiorowisk naturalnych tworzących zarówno roślinność współczesną, jak [ I epok minionych.

Zmienność roślinności w czasie może mieć charakter fluktuacyjny, cykliczny i linearny (Tafo. 1.4; Ryc. 1.8). W badaniach charakteru tych zmian zmierza się do poznania procesu powstawania, formowania się i trwania kompozycji gatunkowych (zbiorowisk; w konkretnym miejscu. Zakłada się, że po ukształtowaniu przez warunki środowiskowe określonej kompozycji flory stycznej zbiorowisko osiąga równowagę dynamiczną. Zmiany, jakim wówczas podlegają zbiorowiska, mają charakter fluktuacji. Są to zmiany, które nie; prowadzą do istotnej przebudowy struktury gatunkowej i przestrzennej zbiorowisk i roślinnych. Do fluktuacji zalicza się zmiany sezonowe zbiorowisk (fenologię) i traktuje są ] je jako fluktuację cykliczną lub periodyczną.