Strategie rozwoju przedsiębiorstwa 85
Władysław Janasz
ROZDZIAŁ
me modyfikowane i oceniane z po-f-namicznych zmiennych strategicz-j strategiczne zadecydują w długiej;] ■pywaniu problemów ekonomicz-j globalnego myślenia strategicznego]
przed którymi stają współczesnej zybkie tempo przepływu nowych] cfctów do klientów. W konsekwen-’ na zintegrowane postrzeganie! ści podmiotu.
■■ące znaczenie wzajemnych rela-j a się to zarówno do poszczególnych] b sektorów gospodarczych. Strukl
ftżenie zwrotne). Strategie przedsfl Kopytu, zasobów, technologii itp.) | Uważa się, że strategia przekształi ■ 2005-2015 w pierwszym 10-leciu fcbokiej zmiany i obejmować pięć]
Łysokiej techniki,
Kd tych wybranych dziedzin przęśl ■paja możliwości ich rekonstrukcja ^Kbwencyjności na rynkach zagraj
Hp^ Zarys strategii przemysłowej na lata 1/2003. s. 87-90.
- wspieranie przez państwo procesów specjalizacyjnych w tych przedsiębiorstwach, które rozprowadzają swoje towary na rynkach zagranicznych,
- wspieranie rozwoju tych dziedzin przedsiębiorstw przemysłowych, które stwarzają największe efekty w dynamizacji gospodarki polskiej (usługi biznesowe. przemysły wysokich technologii, zwłaszcza informacyjnych i biotechnologii, przemysły produkujące dobra i usługi mające na celu ochronę zdrowia oraz upowszechniania nowoczesnych technologii medycznych),
- przedsiębiorstwa przemysłu ekologicznego.
Przyjmując za płaszczyznę odniesienia wspomniane pięć głównych koncentracji środków i priorytetów w strategiach rozwoju przedsiębiorstw przemysłowych w Polsce po akcesji do UE, postulowane jest podejście integratywne prowadzące do badania sytuacji zewnętrznej i wewnętrznej poszczególnych przedsiębiorstw (sektorów) za pomocą metod zarządzania strategicznego.
Podjęcie decyzji strategicznej zmierza przede wszystkim do:
- sformułowania celu ogólnego,
- identyfikacji podstawowych problemów strategicznych,
- znalezienia i zastosowania najwłaściwszego rozwiązania przy wykorzystaniu kryteriów przyjętych w teorii finansów.
Koncepcje rozwoju przedsiębiorstwa różnią się w zależności od przyjętych kryteriów, czyli wyboru dziedzin, w których następuje specjalizacja w międzynarodowym podziale pracy (produkcja i eksport przemysłowych wyrobów konsumpcyjnych, produkcja i eksport wyrobów wysokiej techniki). W przypadku każdego realnego wyboru strategicznego mamy do czynienia z trzema podstawowymi wymiarami strategii (por. rysunek 3.1.).
Najogólniej można rozróżnić2:
- proces tworzenia strategii, który odnosi się do sposobu, w jaki powstaje strategia (kto, jak, kiedy zajmuje się strategią),
- treść strategii dotyczy efektu działań w obszarze strategii (produktu końcowego), co zawiera i co powinna zawierać,
- kontekst strategiczny obejmuje swoim zakresem wszelkie uwarunkowania (czynniki) wpływające na proces strategiczny i jego rezultaty. Zawiera odpowiedź na pytania, gdzie jest ten proces, w jakim przedsiębiorstwie i w jakim otoczeniu umiejscowiony oraz wypływająca stąd strategia.
Z powyższego wynika, że zrozumienie istoty problemu strategicznego wymaga identyfikacji każdego z trzech wymiarów (procesu tworzenia, treści i kontekstu strategicznego), które wzajemnie na siebie oddziałują. Tworzenie (budowa) strategii nie stanowi celu samego w sobie, lecz stanowi środek do zrealizowania konkretnych zamierzeń. Jak już podkreślono, każde przedsiębiorstwo funkcjonuje w odmiennym kontekście strategicznym. Najczęściej zmierza się do
• Por. B. de Wit. R. Meyer, op. cit., s. 20-21.