środkowo do rurociągu dolotowego, płynie olej z silnika o ciśnieniu rzędu 0,3 MPa. Oba te rurociągi otacza koncentrycznie umieszczona przestrzeń, tworząca przedział ochronny 14. Znajduje się w niej, doprowadzony pod ciśnieniem rzędu 0,7 MPa, czynnik gazowy — najczęściej gaz obojętny lub sprężone powietrze, o ile przewożony przez statek ładunek nie stanowi zagrożenia pożarowo — wybuchowego.
Czynnik uszczelniający dopływa również do komory uszczelnienia 26, położonej między dwoma uszczelnieniami 4 zabezpieczającymi wnętrze silnika przed dostaniem się ładunku. Na uszczelnienia te działają następujące ciśnienia: od góry ciśnienie oleju przeciekającego z silnika do komory 7 (wynosi ono —3 MPa), z drugiej — ciśnienie tłoczenia ładunku. Między uszczelnieniami panuje ciśnienie gazu uszczelniającego. Zawór zwrotny 9 zabezpiecza przestrzeń olejową przed wzrostem ciśnienia spowodowanym działaniem słupa oleju powrotnego w rurociągu 12.
Wszelkie ewentualne przecieki ładunku do przestrzeni ochronnej mogą być zaobserwowane w szkle kontrolnym 23 zamknięcia hydraulicznego 22, umieszczonego na pokładzie statku. Aby usunąć ładunek z rurociągu tłocznego 19 po zakończeniu operacji wyładunkowej, wykonuje się wytłaczanie pozostałych resztek za pomocą sprężonego gazu uszczelniającego.
W tym celu, przy wciąż pracującej pompie, należy zamknąć zawór rurociągu ładunkowego 16 i przedstawić rozdzielacz 20 w położenie, przy którym czynnik uszczelniający o ciśnieniu około 0,7MPa będzie dostawał się kanałem 18 do górnej części rurociągu tłocznego, wypychając zawarty w nim ładunek rurociągiem opróżniania 25 do rurociągu pokładowego i dalej do kolektora. Podczas tej operacji wirnik musi się obracać, aby w ten sposób odciąć od przestrzeni pustego już zbiornika wnętrze rurociągu tłocznego i przeciwdziałać spłynięciu ładunku z powrotem do zbiornika. Między silnikiem 8 a pompą znajduje się jednokierunkowe sprzęgło 6 przeciwdziałające obracaniu się wirnika w przeciwnym kierunku, które mogłoby nastąpić w przypadku napełniania zbiornika rurociągiem 19 oraz poprzez wmętrze pompy i jej lej ssawny. Rozwiązanie takie spotyka się dość często, w celu zmniejszenia liczby instalowanych na zbiornikowcu rurociągów ładunkowych.
Inna pompa głębinowa, typu H—KH (prod. Firmy Svanehoj), jest przystosowana do pompowania płynnej siarki (rys.2.115).
Maksymalna dopuszczalna temperatura pracy pompy wynosi 180°C, a pompowanie płynnej siarki w normalnych warunkach odbywa się w temperaturze 125^-130°C.
Pompa zamontowana jest w studzience zbiornika ładunkowego w taki sposób, że w razie potrzeby można ją wyciągnąć podnośnikiem do góry, po odkręceniu śrub w kołnierzu mocującym pompę na pokładzie.
Pompa ta to trzystopniowa pompa odśrodkowa o osi pionowej. Zarówno ssanie, jak i tłoczenie odbywa się wzdłuż osi wału napędowego. Wał 3 składa się z czterech odcinków połączonych sprzęgłami sztywnymi (stałymi) 5. Każdy odcinek ułożysko-wany jest w ślizgowych łożyskach teflonowych, smarowych pompowaną cieczą, w danym przypadku — płynną siarką. Dostęp do łożysk umożliwiają niewidoczne na rysunku wzierniki, przez które można zdemontować lub zamontować łożyska, bez konieczności demontażu wału. W dławicy 6 zastosowano również uszczelnienia teflonowe.
148