17921 IMG"78 (4)

i. UKŁADY POŁĄCZEŃ STACJI

—    średnie, do trzynastu pól liniowych i transformatorowych,

—    duże od czternastu pól liniowych i transformatorowych.

Najmniej rozbudowane są układy połączeń małych stacji blokowych 110/

/15 kV i 110/6 kV (rys. 2.25). Stacje takie zasilane są końcowo, zwykle z odczepów linii 110 kV. Spotykane jest też bardziej niezawodne zasilanie stacji dwutransforma-torowych z dwóch niezależnych źródeł (rys. 2.25b). Stacje blokowe jednotransforma-torowc są stosowane na ogól przy odbiorach nie wymagających dużej niezawodności zasilania. Stacje dwutransformatorowe, zwłaszcza zasilane z dwóch źródeł, odznacza* ją się już dużą niezawodnością pracy i są stosowane zarówno w sieciach miejskich (np. główne punkty zasilające mniejszych miast) jak i sieciach przemysłowych (np. stacje główne w zakładach przemysłowych).

Zaletą układów połączeń blokowych jest możliwość zastąpienia drogich wyłączników wysokiego napięcia aparaturą oszczędnościową: zwiemikami, odłącz* nikami. Zwiemiki w przypadku zwarć charakteryzujących się nawet bardzo małym prądem, otrzymują impuls, w wyniku którego powodują zwarcia międzyprzewodowe lub doziemne po stronie wyższego napięcia transformatora. Zwarcia takie związane są już z przepływem prądów o dużych wartościach i są pewnie i selektywnie wyłączane przez wyłącznik zainstalowany na początku linii. Warto przy tym zauważyć, że w przypadku zasilania odczepowego, prądy zwarciowe przy zwarciach po stronie dolnego napięcia transformatora mogą być bardzo małe, niekiedy niewiele większe od prądów obciążeniowych. Wyłączanie takich prądów bez współpracy zwiemików jest utrudnione i często bywa nieselektywne.

W przypadku wyposażenia linii zasilającej w SPZ działanie zwiemika można skoordynować z działaniem odłączników wyposażonych w napędy. Odłączniki takie wyłączają uszkodzony element w chwili otwarcia wyłącznika linii w cyklu ŚPZ.

Małe stacje o napięciu 110 kV wykonuje się w wielu przypadkach w układzie H. Są to zwykle stacje napowietrzne. W pierwszym etapie rozbudowy stacje mogą pracować przy zainstalowaniu w nich jednego transformatora.

W stacjach 220/110 kV średniej wielkości (z liczbą pól 5 do 13) rozdzielnice -110 kV projektuje się na ogól z dwoma sekcjonowanymi systemami szyn zbiorczych ' * i łącznikiem systemowo-sekcyjnym.

W przypadku lokalizacji stacji na terenie objętym trzecią strefą zabrudzenio- 1j wą (tabl. 4.12), gdy jednocześnie z rozdzielni wyprowadzone są w większości linie dwutorowe, mogą występować częste zakłócenia w pracy linii. Konieczne są też częste czyszczenia izolatorów. W takich przypadkach uzasadnione jest stosowanie ■ układów połączeń z trzema systemami szyn zbiorczych (rys. 2.7). Wtedy przy remon- 1 cie lub okresowej rewizji jednego systemu szyn zbiorczych rozdzielnica nadal może j pracować przy dwóch czynnych systemach szyn zbiorczych.

W stacjach dużych, powiązanych z siecią najwyższych napięć i z transfor- *] matorami o mocach większych od 200 MV • A, w rozwiązaniach krajowych roz- a dzielnice 110 kV mają zazwyczaj dwa lub trzy sekcjonowane systemy szyn zbiorczych 1 z częściową szyną pomocniczą w polach zasilających (rys. 2.26). Takie układy połączeń odznaczają się dużą niezawodnością i są wygodne w eksploatacji.

T

WS

iiPts

■

\

^hS\L-

KI

Ha

D*-

SI

gj

S

■

s

•ś?

1

£

<yi—Ó-y—Ó-

H

ii

v*n

4-

1

I

T

■

■

v°

i

T

li

y> O * -V**

-ó-

taga duża o napięciu 110 kV. Podwójny sekcjonowany system szyn zbiorczych z częściową szyną~pomocniczą

47