19438 MaszynaW 16

36    3. Opis symulatora

3.1.5. Realizacja układu przerwań

Układ przerwań, występujący w symulatorze, jest układem wielopoziomowym, hierarchicznym i masko walnym. Istniejące rozwiązanie pozwala wybierać to. czy jest układem typu wywłaszczanego, czy nie. Wprowadzono także możliwość określania, przez użytkownika, adresów początków programów obsługi przerwań w specjalnie przygotowanej do tego celu tablicy.

Dla Symulatora przewidziano czteropoziomowy układ przerwań w przypadku symulacji maszyny cyfrowej typu EW i L. Przerwania mogą być zgłaszane z klawiatury przez naciśnięcie jednego z klawiszy funkcyjnych od FI do F4. Każdy z nich odpowiada zgłoszeniu o określonym poziomic priorytetu.

Dalsze informacje, dotyczące technicznych aspektów zastosowanego układu przerwań, podano poniżej.

3.2. Opis poszczególnych funkcji programu Symulatora

Symulator maszyn W, F.W itp. wywołuje się uruchamiając program SYMULATR Warunkiem w pełni poprawnej pracy programu jest określenie, w zmiennej środowiska

0    nazwie EW PATH, ścieżki do zbiorów z tekstem pomocy (zbiory *.HLP). W najprostszy sposób można to zrobić tak :

SET EW_PATH=C:\MASZYNAW

Dla realizacji Symulatora przyjęto koncepcję wykonania programu w sytemic okien

1    menu. Na najwyższym poziomie menu występuje możliwość wyboru poszczególnych grup funkcji programu. Wybór następuje przez uaktywnienie jednej z pozycji menu głównego (rys.

3.3).

- Symulator    —    —    ■    —    ~1

Znicjalizacja Kaaambler MiJcrnftaaembler Opcjo Konfiguracja Koniec

Rys. 3.3. Postać menu głównego programu

Inicializacja:    inicjalizacja stanu poszczególnych elementów m.c.;

Asscmblcr:    operacje na poziomie asemblera jeżyka symbolicznego;

Mtkroasscmbler: operacje na poziomie mikroasemblera, tj. definiowanie nowych rozkazów, kompletowanie listy rozkazów itp.;

Opcie:    dostępne opcje pracy symulowanej maszyny cyfrowej;

Konfiguracja    wybór właściwej konfiguracji m.c.;

Koniec:    zakończenie pracy symulatora.

Poszczególne pozycje zostały opisane dokładnie w kolejnych punktach tego rozdziału.

Po inicjaiizacji Symulatora, tj. po powrocie z dowolnego podmenu, na ekranie pojawia sie wybrana postać symulowanej maszyny cyfrowej oraz w linii statusu wyświetla się nazwy klawiszy, które wykorzystuje się do sterowania Symulacja. Są to odpowiednio.

Tab:    wybór wyświetlanej postaci zawartości komórek pamięci operacyjnej.

Dostępne są dwa tryby: symbolicznie oraz binarnie;

11:    selekcja wyświetlanych komórek pamięci operacyjnej;

FI -r- F4: zgłoszenie odpowiedniego przerwania (dostępne tylko dla maszyn L i EW); F5’. wyświetlenie (lub zamknięcie) okna z zawartością ekranu symulowanego monitora;

F6:    przełączenie trybu pracy klawiatury (jako klawiatura symulatora lub

symulowanej maszyny EW);

£7:    wykonanie w aktualnym trybie: Próg, Rozk, Takt;

F8:    powiększenie lub pomniejszenie wymiarów okna zawartości pamięci

operacyjnej;

F9:    edycja zawartości pamięci operacyjnej;

Alt-FlO:    przerwanie wykonywania bieżącego programu (lub rozkazu) na symulowanej

maszynie (przydatne w przypadku "zapętlenia" programu).

3.2.1. Inicjalizacja elementów m.c.

W skład grupy funkcji Symulatora związanych z podmenu o nazwie Inicjalizacja (rys 3.4) wchodzą:

- Symulator    ---i

Inicjalitacja A»»enbler KikreAaeemblar Opcja Konfiguracja Kcr.icc I

— inicjaliracja -,    -    ---¹

Raaet maszyny Rejaatry wektory przerwań Punkty łacriywanla Zerowanie m.c.

Rys. 3.4. Postać menu Inicjalizacja

Reset maszyny:    możliwość wyzerowoia wewnętrznych zmiennych symulatora.

Przydatna zwykle po przerwaniu wykonywania za pomocą klawiszy Alt-FlO;

Rejestry:    możliwość modyfikowania zawartości poszczególnych rejestrów

wchodzących w skład struktury aktualnie symulowanej m.c.; Wektory przerwań: możliwość modyfikacji zawartości tzw. Wekiorów przerwań dla poszczególnych wejść sygnałów przerywających. Ta pozycja menu dostępna tylko dla m.c. typu L i EW;

Punkty zatrzymania: możliwość wprowadzania, modyfikacji oraz usuwania punktów zatrzymania programu podczas jego wykonywania w trybie Próg. Punkt zatrzymania to adres rozkazu w pamięci, przed wykonaniem