ko i cicho zmienia miejsce na sali (boisku), taki aby następny sygnał przyszedł z innej strony. Za-1 bawę należy stosować krótko (3—4 razy).
Umiejętność zachowania równowagi rozwija siei u dzieci powoli i stopniowo, w miarę nabywania! sprawności przez układ nerwowy.
Przez zabawy i ćwiczenia równowagi oddziałuje-1 my silnie na doskonalenie koordynacji nerwowo-1 -ruchowej. Wykonywanie ćwiczeń równowagi wymaga od dzieci koncentracji uwagi, spokoju, opanowania wewnętrznego, a w warunkach szczególnie skomplikowanych — pełnego udziału świadomości. Zabawy i ćwiczenia z elementami równowagi mają duże znaczenie użytkowe, dlatego należy je prowadzić w najrozmaitszych postaciach i zmieniających się warunkach, przestrzegając zasady stopniowania trudności.
Młodszym dzieciom dajemy tylko takie ćwiczę- I nia równowagi, które pomagają w jei zachowa- I niu przy ruchach spotykanych w życiu codzien- I nym, zwłaszcza w chodzie, który utrudniamy przei 1 zwężenie powierzchni, przez przekraczanie pląs- | kich przedmiotów, wreszcie wymijanie czy prze-1 noszenie przedmiotów po wyznaczonej drodze, i W grupie czterolatków przechodzimy stop-1 niowo do chodu na nieznacznej wysokości, do I wykonywania łatwych ruchów równoważnych, stania na jednej nodze, kiórc następnie można utrudnić prze# dodatkowe ruchy z przyboreh* | i bez przyboru, np. odwracanie głowy, zamykani-: I oczu, pracę ramion, przekładanie woreczka pod' kolanem itp.
Większość dzieci pięcioletnich wykonuj
swobodnie chód po ławeczce lub innych naturalnych przyrządach, np. krawężniku, klocu drzewa, pochylni. Dlatego ćwiczenia te można utrudniać dodatkowymi zadaniami, np. idąc po ławce przełożyć woreczek z jednej strony na drugą, przenieść klocek, piłkę na wyciągniętej dłoni itp. Można również od dzieci pięcioletnich wymagać utrzymania równowagi po intensywnym ruchu. Dzieciom sześcioletnim utrudniamy chód po ławeczce wymagając przekraczania przeszkód, przechodzenia w pochyleniu pod linką, na czworakach, podskokami. Wprowadzamy również próby przejścia po listwie odwróconej ławeczki. Wszystkie ćwiczenia równowagi wymagają od dzieci skupienia, opanowania oraz odwagi, dlatego dzieciom mniej sprawnym należy poświęcić więcej czasu, indywidualnie udzielić pomocy, szczególnie przy ćwiczeniach na podwyższeniu.
I. Zanieś śniadanie/
Przybory: Krążki dla połowy grupy dzieci i drobne przedmioty, które można położyć na krążku, np. woreczki., pudełka od zapałek, klocki itp